Human Capital Discovery : The Case Study of Indigenous Vegetable Knowledge as Human Capital of Vicinity Community
Keywords:
Human capital, Human capital discovery, Opportunity discovery, Discovery theory, Indigenous vegetable, Bangkokk vicinityAbstract
This study has objectives to discover the human capital of a community in vicinity of Bangkok, and to propose a model of human capital discovery of the community through indigenous vegetable (IV) consumption behaviour. The research study on the case of Baan Pandinthong Wat Lumpraong in Nongchong district, Bangkok. Indigenous vegetable survey was taken place around the community, the indigenous vegetable consumption behavious survey was conducted with 121 samples, and semi-structure interview was conducted with 8 representatives of the community. Quantitative data were analysed with descriptive and inference statistic, and social network analysis. Qualitative data were analysed with Google Mymaps and classification technique. The study found that the community had over 60 varieties of IVs. For IV consumption, community members consumed average 24.97 of 30 varieties that were popular growing in the community. The households that came from northeastern region consumed the highest varieties at 28.36 varieties. Meanwhile, the households from eastern, northern, southern and central region consume at 27.67, 25.94, 24.5 and 24.17 varieties, respectively. The data analysis with One-way ANOVA at α = 0.01 shown that the consumption of any regions were non-significant difference. The community members had the average of the IV consumption at 4.10 of 6 or twice a month. The households that came from northeastern region had the highest frequency of consumption at 4.88 of 6. Then, it follows by the households that came from eastern, northern, southern and central region with the consumption rate at 4.72 (four-time per month), 4.26, 4.19 and 3.92 (twice a month) respectively. The data analysis with One-way ANOVA at α = 0.01 shown that the consumption of any regions were significant difference. Most vegetables for consumption of the sample came from purchasing at 58 per cent. The rest of vegetables came from own gardens, neighbour, public area harvesting and from country-side at 23.7, 2.7, 1.3 and 0.4 per cent, respectively. The model of human capital discovery of the community which comprised of five components: IV from both internal and external community, IV consumption, IV knowledge map, opportunities from IV, and IV human capital of the community.
References
ชูชัย สมิทธิไกร. (2556). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธีรวีร์ วราธรไพบูลย์. (2557.) พฤติกรรมการบริโภคอาหาร: อาหารนิยมบริโภคกับอาหารเพื่อสุขภาพ. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 5(2), 255-264.
บังอร เลิศสกุลจินดา. (2549). การศึกษาการนำผักพื้นบ้านมาใช้ประโยชน์ของชุมชนบ้านไร่พิจิตรภายใต้กรอบแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารการวิจัย, 12 (2), 106-124.
ปวีณภัทร นิธิตันติวัฒน์ และ วรางคณา อุดมทรัพย์. (2560). พฤติกรรมการบริโภคอาหารของวัยรุ่นไทย ผลกระทบและแนวทางแก้ไข. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี, 28(1), 122-128.
ประสพชัย พสุนนท์. (2555.) การวิจัยการตลาด. กรุงเทพมหานคร: ท้อป.
มโนลี ศรีเปารยะ เพ็ญพงศ์. (2061). พฤติกรรมและการตัดสินใจบริโภคอาหารของประชาชนจังหวัดสุราษฎร์ธานี. สืบค้นเมื่อ 9 พฤศจิกายน 2562, จาก แผนงานวิจัยนโยบายอาหารและโภชนาการเพื่อการสร้างเสริมสุขภาพ เว็บไซต์: http://www.fhpprogram.org/ media/ pdfs/reports/abc9cf89c737f7fd0c75c73a5096a8dd.pdf
รุ่งฤดี รัตนวิไล. (2559). การใช้ประโยชน์และมูลค่าทางเศรษฐกิจของผักพื้นบ้านในตำบลคู้ยายหมี อำเภอสนามชัยเขต จังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารธุรกิจปริทัศน์, 8(1), 85-101.
ลั่นทม จอนจวบทรง และณธภร ธรรมบุญวริศ. (2556). การถ่ายทอดความรู้ท้องถิ่น กรณีศึกษาการถ่ายทอดความรู้ผักพื้นบ้านของภาคตะวันออก. วารสาร มฉก. วิชาการ, 17(33), 117-128.
สถาบันวิจัยและพัฒนาพื้นที่สูง. (2560). ผักพื้นบ้าน อาหารเป็นยา รักษาสุขภาพ. สืบค้นเมื่อ 7 มีนาคม 2563, จาก สถาบันวิจัยและพัฒนาพื้นที่สูง (องค์การมหาชน) เว็บไซต์: https://www.hrdi.or.th/Articles/ Detail/26
สารานุกรมพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. (2552). การบำบัดนำเสียด้วยระบบพืชกรองน้ำเสีย. สืบค้นเมื่อ 22 ตุลาคม 2562, จาก สถาบันสารสนเทศทรัพยากรน้ำ เว็บไซต์: https://www.hii.or.th/wiki84/ index.php/การบำบัดน้ำเสียด้วยระบบพืชกรองน้ำเสีย.
สารนุกรมไทยสำหรับเยาวชน ในพระราชประสงค์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. (2562). สารนุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ เล่มที่ 13 เรื่องที่ 8 อาหารไทย. สืบค้นเมื่อ 9 พฤศจิกายน 2562, จาก เครือข่ายกาณจนาภิเษก เว็บไซต์: http://kanchanapisek.or.th/kp6/sub/book/book.php?book= 13&chap=8&page=chap8.htm
สุรเดช ไชยตอกเกี้ย. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหารของวัยผู้ใหญ่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎเลย, 13(45), 68-78.
Baron, A., and Armstrong, M. (2007). Human capital management Achieving added value through people. London: Kogan Page.
Becker, G.S. (1962). Investment in human capital: A theoretical analysis. Journal of Political Econom, 70(5), 9-49.
Borgatti, S.P., Everett, M.G., and Johnson, J.C. (2013). Analyzing Social Networks. Thousand Oaks, CA: Sage.
de Visser, R., et al. (2016). Changes in school health program improve middle school students’ behaviors. Journal of Health Behavior, 40(5), 568-577.
Driessen, S., Huijsen, W., and Grootveld, M. (2007). A framework for evaluating knowledge-mapping tools Journal of Knowledge Management, 11(2), 76-86.
Eckhardt, J.T., and Shane, S.A. (2003). Opportunities and entrepreneurship. Journal of Management. 29(3), 333-349.
Ehrenberg, R.G., and Smith, R.S. (2003). Modern labor economics. Boston: Addison Wesley.
Foss, N.J., Lyngsie, J., and Zahra, S.A. (2015). Organizational design correlates of entrepreneurship: The roles of decentralization and formalization for opportunity discovery and realization. Strategic Organization, 13(1), 32-60.
Freitas, A.A. (2003). A survey of evolutionary algorithms for data mining and knowledge discovery in A. Ghosh and S. Tsutsui (eds.), Advances in Evolutionary Computing (pp. 819-845). Berlin: Springer.
Gonzalez, M.F., Husted, B.W., and Aigner, D.J. (2017). discovery and creation in social entrepreneurship: An exploratory study in Mexico. Journal of Business Research, 81(2017), 212-220.
Google. (2007). Introsucing My Maps. Retrieved 3 August 2018, from Google Website: http://googlepress.blogspot.com/ 2007/04/introducing-my-maps
Hatch, N.W., and Dyer, J.H. (2004). Human capital and learning as a source of sustainable competitive advantage. Strategic Management Journal, 25, 1155 - 1178.
Jafari, M., Akhavan, P., Bourouni, A., and Amiri, R. (2009). A framework for the selection of knowledge mapping techniques. Journal of Knowledge Management Practice, 10(1), 1-8.
Kaplan, R.S., and Norton, D.P. (2004). Measuring the strategic readiness of intangible assets. Harvard Business Review. (February), 52-63.
Lecocq, A., and Valcartier, D. (2006). Knowledge mapping: A conceptual model A Technical report. Defence Research and Development Canada research centres.
Price, L.L., and Ogle, B. (2009). Gathered indigenous vegetables in Mainland Southeast Asia: A Gender asset.
Retrieved 18 June 2009, from International Development Research Centre Website: http://www.idrc.ca/en/ev-126374-201-1-DO_TOPIC.html
Sahai, S. (2003). Importance of indigenous knowledge. Indian Journal of Traditional Knowledge, 2(1), 11-14.
Sarafino, E.P. (2001). Behavior modification: Understanding principles of behavior change. Mountain View, California ; Mayfield.
Scott, J. (2000). Social network analysis. London: SAGE Publications.
Solomon, M. (2018). Consumer behavior: buying, having, and being. Harlow, England: Peason Education Limited.
Toledo, C.M., Chiotti, O., and Galli,M.R. (2016). New knowledge representation for managing organisational knowledge objects. XLII Latin American Computing Conference (CLEI) Computing Conference (CLEI), 10 -14 October 2016 Valparaiso, Chile. IEEE Xplore Digital library.
UNESCO, (2017). Local and indigenous knowledge systems. Retrieved 7 March 2063, from UNESCO Website: http://www.unesco.org/new/en/natural-sciences/priority-areas/links/related-information/
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารธุรกิจปริทัศน์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว