Development of thinking skills in early childhood using Activity-Based Learning
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to study the effects of activity-based learning on thinking abilities of early childhood and to compare the thinking abilities of early childhood before and after learning by activity-based learning. The sample group consisted of 19 boys and 9 girls, totally 28 student of the third-year early childhood students, in the first semester of the 2023 academic year at Ban Huafai School, Chiang Mai Province, under the Office of Chiang Mai Primary Educational Service Area Officer 2, which obtained by using the cluster sampling method. The research results revealed that the efficiency value (E1/E2) of the effects of activity-based learning on thinking abilities was 84.45/91.07 and the scores of thinking abilities of early childhood after learning by activity-based learning were higher, which was statistically significant at the .05 level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. Any views and comments in the Journal of Social Innovation and Lifelong Learning are the authors’ views. The editorial staff have not to agree with those views and it is not considered as the editorial’s responsibility.
2. The responsibility of content and draft check of each article belongs to each author. In case, there is any lawsuit about copyright infringement. It is considered as the authors’ sole responsibility.
3. The article copyright belonging to the authors and The Far Eastern University are copyrighted legally. Republication must be received direct permission from the authors and The Far Eastern University in written form.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว.
กรรณิการ์ ทองรุ่ง. (2560). การจัดการเรียนการสอนแบบเชิงรุกโดยใช้กิจกรรมเป็นฐาน (Activity-Based Learning) เพื่อส่งเสริมพัฒนาการของเด็กปฐมวัย [วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร].
จันทิภา ลิมปิเจริญ. (2552). กระบวนการกลุ่มในการเรียนการสอน. ภูเก็ต: ภาควิชาจิตวิทยาและแนะแนว วิทยาลัยครูภูเก็ต.
ชิดกมล สังข์ทอง. (2565). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาตามสภาพจริงเป็นฐาน เพื่อส่งเสริมความสามารถในการให้เหตุผล และความสามารถในการสื่อสาร [วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร].
บุญเกื้อ ควรหาเวช. (2553). นวัตกรรมทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: RS Printing.
พรรณี ช เจนจิต. (2538). สารานุกรมศึกษาศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 3). คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เพ็ญนภา ตลับกลาง. (2562). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษโดยใช้วิธีสอนกิจกรรมเป็นฐาน [วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร].
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542.
Dewey, J. (1933). How we Think. New York: D.C. Health and Company.
Sarican, G. & Akgunduz, D. (2018). The impact of integrated STEM education on academic achievement, reflective thinking skills towards problem solving and permanence in learning in science education. Cypriot Journal of Educational Sciences, 13(1), 94-107. https://doi.org/10.18844/cjes.v13i1.3322
Sternberg, R. J. (2023). Intelligence Applied: Understanding and Increasing Your Intellectual Skills. Washington, D.C.: Harcourt Brace Jovanovich.