วัจนลีลาในบทกวีนิพนธ์ของ ศักดิ์สิริ มีสมสืบ

ผู้แต่ง

  • ปรีชญา ปลาหนองโปร่ง (Preechaya Planongprong) คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ
  • พัทธนันท์ พาป้อ (Phatthanant Phapor) คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ
  • ปพิชญา พรหมกันธา (Paphitchaya Phromkantha) คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ

คำสำคัญ:

วัจนลีลา, บทกวีนิพนธ์, ศักดิ์สิริ มีสมสืบ

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่อง “วัจนลีลาในบทกวีนิพนธ์ของ ศักดิ์สิริ มีสมสืบ”มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวัจนลีลาด้านการใช้คำที่ปรากฏในรวมบทกวี ของ ศักดิ์สิริ มีสมสืบ จำนวน 3 เล่ม ผู้วิจัยได้ศึกษาตามเกณฑ์ ของ ชํานาญ รอดเหตุภัย ผลการวิจัยพบว่า

            การใช้คำที่ปรากฏในรวมบทกวี “ตุ๊กตารอยทราย” พบวัจนลีลาด้านการใช้คำ 13 ประเภท ได้แก่ คำภาษาต่างประเทศ คำรูปธรรม คำเลียนเสียงพูด คำแสดงอารมณ์ คำภาษาตลาด คําเลียนเสียงธรรมชาติ คํามีศักดิ์ คำนามธรรม คำต่ำหรือคำหยาบ คําที่มีความหมายโดยนัย คำย่อ คำศัพท์บัญญัติหรือศัพท์เทคนิค และคำภาษาถิ่น พบมากที่สุดคือคำภาษาต่างประเทศ รองลงมาคือ คำรูปธรรม รวมบทกวี “คนสอยดาว” พบวัจนลีลาด้านการใช้คำ 15 ประเภท ได้แก่ คำภาษาต่างประเทศ คำแสดงอารมณ์ คำเลียนเสียงธรรมชาติ คำศัพท์บัญญัติหรือศัพท์เทคนิค คำที่มีความหมายโดยนัย คำภาษาตลาด คำมีศักดิ์ คำนามธรรม คำต่ำหรือคำหยาบ คํารูปธรรม คำย่อ คำเลียนเสียงพูด คำเฉพาะกลุ่ม คำสแลง และคำภาษาถิ่น พบมากที่สุดคือคำภาษาต่างประเทศ รองลงมาคือคำแสดงอารมณ์ และรวมบทกวี “ก็พอใจอยากจะรักให้นักหนา” พบวัจนลีลาด้านการใช้คำ 13 ประเภท ได้แก่ คำภาษาต่างประเทศ คำแสดงอารมณ์ คํามีศักดิ์ คําที่มีความหมายโดยนัย คําเลียนเสียงธรรมชาติ คำรูปธรรม คำนามธรรม คำภาษาตลาด คำต่ำหรือคำหยาบ คำเลียนเสียงพูด คำศัพท์บัญญัติหรือศัพท์เทคนิค คำภาษาถิ่น และคำย่อ พบมากที่สุดคือคำภาษาต่างประเทศ รองลงมาคือ คำแสดงอารมณ์

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-04-30

ฉบับ

ประเภทบทความ

มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ