โมเดลการธำรงรักษาบุคลากรของคลินิกเวชกรรมในเขตกรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยด้านจิตใจ ปัจจัยด้านการบริหาร วัฒนธรรมองค์กร ความพึงพอใจในงาน ของพนักงานคลินิกเวชกรรมในเขตกรุงเทพมหานคร 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์เชิงสร้างระหว่างปัจจัยด้านจิตใจ ปัจจัยด้านการบริหาร วัฒนธรรมองค์กร ความพึงพอใจในงาน ของพนักงานคลินิกเวชกรรมในเขตกรุงเทพมหานคร 3) เพื่อศึกษาอิทธิพลของปัจจัยด้านจิตใจ ปัจจัยด้านการบริหาร วัฒนธรรมองค์กร ความพึงพอใจในงาน มีผลต่อการธำรงรักษาบุคลากรของคลินิกเวชกรรมในเขตกรุงเทพมหานคร และ 4) เพื่อศึกษาและนำเสนอแนวทางการพัฒนาโมเดลการธำรงรักษาบุคลากรให้อยู่ในองค์กรได้อย่างยาวนานและทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งใช้วิธีการวิจัยแบบผสมผสาน โดยการวิจัยเชิงปริมาณใช้แบบสอบถามในการเก็บข้อมูลกับกลุ่มพนักงานคลินิกเวชกรรมในกรุงเทพมหานคร ช่วงอายุ 25-45 ปี ในจังหวัดกรุงเทพมหานคร จำนวน 380 คน และการวิจัยเชิงคุณภาพใช้แบบสัมภาษณ์กับกลุ่มผู้บริหารหรือแพทย์ ซึ่งเป็นเจ้าของคลินิกความงาม จำนวน 12 คน โดยผู้วิจัยใช้วิธีเลือกตัวอย่างแบบจงใจ และใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึก สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง (Structural Equation Modeling: SEM) ผลการวิจัยพบว่าแบบจำลองสมการโครงสร้างมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่า Chi-square = 240.778, df = 131, p-value = 0.765, CFI = 0.864, GFI = 0.862, AGFI = 0.855, RMSEA = 0.044 และ RMR = 0.047 โดยปัจจัยที่มีอิทธิพลทางตรงต่อความผูกพันของพนักงานคลินิกเวชกรรมในเขตกรุงเทพมหานครอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ได้แก่ ปัจจัยด้านจิตใจ ปัจจัยด้านการบริหาร ปัจจัยด้านวัฒนธรรมองค์กร และปัจจัยด้านความพึงพอใจในงาน และพบว่าประเด็นสำคัญในการธำรงรักษาบุคลากร ได้แก่ การส่งเสริมวัฒนธรรมองค์กรที่เป็นมิตร สร้างเส้นความก้าวหน้าในอาชีพ การดูแลสุขภาพและความสมดุลระหว่างงานและชีวิตส่วนตัว การยกย่องและตอบแทนพนักงาน และการส่งเสริมความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งขององค์กร