ปัจจัยที่สัมพันธ์กับความตั้งใจจะท่องเที่ยวของชาวต่างชาติที่พำนักระยะยาว ในจังหวัดเชียงใหม่ตามวิถีปกติถัดไป

Main Article Content

จิตรลดา ชาตตนนท์
ปานแพร เชาวน์ประยูร อุดมรักษาทรัพย์
เฉลิมชัย ปัญญาดี
กวินรัตน์ อัฐวงศ์ชยากร

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่สัมพันธ์กับความตั้งใจจะท่องเที่ยวของชาวต่างชาติที่พำนักระยะยาวในจังหวัดเชียงใหม่ตามวิถีปกติถัดไป โดยงานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงปริมาณ มีแบบสอบถามเป็นเครื่องมือวิจัย มีกลุ่มตัวอย่าง คือ ชาวต่างชาติที่พำนักระยะยาวในจังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 380 คน ใช้การสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลในครั้งนี้ ได้แก่ ข้อมูลสถิติเชิงพรรณนาประกอบด้วย ค่าเฉลี่ย ความถี่ ร้อยละ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้สถิติเชิงอนุมานประกอบด้วย การวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน และการถดถอยพหุคูณ ผลการศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการท่องเที่ยวของชาวต่างชาติที่พำนักระยะยาวในจังหวัดเชียงใหม่พบว่า ความคิดเห็นต่อภาพลักษณ์การท่องเที่ยว การคล้อยตามกลุ่มเพื่อน เจตคติต่อพฤติกรรมในการท่องเที่ยว การรับรู้โอกาสเสี่ยงของโควิด-19 และความตั้งใจจะท่องเที่ยว มีค่าเฉลี่ย 4.07, 3.42, 3.65, 3.13 และ 3.94 ตามลำดับ และปัจจัยที่สัมพันธ์กับความตั้งใจจะท่องเที่ยวของชาวต่างชาติที่พำนักระยะยาวในจังหวัดเชียงใหม่พบว่า ความตั้งใจจะท่องเที่ยวของชาวต่างชาติที่พำนักระยะยาวในจังหวัดเชียงใหม่มากที่สุดคือ ภาพลักษณ์การท่องเที่ยว (β= .501 P<0.05) รองลงมาเป็นปัจจัยการคล้อยตามกลุ่มเพื่อน (β= .380 P<0.05) มีสัญชาติอยู่นอกทวีปเอเชีย (β= .249 P<0.05) และเพศหญิง (β= .177 P<0.05)  โดยปัจจัยทั้งหมดร่วมกันอธิบายความผันแปรของความตั้งใจจะเที่ยวของชาวต่างชาติที่พำนักระยะยาวในจังหวัดเชียงใหม่ร้อยละ 48.20 (R2=0.482, F=43.090, P<0.05)

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กองเศรษฐกิจการท่องเที่ยวและกีฬา. (2564). สถานการณ์การท่องเที่ยวเดือนสิงหาคม 2564.

https://www.mots.go.th/download/article/articke_202109113313.pdf

กองทุนส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2564). COVID-19 ต่อภาคการท่องเที่ยวไทย ผลกระทบและแนวทางแก้ปัญหา. https://www.mots.go.th/download/BannerLink

/PBVol01Covid_DigitalED.pdf

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2566). รายงานประจำปี 2565. https://www.mots.go.th/images

/v2022_1703741713589TW90cyBSZXBvcnQgMjU2NS1mZm5hbHdlYl9jb21wcmVzc2VkLnBkZg==.pdf

กาญจนี ชิตบุตร. (2549). เจตคติ การคล้อยตามกลุ่มอ้างอิง การรับรู้ความสามารถในการควบคุม ความตั้งใจ และพฤติกรรมการบริโภคผักและผลไม้ของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมือง จังหวัดนราธิวาส. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสงขลาครินทร์].

คณะกรรมการนโยบายการท่องเที่ยวแห่งชาติ. (2566). แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2566 - 2570). https://anyflip.com/zzfck/hkzv/basic

ดุษฎี เทียมเทศ บุญมาสูงทรง, สุพรรณี พรภักดี และ ปุริม หนุนนัด. (2557). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจในการมาท่องเที่ยวซ้ำของนักท่องเที่ยวในอำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา (รายงานการวิจัย). นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน.

นงนุช กันธชัย และ ธีระ เตชะมณีสถิตย์. (2558). ความตั้งใจเชิงพฤติกรรมในการใช้บริการของนักท่องเที่ยวภายในประเทศ กรณีศึกษา นักท่องเที่ยวจังหวัดเชียงราย. วารสารวิทยาการจัดการ, 32(2), 117-144. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jms_psu/article/view/61648

นิมิต ซุ้นสั้น และ ศศิวิมล สุขบท. (2563). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างภาพลักษณ์แหล่งท่องเที่ยว ความผูกพันกับสถานที่ ความพึงพอใจโดยรวม และความตั้งใจเชิงพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวชาวตะวันตกในจังหวัดภูเก็ต. จุฬาลงกรณ์ปริทัศน์, 42(163), 68-83. https://doi.nrct.go.th/ListDoi

/listDetail?Resolve_DOI=10.14456/cbsr.2019.25

รัศมี ทองศรีเทพ. (2561). ปัจจัยภาพลักษณ์ด้านการท่องเที่ยวที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจกลับมาท่องเที่ยวซ้ำของนักท่องเที่ยวชาวมาเลเซียในอำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.]

ศิริชัย พงษ์วิชัย. (2551). การวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วยคอมพิวเตอร์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุขุม คงดิษฐ์ และ ธนรัตน์ รัตนพงศธร. (2558). การศึกษาภาพลักษณ์ด้านการท่องเที่ยวของมรดกโลกนครประวัติศาสตร์ พระนครศรีอยุธยาในสายตาชาวต่างชาติ (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ.

สายใจ สิทธิกุล และ เยาวภา ปฐมศิริกุล. (2558). โมเดลกลยุทธ์การตลาดบริหารธุรกิจที่พักอาศัยแบบพำนักระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุในประเทศไทย. BU Academic Review, 14(1), 54-70. https://so01.tci-thaijo.org/index.php/buacademicreview/article/view/80944

Ajzen, I. (1985). From Intentions to Action: A Theory of Planned Behavior, In: Kuhl, J. and Beckmann, J., Eds., Action-Control: From Cognition to behavior, Springer-Verlag, Heidelberg, 11-39. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-642-69746-3_2.

______. (2006). Constructing a Theory of Planned Behavior Questionnaire: Conceptual. http://www.people.umass.edu/aizen/pdf/tpb.measurement.pdf

Ajzen, I, & Fishbein, M. (1980). Understanding Attitude and Predicting Social Behavior. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.

Baloglu, S., & McCleary, K. W. (1999). A model of destination image formation. Annals of Tourism Research, 26(4), 868-897. https://doi.org/10.1016/S0160-7383(99)00030-4

Cochran, W. G. (1953). Sampling techniques. John Wiley.

Deller, S. C., & Lledo, V. (2020). Quality of life and location decisiond of internatonal retirees: A case study approach, Journal of Regional Analysis & Policy, 50(1), 23-42.

Fishbein, M., & Ajzen, I. (1975). Belief, attitude, intention, and behavior: An introduction to Theory and Research. Reading, MA: Addison-Wesley.

Howard, R. (2005). Tourism: A catalyst fie expatriation?. International Journal of Tourism Research, 7(4-5), 277-288. https://doi.org/10.1002/jtr.532

Kozak, M., & Decrop, A. (2009). Handbook of Tourist Behavior: Theory & Practice. Routledge.

Lennon, R., Weber, J., & Henson, J. R. (2001). A test of a theoretical model of consumer travel behavior: German consumer’s perception of Northen Ireland as a tourist destination. Journal of Vacation Marketing, 7(1), 51-62. https://doi.org/10.1177/135676670100700105

Pine, B. J., & Gilmore, J. H. (1998). Welcome to the experience economy. Harvard Business Review, 76(4), 97-105. https://enlillebid.dk/mmd/wp-content/uploads/2012/03

/Welcome-to-the-Experience-Economy-Pine-and-Gilmore.pdf

Robinson, A. D., & Etherington, L. (2006). Customer Loyalty: A Guide for Time Travelers. Routledge.

Sirakaya-Turk, E., Ekinci, Y., & Martin, D. (2003). The role of subjective norms in tourism theory and research reading. USA: Adison Wesley.