Development of Guidance Activities Set to Enhance Adversity Quotient of Abandoned Children and Youth in KhoKha Sub-District Municipality, Khokha District, Lampang Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research was quasi experimental research had the objectives to 1) develop guidance activities set to enhance adversity quotient of abandoned children and youth and 2) study the results of using activities set to enhance adversity quotient of abandoned children and youth. The sample consisted of 20 people who involved with abandoned children and youth and 30 abandoned children and youth in Khokha sub-district municipality selected by purposive sampling. The instruments consisted of guidance activities set and the adversity quotient of abandoned children and youth assessment form. The statistics used for data analysis were mean and standard deviation. The research finding concluded 1) development of guidance activities set to enhance adversity quotient of abandoned children and youth consisted of 6 activities namely help each other bound together, past present and future tree, well-planned no mistakes, pleasant community cute youth, survivor on the island and optimism and happy life, each activity takes 2 hours. The quality assessment of the guidance activities set by the experts was at the highest level ( =4.64, S.D.=0.51) and 2) the adversity quotient before participating in the activities, the average was at a moderate level (
=3.23, S.D.=0.71) and after participating in the activities, the average was at a high level (
=4.07, S.D.=0.76)
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. Any views and comments in the FEU Academic Review Journal are the authors’ views. The editorial staff have not to agree with those views and it is not considered as the editorial’s responsibility.
2. The responsibility of content and draft check of each article belongs to each author. In case, there is any lawsuit about copyright infringement. It is considered as the authors’ sole responsibility.
3. The article copyright belonging to the authors and the Far Eastern University are copyrighted legally. Republication must be received direct permission from the authors and the Far Eastern University in written form.
References
กรมสุขภาพจิต. (2561, 2 กันยายน). ชีวิตดีได้ด้วย AQ. https://dmh.go.th/newsdmh/view.asp?id=28163.
คณะกรรมการบริหารงานจังหวัดแบบบูรณาการจังหวัดลำปาง. (2561). แผนพัฒนาจังหวัดลำปาง 4 ปี. (พ.ศ.2561–2564). สำนักงานจังหวัดลำปาง.
คณะกรรมการส่งเสริมการพัฒนาและเยาวชนแห่งชาติ. (2561). แผนพัฒนาเด็กและเยาวชนแหงชาติ ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2560–2564 (ผนวกรวมแผนปฏิบัติการพัฒนาเด็กและเยาวชนแห่งชาติ ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2560 -2564). เจ. เอส. การพิมพ์.
ชาครีย์ เกิดสมบูรณ์. (2557). ผลของโปรแกรมการปรับพฤติกรรมทางปัญญาที่มีต่อความสามารถในการเผชิญและฟันฝ่าอุปสรรค ของนิสิตชั้นปีที่ 1 ที่พำนักในหอพักชาย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตบางเขน [วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์]. http://www.lib.ku.ac.th/KUthesis/2557/chakree-ker-all.pdf.
ฐิติยา แย้มนิ่มนวล, ระพินทร์ ฉายวิมล และ เพ็ญนภา กุลนภาดล (2555). ผลของการให้คำปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีเกสตัลท์ที่มีต่อความสามารถในการเผชิญและฝ่าฟันอุปสรรคของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพแผนกช่างอุตสาหกรรม. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 20(1), 12-21. https://he02.tci- thaijo.org/index.php/Nubuu/article/view/45687
ณิชชา บูรณสิงห์. (2558, พฤษภาคม). เด็กถูกทอดทิ้ง : ปัญหาที่สังคมต้องเยียวยา. www.parliament.go.th/ewtadmin/ewt/parliament_parcy/ewt_dl_link.php?nid
นิรันดร์ จุลทรัพย์. (2554). การแนะแนวเบื้องต้น. นำศิลป์โฆษณา.
พระสมุห์วัลลภ วลฺลโภ. (2561). การพัฒนาความสามารถในการเผชิญปัญหาและฟันฝ่าอุปสรรคตามหลักอริยสัจ 4. วารสารพุทธจิตวิทยา, 2(1), 16-30. https://so03.tcithaijo.org/index.php/jbp/article/view/242949
วัฒนา ปัดถาวะโร. (2552). ผลของกระบวนการกลุ่มเพื่อพัฒนาความสามารถในการเผชิญและฝ่าฟันอุปสรรค (AQ) ของเยาวชนในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน เขต 4 จังหวัดขอนแก่น[วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น].
วีระวัฒน์ ปันนิตามัย. (2551). เชาวน์อารมณ์ ดัชนีเพื่อความสุขและความสำเร็จของชีวิต ฉบับปรับปรุงเพิ่มเอคิวและอีคิว. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิริภิญญา ตระกูลรัมย์. (2556). ผลของโปรแกรมแนะแนวกลุ่มที่มีต่อการเสริมสร้างแรงจูงใจภายในของนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม (รายงานการวิจัย). สำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
โสระยา พยัคฆ์ฤทธิ์. (2559). ผลของโปรแกรมเสริมสร้างความสามารถในการเผชิญอุปสรรคในการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนแจงร้อนวิทยา กรุงเทพมหานคร. [วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ].
อัมเรศ เนตาสิทธิ์. (2559). จิตวิทยาสำหรับครู. ดีเซมเบอรี่.
Corey, G. (2016). Theory & Practice of Group Counseling (9th ed.). Cengage Learning Custom Publishing.
Stoltz, P. G. (1997). Adversity Quotient: Turning obstacles into opportunity. John Wiley.
Williams, M. W. (2003). The relationship between principal response to adversity and student achievement. [Doctoral dissertation, Cardinal Stritch University, Milwaukee, United States] http://www.peaklearning.com/documents/PEAK_GRI_williams.pdf