การพัฒนาชุดการสอนด้วยความเป็นจริงเสริมและการเรียนรู้ร่วมกัน เพื่อพัฒนาทักษะการอ่านภาษาอาหรับของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1
DOI:
https://doi.org/10.14456/ojed.2020.41คำสำคัญ:
ชุดการสอน, ความเป็นจริงเสริม, การเรียนรู้ร่วมกันบทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อพัฒนารูปแบบชุดการสอนด้วยความเป็นจริงเสริมและการเรียนรู้ร่วมกันเพื่อพัฒนาทักษะการอ่านภาษาอาหรับของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 (2) เพื่อตรวจสอบคุณภาพรูปแบบชุดการสอนด้วยความเป็นจริงเสริมและการเรียนรู้ร่วมกันเพื่อพัฒนาทักษะการอ่านภาษาอาหรับของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ซึ่งในบทความผู้วิจัยได้เสนอรูปแบบการวิจัยในระยะที่ 1 โดยมีผู้เชี่ยวชาญที่ใช้ในการสัมภาษณ์ จำนวน 5 ท่าน ได้แก่ ผู้เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษาจำนวน 3 ท่าน ผู้เชี่ยวชาญด้านประถมศึกษาจำนวน 1 ท่าน และผู้เชี่ยวชาญด้านเนื้อหาภาษาอาหรับจำนวน 1 ท่าน ผู้เชี่ยวชาญประเมินรูปแบบชุดการสอนฯ จำนวน 5 ท่าน ได้แก่ ผู้เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษาจำนวน 3 ท่าน ผู้เชี่ยวชาญด้านประถมศึกษาจำนวน 1 ท่าน และผู้เชี่ยวชาญด้านเนื้อหาภาษาอาหรับจำนวน 1 ท่าน ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบชุดการสอนฯ ที่พัฒนาขึ้น ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ ได้แก่ (1) ชุดการสอน AR (2) ผู้สอน (3) ผู้เรียน (4) การเรียนรู้ร่วมกัน (5) การประเมินผล และมีขั้นตอนทั้งหมด 5 ขั้นตอน ได้แก่ (1) เตรียมความพร้อมและแบ่งกลุ่ม (2) ครูอ่านออกเสียงและนักเรียนออกเสียงตาม (3) เข้ากลุ่มย่อยและเรียนรู้ร่วมกัน (4) ทำแบบฝึกหัดและรับผลป้อนกลับ (5) การประเมินกลุ่ม ผลการประเมินรูปแบบโดยผู้เชี่ยวชาญพบว่า โดยรวมอยู่ในเกณฑ์ดีมาก (M = 4.6 และ SD = 0.54) รูปแบบสามารถนำไปใช้ปฏิบัติในสถานการณ์ได้จริง
เอกสารอ้างอิง
กัณฑรี วรอาจ. (2557). การพัฒนาหนังสืออ่านเพิ่มเติมที่มีความจริงเสมือน เรื่อง ประเทศสิงคโปร์ผ่านไอแพด สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสารศรีปทุม, 12(6), 101-109.
จิตรลดา คำนวณสิน. (2556). รูปแบบหนังสือวรรณคดีไทยอิเล็กทรอนิกส์แบบเชื่อมโยงร่วมกับโซเชียลมีเดียตามทฤษฎีการตอบสนองของผู้อ่านเพื่อส่งเสริมความเข้าใจในการอ่านของนักเรียนประถมศึกษา. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 9(4), 1-12. https://so01.tci-thaijo.org/index.php/OJED/article/view/20687
จุฑามาศ ธัญญเจริญ. (2557). การพัฒนาหนังสือภาพความจริงเสมือนผ่านไอแพด เรื่อง ท่ารำวงมาตรฐานสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. Digital Research Information Center. https://dric.nrct.go.th/index.php?/Search/SearchDetail/282856
ฉลอง ทับศรี. (2532). การเรียนกับการสื่อความหมาย. คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ซัลมาณ ดาราฉาย. (2557). การปนภาษาอาหรับในหนังสือคำสอนศาสนาอิสลาม. วารสารเกษมบัณฑิต, 15(1), 93-105.
ณัฐฌา โต๊ะเงิน. (2548). กระบวนการสร้างสรรค์การ์ตูนของนักเขียนการ์ตูนไทย. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ปิยะภรณ์ นวลเจริญ. (2556). การพัฒนาชุดการเรียนรู้ร่วมกับเทคโนโลยีเสมือนจริงโดยใช้เทคนิคช่วยจำ เพื่อส่งเสริมการอ่านเรื่องมาตราตัวสะกด สำหรับนักศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี]. Thai Library Integrated System (ThaiLIS). http://newtdc.thailis.or.th/docview.aspx?tdcid=80575
พรทิพย์ ปริยวาทิต และ วิชัย นภาพงศ์. (2559). ผลของการใช้บทเรียน Augmented reality code เรื่อง คำศัพท์ภาษาจีนพื้นฐาน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนเทศบาล ๒ วัดตานีนรสโมสร. วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 27(1), 9-17. https://journal.oas.psu.ac.th/index.php/asj/article/view/823/874
พนิดา ตันศิริ. (2552). โลกเสมือนผสานโลกจริง Augmented Reality. วารสารนักบริหาร, 30(2), 169-173.
ภาสกร เรืองรอง, ประหยัด จิระวงพงศ์, วณิชชา แม่นยำ, วิลาวัลย์ สมยาโรน, ศรันยู หมื่นเดช และ ชไมพร ศรีสุราช. (2557). เทคโนโลยีการศึกษากับครูไทยในศตวรรษที่ 21. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 5(ฉบับพิเศษ), 195-207. https://journal.pim.ac.th/uploads/content/2014/12/o_1984rdsj8vr8nc715d1ml0vqd1a.pdf
รอมยี มอหิ. (2560). ความต้องการในการศึกษาต่อสาขาวิชาภาษาอาหรับในระดับอุดมศึกษาของนักเรียนในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนใต้ ปี พ.ศ. 2559-2560 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. Yala Rahabhat University Wisdom Bank (YRU Wisdom Bank). http://wb.yru.ac.th/handle/yru/286
วาสนา สุวรรณฤทธิ์. (2555). การพัฒนาและทดสอบสื่อประสมเรื่องโรคปริทันต์และการดูแลสุขภาพช่องปากสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 อำเภอตะพานหิน จังหวัดพิจิตร [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. Chulalongkorn University Intellectual Repository (CUIR). http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/51870
วินัย สะมะอูน. (2560). ภาษาอาหรับ. https://sites.google.com/site/kruruwai2017/bth-thi-1
วิภาดา แก้วคงคา. (2560). การพัฒนารูปแบบโมบายเลิร์นนิงแบบร่วมมือร่วมกับการใช้เหรียญตราดิจิทัลเพื่อเสริมสร้างทักษะการทำงานเป็นทีมของนักเรียนประถมศึกษาปีที่ 6 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. Chulalongkorn University Intellectual Repository (CUIR). http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/58282
วิมลรัตน์ สุนทรโรจน์. (2554). การพัฒนาความสามารถด้านการอ่านเชิงวิเคราะห์ กลุ่มสาระการเรียนรู้ วิชาภาษาไทย ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองมหาสารคาม. วารสารการบริหารและพัฒนา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 3(2), 28-36. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/admin_develop_journal/article/view/12161
สมใจ บุญอุรพีภิญโญ. (2521). การสร้างชุดการสอน เรื่อง การขนส่งและการคมนาคมในชุมชน สำหรับชั้นประถมศึกษาปีที่สอง [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. Chulalongkorn University Intellectual Repository (CUIR). http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/18939
สุทธิพร จิตต์มิตรภาพ. (2553). การเปลี่ยนแปลงโลกของการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 และการพัฒนาสู่ครูมืออาชีพ. ใน สุดาพร ลักษณียนาวิน (บ.ก.), การเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลงสมาคมเครือข่ายการพัฒนาวิชาชีพอาจารย์และองค์กรอุดมศึกษาแห่งประเทศไทย. สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานการศึกษาเอกชนจังหวัดสงขลา. (ม.ป.ป.) ผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติด้านอิสลามศึกษา (I-net) ประจำปีการศึกษา 2558-2559. สืบค้นจาก http://skprivate.go.th
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). การจัดการเรียนรู้อิสลามศึกษาตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. พริกหวานกราฟฟิค.
อัญญปารย์ ศิลปนิลมาลย์. (2558). ADDIE MODEL. แอนนาออฟเซต.
อัดนันย์ อาลีกาแห. (2553). ปัญหาและความต้องการของครูอิสลามศึกษาในการจัดการเรียนการสอนอิสลามศึกษาในโรงเรียนของรัฐตามโครงการพัฒนาการเรียนการสอนอิสลามศึกษาระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษาในจังหวัดปัตตานี [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์]. Islamic Studies Data Management Center (ICenter). https://www.icenter.or.th/thesis/detail/115
ยงยุทธ เกษสาคร. (2546). ภาวะผู้นำและการทางานเป็นทีม: Leadership and quality management of teamwork. เอส.แอนด์.จี.กราฟิค.
Slavin, R. E. (1987). Cooperative learning and the cooperative school. Educational leadership, 45(3), 7-13.
Slavin, R. E. (2014). Making cooperative learning powerful. Educational leadership, 72(2), 22-26.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2020 วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
