儒学思想对韩国和越南女性的影响
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
摘要
韩国和越南是深受中国语言文化影响的国家,被称为汉字文化国家。本文主要关注儒学在韩国和越南的影响。在1392年韩国的朝鲜时期(Choson),儒学思想被用作为国家的主要政策,之后高丽王朝(Goryeo)采用新儒学来统治王国。越南在政治上也受到中国儒家文化的影响。1460年,越南国王黎圣宗(Lê Thánh Tông)运用新儒学作为统治该国的主要意识形态。本文通过比较中国女作家班昭的儒家思想女训作品《女戒》和韩国民间故事《春香传》(The Story of Chunhyang)以及越南诗歌《金云翘传》(The Tale of Kiều)来介绍儒家思想对韩国和越南女性的影响。研究发现儒家思想对韩国和越南女性最有影响的是三纲五常,即女性贞洁和对丈夫忠诚。在韩国,结婚之前年轻女性必须接受儒学中的四种女性品德培训:道德、言语、行为和家庭,这样才能成为儒家理想的母亲和好妻子。父母-子女,统治者-仆人,丈夫-妻子这三个关系在韩语中被称为三个纽带或三纲 (samgang)。在越南,按照五常来控制女性角色的儒家五种关系被称为Tham-Don,其他还有保护女性贞操被称为Trinh,其中包括在有或没有丈夫的情况下忠于丈夫。
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
ผลงานทางวิชาการที่ลงตีพิมพ์ในวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียนหรือผู้แปลผลงานนั้น หากนำลงในวารสารจีนศึกษาเป็นครั้งแรก เจ้าของผลงานสามารถนำไปตีพิมพ์ซ้ำในวารสารหรือหนังสืออื่นได้โดยมิต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า แต่หากผลงานที่ได้รับพิจารณานำลงในวารสารจีนศึกษา เป็นผลงานที่เคยตีพิมพ์ที่อื่นมาก่อนเจ้าของผลงานต้องจัดการเรื่องปัญหาลิขสิทธิ์กับแหล่งพิมพ์แรกเอง หากเกิดปัญหาทางกฎหมาย ถือว่าไม่อยู่ในความรับผิดชอบของวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ทั้งนี้ ความคิดเห็นต่างๆ ในบทความเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่เกี่ยวกับกองบรรณาธิการวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
参考
ทวี สว่างปัญญางกูร. (2545). กวีนิพนธ์ยาวเรื่องทวี้เกี่ยว. กรุงเทพมหานคร:
ภาควิชาวรรณคดีเปรียบเทียบ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นุสรัต ระยะสวัสดิ์. (2547). ภาพลักษณ์สตรีเวียดนามใน ทวี้ เกี่ยว.
ปริญญานิพนธ์ อ.ม. (วรรณคดีเปรียบเทียบ). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
บรัช, เกรแฮม. (2530). สร้างชีวิตและสังคมตามหลักคำสอนขงจื๊อ. แปลโดย
ละเอียด ศิลาน้อย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ดอกหญ้า.
รติรัตน์ กุญแจทอง และ กนกพร นุ่มทอง. (2559). เตือนหญิง: วรรณกรรมสอน
สตรีที่ประพันธ์ขึ้นภายใต้วัฒนธรรมขงจื๊อ. วารสารจีนศึกษา, 9(1), 50-72.
วรพร ภู่พงศ์พันธุ์. (2556). เวียดนามกับการรับและปรับเปลี่ยนวัฒนธรรมจีน.
วารสารประชาคมวิจัย, 19(109), 25-28.
วีระชัย โชคมุกดา. (2555). ประวัติศาสตร์เกาหลี. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ยิปซี.
เสถียร โพธินันทะ. (2522). เมธีตะวันออก. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์บรรณาคาร.
อดุลย์ รัตนมั่นเกษม. (2548). เพศในวัฒนธรรม 4,000 ปี. กรุงเทพมหานคร:
สุขภาพใจ.
de Bary, William Theodore; Chaffee, John W., eds. (1989). Neo-confucian
Education: The Formative Stage. USA: University of California Press.
Haboush, J and Deuchler, M., eds. (1999). Culture and the State in
Late Chosôn Korea. Cambridge: Harvard University Asia Center.
Kang, Hildi. (2001). Under the Black Umbrella: Voices from Colonial
Korea, 1910-1945. Ithaca: Cornell University Press.
Kim, Yung-Hee. (1994). Women’s Issues in 1920s Korea. Korean Culture,
15(1), 59-161.
Kim-Renaud, Young-Key. (2004). Creative Women of Korea: The
Fifteenth through the Twentieth Centuries. NY: M.E.Sharpe.
Yang, K., & Henderson, G. (1958). An Outline History of Korean
Confucianism: Part I: The Early Period and Yi Factionalism. The
Journal of Asian Studies, 18(1), 81-101.
김수례, 임수진. (2014). 전래 동화로 배우는 한국어. 경기도: 다락원.