การเขียนอักษรจีนประยุกต์สำหรับผู้เรียนภาษาจีนที่มีพื้นความรู้ภาษาญี่ปุ่น: ข้อพึงระวังจากการศึกษาเปรียบต่าง Simplified Chinese Character Writing for learners of Chinese with a Japanese language proficiency: Precautions from a Contrastive Study
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้จะนำเสนอความแตกต่างของอักษรจีนประยุกต์และอักษรคันจิที่อาจก่อให้เกิดปัญหาด้านการเขียนอักษรจีนประยุกต์สำหรับผู้เรียนภาษาจีนที่รู้ภาษาญี่ปุ่น งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) วิเคราะห์ความแตกต่างของรูปอักษรจีนประยุกต์และอักษรคันจิ (2) ศึกษาสัดส่วนเชิงสถิติของความแตกต่างของอักษรดังกล่าว และ (3) สังเคราะห์ประเด็นที่พึงระวังในการเขียนอักษรจีนประยุกต์สำหรับผู้เรียนภาษาจีนที่รู้ภาษาญี่ปุ่น ข้อมูลที่ใช้ศึกษานำมาจากอักษรที่ปรากฏการใช้บ่อยจำนวน 3,500 อักษรของภาษาจีนและจำนวน 2,136 อักษรของภาษาญี่ปุ่น พิจารณาวิเคราะห์ความแตกต่างโดยอ้างอิงรูปอักษรจากอักขรานุกรมจีนและญี่ปุ่นตามแนวความคิดการเขียนอักษรของ Wang Xiurong (2013)
ผลการศึกษาพบว่า ความแตกต่างของรูปอักษรจีนประยุกต์และอักษรคันจิมี 2 ลักษณะ คือ (1) ความแตกต่างที่ไม่ส่งผลต่อการสื่อความหมายแต่แตกต่างจากธรรมเนียมการเขียน ส่วนมากเป็นความแตกต่างที่เกิดจากลักษณะเส้นขีดของอักษร และ (2) ความแตกต่างที่ส่งผลต่อการสื่อความหมายเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงรูปเขียนให้ง่ายขึ้นของอักษรจีนประยุกต์และอักษรคันจิ ส่วนมากเป็นความแตกต่างที่เกิดจากคู่เทียบอักษรมีรูปเขียนที่แตกต่างอย่างเป็นอิสระต่อกันของทั้งสองภาษา
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผลงานทางวิชาการที่ลงตีพิมพ์ในวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียนหรือผู้แปลผลงานนั้น หากนำลงในวารสารจีนศึกษาเป็นครั้งแรก เจ้าของผลงานสามารถนำไปตีพิมพ์ซ้ำในวารสารหรือหนังสืออื่นได้โดยมิต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า แต่หากผลงานที่ได้รับพิจารณานำลงในวารสารจีนศึกษา เป็นผลงานที่เคยตีพิมพ์ที่อื่นมาก่อนเจ้าของผลงานต้องจัดการเรื่องปัญหาลิขสิทธิ์กับแหล่งพิมพ์แรกเอง หากเกิดปัญหาทางกฎหมาย ถือว่าไม่อยู่ในความรับผิดชอบของวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ทั้งนี้ ความคิดเห็นต่างๆ ในบทความเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่เกี่ยวกับกองบรรณาธิการวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
เอกสารอ้างอิง
อภิญญา ศิริวรรณ. (2559). อักษรจีน : กระบวนการสื่อสารและผสานความหมายผ่านอักษรเลียนธรรมชาติ.วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 8(2): 293-324.
丁曼.(2018).日本的汉字.北京:新星出版社.
黄伯荣,廖旭东.(2018).现代汉语.北京:高等教育出版社.
潘钧.(2013).日本汉字的确立及其历史演变.北京:商务印书馆.
王宁.(2014).通用规范汉字字典.北京:商务印书馆.
王秀荣.(2013).国际汉语汉字与汉字教学.北京:高等教育出版社.
中国社会科学院语言研究所.(2019).新华字典第11版.北京:
商务印书馆.
沖森卓也.(2014).五十音引き漢和辞典.東京:三省堂印刷株式会社.