Students’ Opinions toward Education Program in Elementary Education The Far Eastern University
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research were to study: 1) the opinions of students in applying subject knowledge in the primary education curriculum of Far Eastern University. 2) students' opinions on the suitability of the number of subjects and the number of credits in the primary education curriculum of Far Eastern University. 3) students’ suggestions on the subjects or contents they wanted to study in elementary education curriculum for teaching and learning Information was collected from 71 alumni and current students from batch 1st to batch 5th who studied at the department of Elementary Education, Far Eastern University. The research tool used was a feedback questionnaire for the alumni and current students which consisted of 3 sections: 1) applying subject knowledge of elementary education curriculum 2) the suitability of the course and number of credits of elementary education curriculum 3) students’ suggestions on the subjects or content they want to study in elementary education curriculum for teaching and learning. The results showed that the 3 subjects that can be applied in practice the most (professional groups) are 1st in learning management and classroom management, 2nd in innovation and information technology in education, 3rd in learning assessment and evaluation. The most 3 subjects (Compulsory Majors) that had been studied and can be applied in practice were 1st in Integrated and Integrated Teaching, 2nd in Development and Learning of Primary Students, and 3rd in Learning experience for elementary school students. The students were satisfied with the number of subjects per credits 73.08% and 26.92 percent were too satisfied with the number of subjects per credits. The course suggestions on the subjects or content students wanted to study were teaching writing on the board skills, increasing computer skills and the use of technology in online teaching and learning in primary education as well as teaching English conversation. Suggestion for improving the curriculum was that the curriculum should be developed in accordance with the current changing times.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. Any views and comments in the FEU Academic Review Journal are the authors’ views. The editorial staff have not to agree with those views and it is not considered as the editorial’s responsibility.
2. The responsibility of content and draft check of each article belongs to each author. In case, there is any lawsuit about copyright infringement. It is considered as the authors’ sole responsibility.
3. The article copyright belonging to the authors and the Far Eastern University are copyrighted legally. Republication must be received direct permission from the authors and the Far Eastern University in written form.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แนวทางการดำเนินงานโครงการสถานศึกษาน้อมนาศาสตร์พระราชา สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน. กรุงเทพฯ: สำนักส่งเสริมกิจการศึกษา.
กิดานันท์ มลิทอง. (2548). เทคโนโลยีและการสื่อสารเพื่อการศึกษา. กรุงเทพฯ: อรุณการพิมพ์.
ธำรง บัวศรี. (2542). ทฤษฎีหลักสูตร: การออกแบบหลักสูตรและพัฒนา. กรุงเทพฯ: ธยรัช.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2543). การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.
มารุต พัฒผล. (2562). รูปแบบการพัฒนาหลักสูตรร่วมสมัย. กรุงเทพฯ: ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้. http://www.curriculumandlearning.com/upload/Books/รูปแบบการพัฒนาหลักสูตรร่วมสมัย_1544713884.pdf
ยุภาวดี พรมเสถียร และ ธีรชัย เนตรถนอมศักดิ์. (2564). เทคโนโลยีสารสนเทศช่วยพัฒนาการเรียนการสอนได้จริงหรือ?. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 15(3), 1-13. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/rmuj/article/view/256210
ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรมสังคมวิทยา อังกฤษ-ไทย. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊ค พับลิเคชั่น.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2552). “หลักสูตร”. สารานุกรมวิชาชีพครู เฉลิมพระเกียรติ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาส มหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 80 พรรษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา.
วิลาพัณย์ อุรบุญนวลชาติ และ อรพิณ ศิริสัมพันธ์. (2562). การพัฒนาหลักสูตรเพื่อเสริมสมรรถนะการจัดการเรียนรู้สำหรับนักศึกษาครูประถมศึกษา เพื่อพัฒนาคุณลักษณะความเป็นพลเมืองของนักเรียนระดับประถมศึกษา. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 11(2), 306-323.
สมชาย รัตนทองคำ. (2554). เอกสารประกอบการสอน 475 788 การสอนทางกายภาพบําบัด ภาคต้นปี-การศึกษา 2554. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม แห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560-2564). กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี. https://www.nesdc.go.th/ewt_news.php?nid=6420&filename=develop_issue
สิริพัชร์ เจษฎาวิโรจน์. (2546). การจัดการเรียนการสอนแบบบูรณาการ. กรุงเทพฯ: บุ๊ค พอยท์.
สุมาลี ประทุมมา. (2554). ความคิดเห็นต่อการเรียนรู้สาระพลศึกษา ตามหลักสูตรการศึกษาข้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544 ของนักเรียนช่วงชั้นที่ 3 โรงเรียนสาธิต สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา กรุงเทพมหานคร และโรงเรียนสังกัดเขตพื้นทีการศึกษาการุงเทพมหานคร เขต 1 ปีการศึกษา 2553 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ].
อุปริฏฐา อินทรสาด และ นัสมล บุตรวิเศษ. (2564). การศึกษาความคิดเห็นของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายที่มีต่อการจัดการสถานศึกษาของโรงเรียน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา (รายงานการวิจัย). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ.