ปัจจัยด้านความสุขในการทำงานและการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ที่ส่งผลต่อความผูกพันในองค์การของข้าราชการ กลุ่มเจนเนอเรชั่นวายกรมบัญชีกลาง
คำสำคัญ:
ปัจจัยด้านความสุขในการทำงาน, การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์, ความผูกพันในองค์การ, เจนเนอเรชั่นวายบทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับความสุขในการทำงานของข้าราชการกลุ่มเจนเนอเรชั่นวายกรมบัญชีกลาง 2) ศึกษาระดับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของข้าราชการกลุ่มเจนเนอเรชั่นวายกรมบัญชีกลาง 3) ศึกษาระดับความผูกพันในองค์การของข้าราชการกลุ่มเจนเนอเรชั่นวายกรมบัญชีกลาง 4) ศึกษาความผูกพันในองค์การของข้าราชการกลุ่มเจนเนอเรชั่นวายกรมบัญชีกลาง จำแนกตามคุณลักษณะส่วนบุคคล 5) ศึกษาปัจจัย ด้านความสุขในการทำงานและการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่ส่งผลต่อความผูกพันในองค์การของข้าราชการ กลุ่มเจนเนอเรชั่นวายกรมบัญชีกลาง ใช้วิธีการเก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามกับกลุ่มตัวอย่างจากข้าราชการ กลุ่มเจนเนอเรชั่นวายกรมบัญชีกลาง จำนวน 270 คน โดยใช้สถิติเชิงพรรณนาเพื่ออธิบายลักษณะข้อมูลเบื้องต้น และใช้การวิเคราะห์ด้วยค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน รวมถึงการทดสอบสมมติฐาน ด้วย t-test, ANOVA และ regression เพื่อหาความสัมพันธ์และอิทธิพลของปัจจัยต่าง ๆ ที่ส่งผลต่อความผูกพันในองค์การของข้าราชการกลุ่มเจนเนอเรชั่นวายกรมบัญชีกลาง
ผลการศึกษา พบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง คิดเป็นร้อยละ 80.4 มีอายุระหว่าง 31-40 ปี คิดเป็นร้อยละ 62.2 สถานภาพโสด คิดเป็นร้อยละ 78.1 ระดับการศึกษาปริญญาตรีคิดเป็นร้อยละ 65.2 ตำแหน่งงานประเภทวิชาการ ระดับปฏิบัติการ คิดเป็นร้อยละ 61.5 และมีอายุงาน 1-5 ปี คิดเป็นร้อยละ 50.1 พบว่า ปัจจัยส่วนบุคคลที่มีระดับการศึกษาและตำแหน่งงาน ที่แตกต่างกันของบุคลากร ส่งผลต่อความผูกพันในองค์การแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนระดับความคิดเห็นของบุคลากรที่มีต่อปัจจัยด้านความสุขในการทำงานโดยรวมอยู่ในระดับมากมีค่าเฉลี่ย 3.90 (S.D.=0.78) ด้านการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์โดยรวมอยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ย 3.90 (S.D.=0.70) และด้านความผูกพันในองค์การโดยรวมอยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ย 3.73 (S.D.=0.78) และพบว่าปัจจัยด้านความสุขในการทำงาน ในด้านการเป็นที่ยอมรับและการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ในด้านการฝึกอบรม ด้านการพัฒนา ด้านการศึกษา มีความสัมพันธ์ในเชิงบวกกับความผูกพันในองค์การอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
เอกสารอ้างอิง
กรมบัญชีกลาง. (2567). ภารกิจและหน้าที่ความรับผิดชอบ. https://www.cgd.go.th
กองบริหารทรัพยากรบุคคล กรมบัญชีกลาง. (2567). สถิติจำนวนข้าราชการจำแนกตามกลุ่มช่วงอายุ (Generation) [เอกสารที่ไม่ได้ตีพิมพ์]. กรมบัญชีกลาง.
กุลธิดา ไทยสุริโย. (2562). คุณภาพชีวิตในการทำงาน ความสุขในการทำงานและความผูกพันต่อองค์การของข้าราชการสำนักงานปลัดกระทรวงคมนาคม
[การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ชัชชัย สุวรรณรัตน์, สายสุนีย์ เกษม, และรมย์ชลี ชูไทย. (2564). การบริหารทรัพยากรมนุษย์เพื่อการพัฒนาความผูกพันต่อองค์การของกลุ่มเจนเนอเรชั่นวาย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น, 15(1), 10-28.
ชัยวุฒิ เทโพธิ และพงษ์เสฐียร เหลืองอลงกต. (2563). ปัจจัยสมรรถนะของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการสังกัดมหาวิทยาลัยราชภัฏในเขตภูมิภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี, 8(2), 1-15.
ณัฐณีย์ คำมาลา. (2566). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความผูกพันของข้าราชการกรุงเทพมหานครสามัญกลุ่มเจนเนอเรชั่นวาย (Generation Y) ที่ปฏิบัติงาน ณ สำนักงานเขตกรุงเทพมหานคร [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
บุษรา มุ้ยอิ้ง, วรเมศ จงโอฬารดำรง, สมเกียรติ ฉัตรแก้วบริบูรณ์, สรพล สรสกุลชัย, และธิติ จิรวัชรากร. (2566). ผลของนโยบายการคลังต่อเศรษฐกิจไทย. วารสารสหวิทยาการวิจัย: ฉบับบัณฑิตศึกษา, 12(1), 273–280. https://doi.org/10.14456/jirgs.2023.24
ปกรณ์เกียรติ นิจสุข. (2566). ความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรกรมการท่องเที่ยว. วารสารการวิจัยสหสาขาวิชา (Procedia of Multidisciplinary Research), 1(7), 1–9.
พิมพ์ชนก พุกสุก. (2564, 25 พฤษภาคม). ทำไม Gen Z และ Gen Y ถึงชอบเล่นเกมผ่อนคลาย (Cozy Games) มากกว่ารุ่นอื่น?. The Standard. https://thestandard.co/gen-z-gen-y-cozy-games/
ภูเบศร์ สมุทรจักร, กมลชนก ขำสุวรรณ, และกัญญาพัชร สุทธิเกษม. (2563). โลกที่ 3 ของซี-แอลฟา. สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. https://ipsr.mahidol.ac.th/post_research/โลกที่-3-ของซี-แอลฟา
ศิริพัสตร์ ถาอ้าย. (2566). ปัจจัยความสุขในการทำงานที่มีผลต่อความผูกพันองค์การของบุคลากรวิทยาลัยศิลปะ สื่อและเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ, 16(2), 124-141.
ศิริวัฒน์ ธีระชาญณรงค์. (2566). ปัจจัยคุณภาพชีวิตในการทำงานและความพึงพอใจในงานที่ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรกรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/10419/
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564). สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำราญ บุญเจริญ. (2563). แนวทางการบริหารทรัพยากรมนุษย์ขององค์การปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ, 9(2), 131-141.
Aboramadan, M., Albashiti, B., Alharazin, H., & Dahleez, K. A. (2020). Human resources management practices and organizational commitment in higher education: The mediating role of work engagement. International Journal of Educational Management, 34(2), 154-174. https://doi.org/10.1108/IJEM-04-2019-0145
Allen, N. J., & Meyer, J. P. (1990). The measurement and antecedents of affective, continuance, and normative commitment to the organization. Journal of Occupational Psychology, 63(1), 1-18. https://doi.org/10.1111/j.2044-8325.1990.tb00507.x
Manion, J. (2003). Joy at work: Creating a positive workplace. Journal of Nursing Administration, 33(12), 652-655. https://doi.org/10.1097/00005110-200312000-00010
Nadler, L., & Wiggs, G. D. (1989). Managing human resources development. Jossey-Bass.
Salako, T. A., & Akingbade, R. (2025). Influence of workplace happiness on organisational commitment among healthcare workers in Ibadan Metropolis, Oyo State, Nigeria. medRxiv. https://doi.org/10.1101/2025.02.27.25323070
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis (3rd ed.). Harper and Row.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
