受佛教影响的汉语成语与泰语成语的词语 与语义变化的对比研究 A Comparative Study on Lexical and Semantic Changes of Buddhist Chinese Idiomatic Expressions and Thai Idiomatic Expressions with Similar Meanings
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
摘要
对受佛教影响的汉语成语与具有相似意义的泰语成语的词语及语义 变化的对比研究表明了不同时期的中国人和泰国人的佛教教义和价值观， 包括导致成语的发生和变化的因素。本文旨在对受佛教影响的汉语成语和 具有相似意义的与佛教有关或无关的泰语成语进行比较研究，在词语及语义 变化这两方面，对汉语成语和泰语成语进行了比较方法的分析。通过研究 发现239个受佛教影响的汉语成语与泰语成语的变化可分为2类，即词语 变化和语义变化。词语变化可分为4类：同音词变化、同义词变化、相似 比喻变化和词序变化。语义变化可分为4类：新义变化、反义变化、缩义 变化和扩义变化。总之，受佛教影响的汉语成语与具有相似意义的泰语成语的词语及语义变化取决于社会的文化特征或环境因素。因此，其成语会根据社会中的事物或因素而产生新的词语结构或语义变化。
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
ผลงานทางวิชาการที่ลงตีพิมพ์ในวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียนหรือผู้แปลผลงานนั้น หากนำลงในวารสารจีนศึกษาเป็นครั้งแรก เจ้าของผลงานสามารถนำไปตีพิมพ์ซ้ำในวารสารหรือหนังสืออื่นได้โดยมิต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า แต่หากผลงานที่ได้รับพิจารณานำลงในวารสารจีนศึกษา เป็นผลงานที่เคยตีพิมพ์ที่อื่นมาก่อนเจ้าของผลงานต้องจัดการเรื่องปัญหาลิขสิทธิ์กับแหล่งพิมพ์แรกเอง หากเกิดปัญหาทางกฎหมาย ถือว่าไม่อยู่ในความรับผิดชอบของวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ทั้งนี้ ความคิดเห็นต่างๆ ในบทความเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่เกี่ยวกับกองบรรณาธิการวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
参考
ไขสิริ ปราโมช ณ อยุธยา. 2540. การเปลี่ยนแปลงถ้อยคำและความหมายของสำนวนไทย. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จิราภรณ์ ภัทราภานุภัทร. 2525. ถ้อยคำที่ใช้เป็นสำนวนในภาษาไทย. ใน ตรีศิลป์ บุญขจร, ชลดา เรืองรักษ์ลิขิต และ พรทิพย์ พุกผาสุข (บรรณาธิการ), อักษรศาสตรนิพนธ์ 2 : รวมบทความทางภาษาและวรรณคดีไทย, หน้า 87–118. กรุงเทพมหานคร: คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และสมาคมนิสิตเก่าอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยในพระราชูปถัมภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราช สุดาฯ สยามบรมราชกุมารี.
เธียรชัย เอี่ยมวรเมธ. 2552. พจนานุกรมจีน – ไทย ฉบับใหม่ (ฉบับพิมพ์หนังสือตัวย่อ). พิมพ์ครั้งที่ 23. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์รวมสาส์น.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). 2553. พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ (ชำระ–เพิ่มเติม ช่วงที่ 1 / เสริม). พิมพ์ครั้งที่ 14. กรุงเทพมหานคร: ธนธัชการพิมพ์. (จัดพิมพ์โดยมูลนิธิการศึกษาเพื่อสันติภาพ พระธรรมปิฎก [ป. อ. ปยุตฺโต] เพื่อเผยแพร่และดำเนินกิจกรรมของมูลนิธิฯ).
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). 2553. พุทธธรรม (ฉบับเดิม). พิมพ์ครั้งที่ 25. นนทบุรี: โรงพิมพ์เพิ่มทรัพย์การพิมพ์. (จัดพิมพ์โดยมูลนิธิการศึกษาเพื่อสันติภาพ พระธรรมปิฎก [ป. อ. ปยุตฺโต] เพื่อเผยแพร่และดำเนินกิจกรรมของมูลนิธิฯ).
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). 2555. พระพุทธศาสนาในอาเซีย. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์พระพุทธศาสนาของธรรมสภา. (สถาบันบันลือธรรมจัดพิมพ์เพื่อเผยแพร่พระพุทธศาสนา ฉลองพุทธชยันตี 2,600 ปีแห่งการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า).
ราชบัณฑิตยสถาน. 2556. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: ศิริวัฒนาอินเตอร์พริ้นท์.
วิจิตรมาตรา (สง่า กาญจนาคพันธุ์), ขุน. 2538. สำนวนไทย. กรุงเทพมหานคร: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย–ญี่ปุ่น).
วิทยาลัยภาษาจีนปักกิ่ง, มหาวิทยาลัยครูหนานจิง, มหาวิทยาลัยครูอันฮุย. 2550. ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับวัฒนธรรมประเทศจีน. แปลโดย Chanon Suttaveekul และคนอื่นๆ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สุขภาพใจ.
ศึกษาธิการ, กระทรวง. กรมวิชาการ. ศูนย์พัฒนาหนังสือ. 2545. สำนวนไทย. หนังสืออ้างอิงระดับมัธยมศึกษา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
เสฐียร พันธรังษี. 2534. ศาสนาเปรียบเทียบ. ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (อนุสรณ์งานพระราชทานเพลิงศพ ศาสตราจารย์พิเศษ เสฐียร พันธรังสี ราชบัณฑิต วัดสระเกศราชวรมหา วิหาร 25 กันยายน พ.ศ. 2534).
อภิชัย โพธิ์ประสิทธิ์ศาสต์. 2551. พระพุทธศาสนามหายาน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เอกรัตน์ อุดมพร. 2554. 5,000 สำนวนไทย: นับแต่อดีตจวบจนปัจจุบัน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ พ.ศ. พัฒนา (พัฒนาศึกษา).
Chen Guansheng and Li Peizhu (陈观胜和李培茱). 2005. 中英佛教词典. Beijing: Foreign Languages Press.
Chen Yudong (陈聿东). 2005. 佛教文化百科. 2nded. 文史工具书系列. 天津: 天津人民出版社.
Cheng Gang (程刚). 2001. 佛教入门. 2nd ed. 北京: 宗教文化出版社.
He Rong (何蓉). 2010. 从成语看佛教对中国社会生活的影响. 咸宁学院学报. 30 (8) (August).
He Yongqing (何永清). 2005. 成语的语法与修辞及其教学探究. 台北市立师范学院学报.36 (1) (May): 1-24.
Jiang Dongyuan (蒋栋元). 2005. 梵汉文化的合璧--试析汉语佛教成语的一个构成特征.中国矿业大学学报(社会科学版). (1) (March): 124-127.
Li Mingqin (李明琴). 2003. 隐喻与文化之间的关系.平原大学学报. 20(4) (November): 48-49.
Ma Guofan (马国凡). 1998. 成语. 3rded. 熟语丛书. 内蒙古: 内蒙古人民出版社.
Ren Jiyu (任继愈). 2002. 佛教大辞典. 江苏: 江苏古籍出版社.
Wang Xingguo (王兴国). 2011. 汉语成语大辞典. 北京: 华语教学出版社.
Zhu Ruimin (朱瑞玟). 2006. 佛教成语. 绘图本通俗佛学丛书. 上海: 汉语大词典出版社.