Communication Value of Key Audit Matters in Auditor’s Report of Companies in Services Industry Listed on The Stock Exchange of Thailand
Keywords:
Communication Value, Readability, Tone, Key Audit Matters, Auditor’s ReportAbstract
Federation of Accounting Profession under The Royal Patronage of His Majesty The King has issued Thai Standard on Auditing 701: Communicating Key Audit Matters in the Independent Auditor’s Report. This standard is effective for audits of financial statements for periods ending on or after December 31, 2016. Under this standard, auditors are required to communicate key audit matters in the auditor’s report. This aims to reduce an information gap between auditors and financial statement users which occurred under the former form of auditor’s report. The objective of this study is to examine communication value of key audit matters reported in auditor’s report. The data used for an analysis was gathered from auditor’s reports and financial statements of companies in service industry listed on The Stock Exchange of Thailand during 2015-2017, resulting in 304 observations. Communication value was considered from 2 aspects which are readability and tone. The results showed that auditor’s reports with key audit matters was more readable than which without key audit matters. However, the tone of both forms of auditor’s reports is not different.
References
ชาญชัย ตั้งเรือนรัตน์. (2552). การสื่อสารของรายงานของผู้สอบบัญชี: กรณีร่างรายงานของผู้สอบบัญชีแบบใหม่. วารสารวิชาชีพบัญชี, 5(13), 31-53.
ชาญชัย ตั้งเรือนรัตน์. (2558ก). ประเด็นสำคัญและการประยุกต์แนวคิดเรื่องสำคัญในการตรวจสอบ. วารสารวิชาชีพบัญชี, 11(32), 112-127.
ชาญชัย ตั้งเรือนรัตน์. (2558ข). คุณค่าของรายงานผู้สอบบัญชีแบบใหม่. วารสารวิชาชีพบัญชี, 11(31), 26-44.
ชาญชัย ตั้งเรือนรัตน์. (2560). การใช้รายงานของผู้สอบบัญชีแบบใหม่: ประสบการณ์ปีแรก. วารสารวิชาชีพบัญชี, 13(38), 5-21.
ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. (2560). สรุปจำนวนหลักทรัพย์และบริษัทจดทะเบียน. สืบค้นเมื่อ 26 ตุลาคม 2560, จาก ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย เว็บไซต์ https://www.set.or.th /set/marketstatistics.do
ศูนย์ข้อมูลข่าวสารอาเซียน กรมประชาสัมพันธ์. (2558). ธุรกิจบริการมีความสำคัญต่อระบบเศรษฐกิจของไทยอย่างไร. สืบค้นเมื่อ 15 ธันวาคม 2561, จากศูนย์ข้อมูลข่าวสารอาเซียน กรมประชาสัมพันธ์ เว็บไซต์ http://www.aseanthai.net/ewt_ news.php?nid=4552&filename =index
ศิลปพร ศรีจั่นเพชร. (2560). “เรื่องสำคัญในการตรวจสอบ” ในหน้ารายงานผู้สอบบัญชีกับการตอบสนองของตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. วารสารวิชาชีพบัญชี, 13(38), 22-37.
สภาวิชาชีพบัญชีในพระบรมราชูปถัมภ์. (2559). มาตรฐานการสอบบัญชีรหัส 701 การสื่อสารเรื่องสำคัญในการตรวจสอบในรายงานผู้สอบบัญชีรับอนุญาต. สืบค้นเมื่อ 15 ธันวาคม 2561, จาก สภาวิชาชีพบัญชีในพระบรมราชูปถัมภ์ เว็บไซต์ http://www.fap.or.th/upload/9414/4x9uV7 CGE1.pdf
สมพงษ์ พรอุปถัมภ์ และ ธัญลักษณ์ วิจิตรสาระวงศ์. (2557). ร่างรายงานของผู้สอบบัญชีรูปแบบใหม่:ความท้าทายของผู้สอบบัญชีและผู้ใช้รายงาน. จุฬาลงกรณ์ธุรกิจปริทัศน์, 36(141), 36-54.
Baskerville, R. F., hÓgartaigh, C. and Porter, B. A. (2018). The perceived message in the audit report – An experimental exploration, Working Paper. Retrieved December, 15 2018, from SSRN Website: https://papers.ssrn. com/sol3/papers.cfm ?abstract_id=1634478
Christensen, B. E., Glover, S. M. and Wolfe, C. J. (2014). Do critical audit matter paragraphs in the audit report change nonprofessional investors’ decision to invest? Auditing: A Journal of Practice & Theory, 33(4), 71-93.
De Franco, G., Hope, O. -K., Vyas, D. and Zhou, Y. (2015). Analyst report readability. Contemporary Accounting Research, 32, 76-104.
Gray, G. L., Turner J. L., Coram, P. J. and Mock, T. J. (2011). Perceptions and misperceptions regarding the unqualified auditor's report by financial statement preparers, users, and auditors. Accounting Horizons, 25(4), 659-684.
Gunning, R. (1952). The Technique of Clear Writing. New York: McGraw-Hill.
Hatherly, D., Brown, T. and Innes, J. (1998). Free-form reporting and perceptions of the audit. British Accounting Review, 30, 23-38.
Henry, E. (2008). Are investors influenced by how earnings press releases are written? Journal of Business Communication, 45, 363-407.
Li, F. (2008). Annual report readability, current earnings and earnings persistence. Journal of Accounting and Economics, 45, 221-247.
Loughran, T. and McDonald, B. (2014). Measuring readability in financial disclosures. The Journal of Finance, 69(4), 1643-1671.
Matsumoto, D., Pronk, M. and Roelofsen, E. (2011). What makes conference calls useful? The information content of managers’ presentations and analysts’ discussion sessions. The Accounting Review, 86, 1383-1414.
Porter, B., hÓgartaigh, C. and Baskerville, R. (2009). Report on research conducting in the United Kingdom and New Zealand in 2008 investigating the audit expectation-performance gap and users’ understanding of, and desired improvements to, the auditor’s report. Report prepared for AICPA’s ASB and IAASB. Retrieved December 15, 2018, from International Federation of Accountants Website: http://www.ifac.org/system/files/downloads/Porter_et_al_Final_Report_ Combined.pdf
Sirois, L. P., Bédard, J. and Bera, P. (2018). The Informational Value of Key Audit Matters in the Auditor's Report: Evidence from an Eye-Tracking Study. Accounting Horizons, 32(2), 141-162.
Smith, J. E. and Smith, N. P. (1971). Readability: a measure of the performance of the communication function of financial reporting. The Accounting Review, 46, 552-561.
Smith, K. W. (2017). Tell me more: a content analysis of expanded auditor reporting in the United Kingdom, Working Paper. Retrieved December 15, 2018, from SSRN Website: https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2821399
Vanstraelen, A., Schelleman, C., Meuwissen, R. and Hofmann, I. (2012). The audit reporting debate: seemingly intractable problems and feasible solutions. European Accounting Review, 21(2), 193-215.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารธุรกิจปริทัศน์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว