The Development of Listening and Speaking Abilities of Early Childhood Using Story Books with Creative Activities

Main Article Content

Warin khamja
Chamaimone Srisurak
Sanit Sattayopat

Abstract

The objectives of this research were (1) to develop listening and speaking abilities of the early childhood using story books with creative activities at 80/80 criteria (2) to compare the listening and speaking abilities of the early childhood before and after a using story books with creative activities. The sample population were 16 is young children in Kindergarten 2 of the first semester of 2023 academic year by simple random sampling By Sampling without Replacement. The research tools included lesson plan of storybooks with creativities and listening and speaking abilities test for the early childhood. The results of the research found that (1) Results of development of listening and speaking abilities test for the early childhood using story books with creative activities. It has an E1/E2 efficiency of 89.51/94.79, higher than the set standard criteria. (2) Results of listening and speaking abilities test for the early childhood. Between before and after organizing using story books with creative activities It was found that the development of listening and speaking abilities of early childhood were significantly higher at the .01 level.

Article Details

Section
Research Articles

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัยพุทธศักราช 2560. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว

กุลยา ตันติผลาชีวะ. (2557). เทคนิคการเล่านิทาน ในเทคนิคน่ารู้ควรคู่แก่เด็กปฐมวัย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.

กิติธวดี บุญชื่อ. (2550). สอนภาษาอย่างไรให้ลูกเก่ง. กรุงเทพฯ: สาราเด็ก.

ขนิษฐา บุนนาค. (2561). 3 กิจกรรม ส่งเสริมทักษะการฟังสำหรับเด็กปฐมวัย. https://www.youngciety.com/article/learning/listening.html

จีรวรรณ นนทะชัย. (2555). ความสามารถทางด้านการพูดของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดประสบการณ์เล่านิทาน ประกอบกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์การวาดภาพ [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ].

ณัฐธยาน์ ยิ่งยง. (2553). ผลการเล่านิทานพื้นบ้านจังหวัดสุโขทัยประกอบภาพที่มีต่อพัฒนาการ ด้านการพูดของเด็กปฐมวัย [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร].

ดวงเดือน แสงชัย. (2557). การสอนภาษาอังกฤษระดับประถมศึกษา. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.

พัชรินทร์ จันทร์ส่องแสง. (2560). ภาษาและการรู้หนังสือสำหรับเด็กปฐมวัย. สุราษฎร์ธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.

ภัทรครา พันธุ์สีดา. (2551). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบ SPARPS [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร].

วิไลวรรณ ปันวัง (2561). การจัดการเรียนรู้โดยใช้ชุดนิทานคุณธรรมเป็นสื่อเพื่อส่งเสริมความเป็นพลเมืองดีของเด็กปฐมวัย [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่].

สนิท สัตโยภาส. (2557). ภาษาไทยเพื่อการสื่อสารและการสืบค้น. กรุงเทพฯ: เซจูลี่จำกัด.

สิริมา ภิญโญอนันตพงษ์. (2556). การวัดและประเมินแนวใหม่: เด็กปฐมวัย (ปรับปรุงแก้ไข). กรุงเทพฯ: บารากัซ.

Leeper, S. H., Witherspoon, R. L. and Day B. (1967). Good Schools for Young Children: A Guide for Working with Three-, Four-, and Five-Year-Old Children. New York: Macmillan.