ระบบการประกันตัวผู้ต้องหาในคดีอาญาชั้นพนักงานสอบสวน

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาทฤษฎีเกี่ยวกับการใช้ดุลพินิจของพนักงานสอบสวนในการให้ประกันตัวผู้ต้องหาในคดีอาญา รวมถึงกระบวนการยุติธรรมในระบบประกันตัว การใช้ดุลพินิจในการตั้งข้อหา และการควบคุมนายประกันอาชีพ และการเปรียบเทียบกับกฎหมายระบบการประกันตัวในประเทศอังกฤษและสหรัฐอเมริกา เพื่อเสนอแนวทางปรับปรุงระบบการประกันตัวในประเทศไทย การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวิธีดำเนินการวิจัยโดยศึกษาจากหนังสือ บทความ และเอกสารวิชาการทั้งในและต่างประเทศ

ผลการศึกษาพบว่า พนักงานสอบสวนในประเทศไทยมีดุลพินิจในการพิจารณาคำร้องขอประกันตัวผู้ต้องหาคดีอาญา โดยต้องคำนึงถึงสิทธิและเสรีภาพของประชาชนตามรัฐธรรมนูญ ผู้ต้องหามีสิทธิยื่นประกันตัวเพื่อสู้คดี แต่ระบบประกันตัวมุ่งเน้นที่หลักประกันและการพิจารณาความร้ายแรงของข้อหา โดยมีนายประกันอาชีพเข้ามาเกี่ยวข้องในการประกันตัวแทนผู้ต้องหา กระบวนยุติธรรมในระบบประกันตัวผู้ต้องหาในคดีอาญา จะต้องมีการควบคุมการใช้ดุลพินิจของพนักงานสอบสวนและควบคุมนายประกันอาชีพ กระบวนการยุติธรรมชั้นสอบสวนในประเทศไทย มีทั้งชั้นพนักงานสอบสวนและชั้นพนักงานอัยการ แต่ละชั้นมีกฎหมายกำหนดการยื่นประกันตัวผู้ต้องหาไว้ จากการศึกษาพบว่า ควรมีกฎหมายกลางกำหนดไม่ให้มีการซ้ำซ้อน ประเทศอังกฤษมีแนวทางการประกันตัว โดยไม่เน้นการใช้หลักประกัน แต่ให้ผู้ต้องหาทำการรับรองว่าจะมาตามนัด ในสหรัฐอเมริกาผู้พิพากษามีบทบาทในการพิจารณาเรื่องการประกันตัว เพื่อควบคุมอำนาจระหว่างพนักงานสอบสวนและผู้พิพากษา ดังนั้น จึงควรมีหลักเกณฑ์ในการใช้ดุลพินิจของพนักงานสอบสวนและการส่งหลักประกัน เพื่อให้สิทธิผู้ต้องหาได้รับการพิจารณาคดีอย่างเท่าเทียมตามหลักสิทธิมนุษยชนและรัฐธรรมนูญไทย