ผลของการใช้การปรึกษาแบบกลุ่มแบบบูรณาการเพื่อเสริมสร้างความผาสุกทางจิตวิญญาณของผู้สูงอายุบ้านพักคนชรา แห่งหนึ่ง จังหวัดราชบุรี

บทคัดย่อ

ผลของการใช้การปรึกษาแบบกลุ่มแบบบูรณาการเพื่อเสริมสร้างความผาสุกทางจิตวิญญาณของผู้สูงอายุบ้านพักคนชรา แห่งหนึ่ง จังหวัดราชบุรี การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบความผาสุกทางจิตวิญญาณของผู้สูงอายุกลุ่มทดลองก่อนและหลังการใช้โปรแกรมการให้การปรึกษากลุ่มแบบบูรณาการ และ 2) เปรียบเทียบความผาสุกทางจิตวิญญาณภายหลังการทดลอง ระหว่างกลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุมที่ได้รับการให้คำแนะนำตามปกติ

กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุในบ้านพักคนชราจังหวัดราชบุรี จำนวน 16 คน ที่มีคะแนนความผาสุกทางจิตวิญญาณต่ำกว่าเปอร์เซ็นไทล์ที่ 50 และสมัครใจเข้าร่วมการทดลอง โดยสุ่มแบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 8 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แบบวัดความผาสุกทางจิตวิญญาณ ที่มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .87 และ 2) โปรแกรมการให้การปรึกษากลุ่มแบบบูรณาการเพื่อเสริมความผาสุกทางจิตวิญญาณ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่ามัธยฐาน ส่วนเบี่ยงเบนควอไทล์ การทดสอบวิลคอกซัน และการทดสอบแมนวิทนีย์

ผลการวิจัย พบว่า 1) ภายหลังการทดลอง ผู้สูงอายุกลุ่มทดลอง ที่ได้รับโปรแกรมการให้การปรึกษากลุ่มแบบบูรณาการ มีความผาสุกทางจิตวิญญาณ
เพิ่มสูงขึ้นกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 2) ภายหลังการทดลอง ผู้สูงอายุกลุ่มทดลอง ที่ได้รับโปรแกรมการให้การปรึกษากลุ่มแบบบูรณาการ มีความผาสุกทางจิตวิญญาณสูงกว่าผู้สูงอายุกลุ่มควบคุมที่ได้รับการให้คำแนะนำตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05