การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพของประเทศไทย: สถานการณ์และศักยภาพทางการแข่งขันในภูมิภาคอาเซียน
Main Article Content
Abstract
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพของประเทศไทยซึ่งกล่าวได้ว่า การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพเป็นเครื่องมือที่สามารถขับเคลื่อนอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของประเทศไทย จากศึกษาพบว่ามีจำนวนชาวต่างชาติที่เดินทางเข้ามาเพื่อเข้ารับบริการรักษาพยาบาลเฉลี่ย1.2 ล้านคนต่อปีในขณะที่ศูนย์วิจัยกสิกรไทย ได้ประมาณการรายได้การท่องเที่ยวเชิงการแพทย์ในปี พ.ศ. 2558 ที่ผ่านมาไว้ไม่ตํ่ากว่า 100,000 ล้านบาท และ 96,930 ล้านบาทตามลำดับ และมีแนวโน้มเติบโตอย่างต่อเนื่องตามจำนวนนักท่องเที่ยวต่างชาติที่เดินทางเข้ามาในประเทศไทยอีกทั้งสอดคล้องกับกระแสการท่องเที่ยวที่ผู้คนหันมาให้ความสนใจกับการใส่ใจดูแลรักษาสุขภาพกันมากยิ่งขึ้น จึงนับว่าเป็นโอกาสที่ดีของประเทศไทยด้วยจุดแข็งที่เป็นข้อได้เปรียบทางการแข่งขัน อาทิเช่น ทรัพยากรทางธรรมชาติ ทรัพยากรบุคคลรูปแบบและวิธีการรักษาจากภูมิปัญญาชาวบ้าน รวมถึงปัจจัยส่งเสริมด้านการเดินทางเข้าสู่ภูมิภาคนี้
This article is aimed to study about Thailand’s Wellness Tourism. Wellness, which is an important tool that can drive Thailand’s Tourism Industry. The study is found that there are averagely 1.2 million Foreign Patients per year access to service in Thailand while the data from Kasikorn Research Center estimated income from Wellness Tourism in 2015 is worth about 100,000 million baht. And the Ministry of Tourismand Sports estimates the revenues from Wellness Tourism in 2015 is worth about 96,930 million baht, which is expanding more and more to the amounts of foreign visitors visited Thailand. At present, trends of self - healthy care is widely spread throughout Thailand, so this is such a good opportunity of the country to be centered as a tourist destination in this region. Furthermore, Thailand has advantages in competitive capacities towards Natural Tourism Resources, Human Resources, Local Wisdom in Thai Traditional Medical Cares, including capacities of accessibility intothe region.
Article Details
1. Any views and comments in the FEU Academic Review Journal are the authors’ views. The editorial staff have not to agree with those views and it is not considered as the editorial’s responsibility.
2. The responsibility of content and draft check of each article belongs to each author. In case, there is any lawsuit about copyright infringement. It is considered as the authors’ sole responsibility.
3. The article copyright belonging to the authors and the Far Eastern University are copyrighted legally. Republication must be received direct permission from the authors and the Far Eastern University in written form.