Development of Tourism Resources in Lower-Central Region 1 and 2 for Thai Elderly Group

Authors

  • Thitima Pulpetch คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี
  • Rachanon Taweephol

Keywords:

Elderly, Tourism, Resource

Abstract

The research aimed at 1) studying the components of tourism resources affecting the needs of Thai elderly group tourists in the lower-central region 1, and 2) studying the development of tourism resources in the lower-central region 1 and 2 for Thai elderly group. This research was carried out by using a mixed method research of qualitative and quantitative approach. The statistics used included Frequency, Percentage, Mean, Standard Deviation, and Multiple Regression include the data collection was done by in-depth interview. The research result revealed as follows: 1) the components of tourism resources affecting the needs of Thai elderly tourists group in the lower-central region 1 and 2 the most included safety aspect, secondly was health promotion aspect and activity aspect, 2) the development of tourism resources in terms of the evaluation on the resources situations included the behavioral characteristics of the elderly, styles of information publication and public relations of tourism information, safety of tourism resources, convenient transport system, attractions within the tourism resources, and activities design, and services and facilities business.

References

กองวิจัยการตลาด การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2562). รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการศึกษาพฤติกรรมนักท่องเที่ยวชาวไทยท่ีมีศักยภาพในการใช้จ่าย ปี 2561. กรุงเทพมหานคร: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2562). ททท. เดินหน้าต่อยอด 5 เส้นทางท่องเที่ยวเพื่อคนทั้งมวล รับศักราชใหม่ชวนเที่ยวไทยอย่างเท่าเทียม.สืบค้นเมื่อ 26 กุมภาพันธ์ 2563, เว็บไซต์ http://thaifest.tourismthailand.org/index.php?page=content &id=1171.

กรมการท่องเที่ยว. (2561).แผนยุทธศาสตร์พัฒนาการท่องเที่ยว พ.ศ. 2561 – 2564 ของกรมการท่องเที่ยว. กรุงเทพมหานคร: วีไอพี ก็อปปี้ปริ้น.

กลุ่มงานบริหารยุทธศาสตร์กลุ่มจังหวัดภาคกลางตอนล่าง 1. (2562). แผนพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคกลางตอนล่าง 1 (กาญจนบุรี ราชบุรี สุพรรณบุรี) พ.ศ. 2562 – 2565 (ฉบับทบทวน). ราชบุรี: ศูนย์ปฏิบัติการราชบุรี.

กลุ่มงานยุทธศาสตร์และข้อมูลเพื่อการพัฒนาจังหวัด. (2561).แผนพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคกลางตอนล่าง 2 (จังหวัดสมุทรสงคราม สมุทรสาคร เพชรบุรี และประจวบคีรีขันธ์) พ.ศ. 2561 – 2565 (ฉบับทบทวน). สมุทรสงคราม: สำนักงานจังหวัดสมุทรสงคราม.

กนกวรรณ อบเชย และ รุ่งกมล โพธิสมบัติ (2562). สังคมสูงวัยกับการใช้เทคโนโลยีเพื่อการสื่อสาร. วารสารธรรมศาสตร์, 10(3), 20-23.

จันทร์จิรา สุขบรรจุง. (2559). การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนของหนานมดแดง อำเภอป่าพะยอม จังหวัดพัทลุง. ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

มนัสสินี บุญมีศรีสง่า และ มินตรา สดชื่น (2560). รูปแบบการใช้สื่อโซเชียลมีเดียของผู้สูงอายุในสังคมไทย กรณีศึกษาเขตกรุงเทพมหานคร, การประชุมวิชาการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ครั้งที่ 9 และราชมงคลสร้างสรรค์นวัตกรรมที่ยั่งยืนสู่ประเทศไทย 4.0,7-8สิงหาคม 2560 ณ ศูนย์แสดงสินค้าและการประชุมอิมแพ็คเมืองทองธานี, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.

ภูพฤทธิ์ กันนะและ จอมภัค คลังระหัด. (2560). พฤติกรรมการท่องเที่ยวของผู้สูงอายุ ในอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคิรีขันธ์. การประชุมวิชาการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ครั้งที่ 9 และราชมงคลสร้างสรรค์นวัตกรรมที่ยั่งยืนสู่ประเทศไทย 4.0, 7-8สิงหาคม 2560 ณ ศูนย์แสดงสินค้าและการประชุมอิมแพ็คเมืองทองธานี, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.

ประกิจ ลอยเลิศฤทธิ์ และระชานนท์ ทวีผล. (2560). การประเมินศักยภาพขององค์ประกอบการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมสำหรับนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุในจังหวัดเพชรบุรี กรณีศึกษา: พระราชนิเวศน์มฤคทายวัน. การประชุมวิชาการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลครั้งที่ 9 และราชมงคลสร้างสรรค์นวัตกรรมที่ยั่งยืนสู่ประเทศไทย 4.0, 7-8 สิงหาคม 2560 ณศูนย์แสดงสินค้าและการประชุมอิมแพ็คเมืองทองธานี, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์( หน้า 497-504).

ปริญญา นาคปฐม และระชานนท์ ทวีผล. (2561). การพัฒนาคุณภาพงานบริการทางการท่องเที่ยวสำหรับกลุ่มผู้สูงอายุ. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 12(1), 255-269.

ปิ่นฤทัย คงทองและ วีรยา มีสวัสดิกุล. (2562). แนวทางการจัดการความปลอดภัยทางการท่องเที่ยวของอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคิริขันธ์ในฐานะจุดหมายปลายทางของนักท่องเที่ยวต่างชาติ. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 13(1), 403-414.

บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา และเพ็ญศิริ ศรีอำภา. (2557). การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. นนทบุรี: ธรรมสาร จำกัด.

เบญจรัตน์ มรรยาทอ่อน และโตมร สุขปรีชา. (2563). TAT Reviews Sixty is Sassy. นนทบุรี: ภาพพิมพ์ จำกัด.

พรสวรรค์ มโนพัฒนะ (2553). อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเบื้องต้น(พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

ศิรินันทน์พงษ์นิรันดร,โอชัญญา บัวธรรม และชัชชญายอดสุวรรณ (2559). แนวทางในการพัฒนาศักยภาพการจัดการท่องเที่ยวอำเภอวังน้ำเขียวจังหวัดนครราชสีมา.วารสารวิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 9(1), 353-360.

ศศิกาญจน์ สกุลปัญญวัฒน์ (2557).พฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุชาวมุสลิมกรณีศึกษาอ.องครักษ์ตำบลองครักษ์จ.นครนายก. วารสารพยาบาลทหารบก,15(3), 334-359.

Cochran,W. (1977). Sampling Technique. 3rd Edition. New York: John Wiley & Sons.

Yin, R. K. (2003).Case study research: design and methods. Thousand Oaks, CA:Sage Publications.

Downloads

Published

2021-06-26

How to Cite

Pulpetch , T. ., & Taweephol, R. . (2021). Development of Tourism Resources in Lower-Central Region 1 and 2 for Thai Elderly Group. Business Administration and Management Journal Review, 13(1), 225–244. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/bahcuojs/article/view/241852

Issue

Section

Research Articles