การพัฒนาการจัดการเรียนรู้ด้วยการเสริมแรงทางบวกที่มีผลต่อพฤติกรรมความรับผิดชอบรายวิชาอัตตารีค สำหรับนักเรียนชั้นอิสลามศึกษาตอนปลายปีที่ 2

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาและหาประสิทธิภาพของแผนจัดการเรียนรู้ด้วยการเสริมแรงทางบวกตามเกณฑ์มาตรฐาน 80/80 2) เพื่อคึกษาพฤติกรรมความรับผิดชอบในระยะเส้นฐาน ระยะการทดลอง และระยะติดตาม ก่อนและหลังการจัดการเรียนรู้ด้วยการสริมทางบวก 3) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลัง โดยการจัดการเรียนรู้ด้วยการเสริมแรงทางบวก รายวิชาอัตตารีค เรื่อง นักปราชญ์มุสลิมปัตตานีในอดีต 4) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนจากการเรียนรายวิชาอัตตารีค เรื่อง นักปราชญ์มุสลิมปัตตานีในอดีต โดยการจัดการเรียนรู้ด้วยการเสริมแรงทางบวก กลุ่มเป้าหมาย คือ นักเรียนชั้นอิสลามศึกษาตอนปลายปีที่ 2 จำนวน 15 คน ได้มาด้วยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือวิจัยประกอบด้วย 1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้การเสริมแรงทางบวก 2) แบบบันทึกพฤติกรรมด้านความรับผิดชอบ 3) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชาอัตตารีค 4) แบบประเมินความพึงพอใจของนักเรียน สถิติที่ใช้ คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที (t-Test แบบ Dependent) และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวแบบวัดซ้ำ

ผลการวิจัยพบว่า 1) ค่าประสิทธิภาพของแผนการจัดการเรียนรู้ด้วยการเสริมแรงทางบวกที่ผลต่อพฤติกรรมความรับผิดชอบรายวิชาอัตตารีค โดยภาพรวมมีประสิทธิภาพ E₁/E₂ เท่ากับ 81.08/83.83 ซึ่งมีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ที่กำหนด 80/80 2) คะแนนพฤติกรรมความรับผิดชอบในระยะที่ให้แรงเสริมทางบวก (ระยะทดลอง) สูงกว่าระยะเส้นฐานและระยะติดตาม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) ผลสัมฤทธิ์ทาง การเรียนรายวิชาอัตตารีคหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 4) ความพึงพอใจของนักเรียนที่ต่อการจัดการเรียนรู้ด้วยการเสริมแรงทางบวก โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 4.25, S.D. = 1.04)