ข้อเสนอเชิงนโยบายการบริหารจัดการคุณภาพการศึกษา ในยุควิถีชีวิตใหม่ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
คำสำคัญ:
ข้อเสนอเชิงนโยบาย, การบริหารจัดการ, คุณภาพการศึกษา, ยุควิถีชีวิตใหม่, สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาบทคัดย่อ
ข้อเสนอเชิงนโยบายการบริหารจัดการคุณภาพการศึกษาในยุควิถีชีวิตใหม่มีความสำคัญในการยกระดับคุณภาพการศึกษา เป็นแนวทางพัฒนาระบบการศึกษาให้สอดคล้องกับความต้องการของผู้เรียนและสังคมในยุคปัจจุบัน การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาองค์ประกอบการบริหารจัดการคุณภาพการศึกษาในยุควิถีชีวิตใหม่ 2) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์ และความต้องการจำเป็นในการบริหารจัดการคุณภาพการศึกษาในยุควิถีชีวิตใหม่ 3) เพื่อสร้างข้อเสนอเชิงนโยบายการบริหารจัดการคุณภาพการศึกษาในยุควิถีชีวิตใหม่ และ 4) เพื่อประเมินคุณภาพข้อเสนอเชิงนโยบายการบริหารจัดการคุณภาพการศึกษาในยุควิถีชีวิตใหม่ มีวิธีดำเนินการวิจัยออกเป็น ดังนี้ ระยะที่ 1 การศึกษาองค์ประกอบการบริหารจัดการคุณภาพการศึกษาในยุควิถีชีวิตใหม่ มี 2 ขั้นตอน คือ การศึกษาเอกสาร และการสัมภาษณ์เชิงลึก กลุ่มเป้าหมาย คือผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 9 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง ระยะที่ 2 การศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์และความต้องการจำเป็นในการบริหารจัดการคุณภาพการศึกษาในยุควิถีชีวิตใหม่ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้บริหารโรงเรียน รองผู้อำนวยการโรงเรียน และครูวิชาการจำนวน 548 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสอบถาม ระยะที่ 3 การสร้างข้อเสนอเชิงนโยบายการบริหารจัดการคุณภาพการศึกษาในยุควิถีชีวิตใหม่ มี 2 ขั้นตอน คือ สร้างข้อเสนอเชิงนโยบายการบริหารจัดการคุณภาพการศึกษาในยุควิถีชีวิตใหม่ และตรวจสอบร่างข้อเสนอเชิงนโยบาย โดยการสนทนากลุ่ม ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 9 คน และการทำประชาพิจารณ์ ผู้ส่วนได้ส่วนเสียร่วมกันพิจารณา จำนวน 31 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบประชาพิจารณ์ ระยะที่ 4 การประเมินอิงผู้เชี่ยวชาญข้อเสนอเชิงนโยบายการบริหารจัดการคุณภาพการศึกษาในยุควิถีชีวิตใหม่ โดยการประเมินอิงผู้เชี่ยวชาญ กลุ่มเป้าหมาย คือ ผู้เชี่ยวชาญจำนวน 9 คน เครื่องมือที่ใช้ได้แก่แบบประเมินความเหมาะสม ความเป็นไปได้และความเป็นประโยชน์ซึ่งมี ผลการวิจัยพบว่า
- การบริหารจัดการคุณภาพการศึกษาในยุควิถีชีวิตใหม่ ประกอบด้วย 6 ด้าน คือ 1) ด้านภาวะผู้นำเชิงอนาคต 2) ด้านการเพิ่มโอกาสและลดความเหลื่อมล้ำทางการเรียนรู้ 3) ด้านการจัดการศึกษาตามบริบทของพื้นที่ 4) ด้านการรู้ดิจิทัล 5) ด้านการนิเทศการศึกษา และ 6) ด้านการสื่อสารและการประชาสัมพันธ์
- สภาพปัจจุบันของการบริหารจัดการคุณภาพการศึกษาในยุควิถีชีวิตใหม่ ในภาพรวม
อยู่ในระดับปานกลาง (x ̅ = 3.22, S.D. = 0.17) สภาพพึงประสงค์ของการบริหารจัดการคุณภาพการศึกษาในยุควิถีชีวิตใหม่ ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (x ̅ = 4.31, S.D. = 0.22) และค่าดัชนีลำดับความสำคัญของความต้องการจำเป็นเรียงลำดับ ดังนี้ ได้แก่ ด้านภาวะผู้นำเชิงอนาคต (PNI(Modified) = 0.387) ด้านการจัดการศึกษาตามบริบทของพื้นที่ (PNI(Modified) = 0.353) ด้านการเพิ่มโอกาสและลดความเหลื่อมล้ำทางการเรียนรู้ (PNI(Modified) = 0.338) ด้านการรู้ดิจิทัล (PNI(Modified) = 0.323) ด้านการนิเทศการศึกษา (PNI(Modified) = 0.317) และด้านการสื่อสารและการประชาสัมพันธ์ (PNI(Modified) = 0.313)
- ข้อเสนอเชิงนโยบายการบริหารจัดการคุณภาพการศึกษาในยุควิถีชีวิตใหม่ ได้ข้อเสนอเชิงนโยบายทั้ง 6 ด้าน ดังนี้ 1) ด้านภาวะผู้นำเชิงอนาคต แนวทางของนโยบายมี 3 ข้อ การนำนโยบายไปใช้มี 6 ข้อ 2) ด้านการจัดการศึกษาตามบริบทของพื้นที่ แนวทางของนโยบายมี 3 ข้อ การนำนโยบายไปใช้มี 6 ข้อ 3) ด้านการเพิ่มโอกาสและลดความเหลื่อมล้ำทางการเรียนรู้ แนวทางของนโยบายมี 3 ข้อ การนำนโยบายไปใช้มี 7 ข้อ 4) ด้านการรู้ดิจิทัล แนวทางของนโยบายมี 3 ข้อ การนำนโยบายไปใช้มี 6 ข้อ 5) ด้านการนิเทศการศึกษา แนวทางของนโยบายมี 3 ข้อ การนำนโยบายไปใช้มี 6 ข้อ 6) ด้านการสื่อสารและการประชาสัมพันธ์ แนวทางของนโยบายมี 3 ข้อ การนำนโยบายไปใช้มี 6 ข้อ
- ข้อเสนอเชิงนโยบายการบริหารจัดการคุณภาพการศึกษาในยุควิถีชีวิตใหม่ มีผลการประเมิน ด้านความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด (x ̅ =4.70, S.D.=0.23) ด้านความเป็นไปได้อยู่ในระดับมากที่สุด (x ̅ =4.61, S.D.=0.18) และความเป็นประโยชน์อยู่ในระดับมากที่สุด (x ̅ =4.63, S.D.=0.16)
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2563). แผนปฏิบัติการดิจิทัลเพื่อการศึกษา พ.ศ. 2563 - 2565. กรุงเทพฯ: ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร.
กุลธิดา ทวีวัฒนะกิจบวร. (2564). การจัดการศึกษาในยุควิถีชีวิตใหม่. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
ดาวรุวรรณ ถวิลการ. (2564). การบริหารจัดการศึกษายุคดิจิทัล. พิษณุโลก: รัตนสุวรรณการพิมพ์ 3.
มลฤดี เพ็งสง่า และมัทนาวัง ถนอมศักดิ์. (2566). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล.วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ศรีนครินทรวิโรฒ, 24(2), 162-175.
ศักรินทร์ สมพิศนภา. (2565). การพัฒนารูปแบบการบริหารเครือข่ายความร่วมมือทางวิชาการของโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สมชาย ใจดี. (2565). ผลกระทบของโควิด-19 ต่อการจัดการศึกษาในประเทศไทย. วารสารการศึกษาไทย, 10(2), 45-60.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). รายงานสภาพปัญหาและความต้องการในการพัฒนาประสิทธิภาพของโรงเรียน. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2563). รายงานการวิเคราะห์นโยบายการศึกษาในยุค New Normal. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
สุกัญญา แช่มช้อย (2564). การออกแบบนโยบายการพลิกโฉมระบบการเรียนรู้ ที่ตอบสนองการเปลี่ยนแปลงของโลกในอนาคตในปี 2040. กรุงเทพฯ: อีเลฟเว่น สตาร์ อินเตอร์เทรด.
Fullan, M. (2020). The New Meaning of Educational Change (5th ed.). Teachers College Press.
Hargreaves, A., & Fullan, M. (2012). Professional capital: Transforming teaching in every school. Teachers College Press.
Sattari, S. (2020). Designing a quality process model for implementing educational excellence projects. International Journal of Educational Management, 34(5), 915–929.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2025 วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
