Creating Experiencescape for Unique Memories: The Cases of The Dusit International and The Centara Chain Hotels in Thailand
Keywords:
Experiencescape, Memories, Case Study, Thai Hotel ChainAbstract
The objectives of this study are 1) to investigate how The Dusit International and The Central Chain Hotels creating experiencescape for unique memories; and 2) to investigate the creation of experiencescape in various dimensions exercised by The Dusit International and The Central Chain Hotels. This is a qualitative study that examines and analyzes content from hotel websites, podcasts, and in-depth interviews with 12 personnel from The Dusit International and The Central Chain Hotels. According to the findings, Thai hotel chains have applied Thai culture as the primary concept in the design of experiencescape in three dimensions: 1) the physical dimension, 2) the social symbolic dimension, and 3) the social dimension, to provide customers with valuable, unique, and distinctive experiences. Furthermore, the findings can be used in subsequent research to assist in the development of experiencescape concepts and approaches to managing the accommodation business by creating experiential value for customers. This results in a differentiator and competitive advantage, particularly for smaller and medium-sized accommodation businesses.
References
กระทรวงการท่องเทียวและกีฬา. (2563). รายงานภาวะเศรษฐกิจการท่องเที่ยว. COVID-19 กับผลกระทบต่อการท่องเที่ยว: สถานการณ์การท่องเที่ยวของประเทศไทย ไตรมาส 1/2563. สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. https://www.mots.go.th/download/TourismEconomicReport/4- 1TourismEconomicVol4.pdf
จตุรงค์ นภาธร. (2560). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ของบรรษัทข้ามชาติในภาคการบริการจากประเทศไทย: กรณีศึกษาของโรงแรมในเครือดุสิตอินเตอร์เนชั่นแนล. จุฬาลงกรณ์ธุรกิจปริทัศน์, 39(2), 1-26.
ดาวรุ่ง ฟักทอง และ เกิดศิริ เจริญวิศาล. (2565). การสร้างคุณค่าเชิงประสบการณ์ผ่านการปฏิสัมพันธ์สําหรับธุรกิจโรงแรม. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 16(2), 237-252.
ธนาคารกรุงศรีอยุธยา. (2564, 24 กุมภาพันธ์). แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรม ปี 2562-2564: ธุรกิจโรงแรม. https://www.krungsri.com/th/research/industry/industry-outlook/Services/Hotels/IO/io-hotel-21
ภคินี วัชรปรีดา จินดา งามสุทธิ และ จุลสุชดา ศิริสม. (2556). ผลกระทบของภูมิทัศน์การบริการที่มีต่อการตอบสนองทางอารมณ์และการรับรู้คุณภาพการบริการของลูกค้าชาวต่างชาติที่ใช้บริการโรงแรมประเภทบูทีค ในเขตพื้นอำเภอเมืองจังหวัดเชียงใหม่. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 3(2), 108-114.
ศุภลักษณ์ ศรีวิไลย และ รุ่งเรือง ทองศรี. (2564). การแพร่ระบาดของ โควิด-19 ส่งผลต่อการท่องเที่ยวของประเทศไทย. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 7(8), 405-416.
สัญญลักษณ์ เหมือนดาว. (2559). กลยุทธ์การจัดการสินทรัพย์ที่จับต้องไม่ได้ของธุรกิจโรงแรม: กรณี ศึกษาโรงแรมในเครือเกษมกิจกรุ๊ป. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 2(2), 105-118.
ไทยรัฐออนไลน์. (2565, 17 กันยายน). ผู้ประกอบการยุคใหม่ https://www.thairath.co.th/news/politic/2502102
Amornpornwiwat, N., & Kapasuwan, S. (2018). Tourists’ Perceptions of and Intentions-to-Stay at a Capsule Hotel in Bangkok. In Contemporary Challenges of Climate Change, Sustainable Tourism Consumption, and Destination Competitiveness. Emerald Publishing Limited. Volume 15, 79–99.
Barnes, S. J., Mattsson, J., Sørensen, F., & Jensen, J. F. (2020). Measuring employee-tourist encounter experience value: A big data analytics approach. Expert Systems with Applications, 154(2020), 113450.
Bailey, R., & Ball, S. (2006). An exploration of the meanings of hotel brand equity. The Service Industries Journal, 26(1), 15-38.
Bitner, M. J. (1992). Servicescapes: The impact of physical surroundings on customers and employees. Journal of marketing, 56(2), 57-71.
Dapphet, S. (2020). The search for Thai Hospitality dimensions in hospitality and tourism industry. Journal of Community Development (Humanities and Social Sciences), 13(2), 42-54.
EHL Insights. (2022). 2022 Top Hospitality Industry Trends. https://hospitalityinsights.ehl.edu/hospitality-industry-trends
Gómez-Suárez, M., & Veloso, M. (2020). Brand experience and brand attachment as drivers of WOM in hospitality. Spanish Journal of Marketing-ESIC, 24(2), 231-246.
Hall, C. M. (2008). Servicescapes, designscapes, branding, and the creation of place-identity: south of Litchfield,Christchurch. Journal of Travel & Tourism Marketing,25(3-4), 233-250.
Hwang, J., & Seo, S. (2016). A critical review of research on customer experience management: Theoretical, methodological and cultural perspectives. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 28(10), 2218-2246.
Huaman-Ramirez, R., & Merunka, D. (2019). Brand experience effects on brand attachment: the role of brand trust, age, and income. European Business Review, 31(5), 610-645.
Jernsand, E. M., Kraff, H., & Mossberg, L. (2015). Tourism experience innovation through design. Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 15(suppl.1), 98-119.
Ketter, E. (2018). It’s all about you: destination marketing campaigns in the experience economy era. Tourism Review. 73(3), 331-343.
Kotler, P. (1973). Atmospherics as a marketing tool. Journal of retailing, 49(4), 48-64.
Kumar, R. (2018). Research methodology: A step-by-step guide for beginners (5th ed.). Sage.
Mei, X. Y., Hågensen, A. M. S., & Kristiansen, H. S. (2020). Storytelling through experiencescape: Creating unique stories and extraordinary experiences in farm tourism. Tourism and Hospitality Research, 20(1), 93-104.
Miller, W. L. & Crabtree, B. F. (2004). Depth interviewing. In S. N. Hesse-Biber & P. Leavy (Eds.).
Approaches to qualitative research: A reader on theory and practice (pp. 185-202). New York: Oxford University Press.
Mody, M. A., Suess, C., & Lehto, X. (2017). The accommodation experiencescape: a comparative assessment of hotels and Airbnb. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 29(9), 2377-2404.
Mossberg, L. (2008). Extraordinary experiences through storytelling. Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 8(3), 195-210.
Mossberg, L., & Eide, D. (2017). Storytelling and meal experience concepts. European Planning Studies, 25(7), 1184-1199.
Nonsiri, P. (2020). The development of service process with Thai hospitality in the tourism and hospitality industry. Journal of Business, Economics and Communications, 15(2), 148-164.
O'Dell, T. (2005). Experiencescapes: Blurring borders and testing connections. In Experiencescapes: Tourism, culture & economy.
Oh, H., Fiore, A.M. & Jeoung, M. (2007). Measuring experience economy concepts: tourism applications. Journal of Travel Research, 46(2), 119-132.
Pine, B. J. (2009). The Future of Innovation is Experiences, (in:) von Stamm B., Triflova A.(eds.), The Future of Innovation, Farnham: Gower Publishing Limited.
Pine, B.J. & Gilmore, J. H. (1998). Welcome to the experience economy. Harvard Business Review, 76(4), 97-105.
Pine, B. J., Pine, J., & Gilmore, J. H. (1999). The experience economy: work is theatre & every business a stage. Boston: Harvard Business Press.
Piuchan, M., & Pang, L. (2015, October 15-17). Service experience dimensions in Asian hospitality: A case study of hotels in Thailand and Hong Kong [Paper presentation]. Experience EuroCHRIE conference 2015. Manchester, UK.
Pizam, A., & Tasci, A. D. (2019). Experienscape: expanding the concept of servicescape with a multi-stakeholder and multi-disciplinary approach (invited paper for ‘luminaries’ special issue of International Journal of Hospitality Management). International
Journal of Hospitality Management, 76, 25-37.
Radic, A., Lück, M., Al-Ansi, A., Chua, B. L., Seeler, S., & Han, H. (2021). Cruise ship dining experiencescape: The perspective of female cruise travelers in the midst of the COVID-19 pandemic. International Journal of Hospitality Management, 95, 102923.
Robinson, O. C. (2014). Sampling in interview-based qualitative research: A theoretical and practical guide. Qualitative research in psychology, 11(1), 25-41.
Rosenbaum, M. S., & Massiah, C. (2011). An expanded servicescape perspective. Journal of service management, 22(4), 471-490.
Schmitt, B. (1999). Experiential marketing. Journal of marketing management, 15(1-3), 53-67.
SiteMinder. (2022). The Changing Traveler Report 2022. https://downloads.siteminder.com/en/sm-changing-traveller-report-2022.pdf?_ga=2.181332130.440435499.1670383850-1819378598.1670383850
Sørensen, F., & Jensen, J. F. (2015). Value creation and knowledge development in tourism experience encounters. Tourism Management, 46(2015), 336-346.
Tasci, A. D., & Milman, A. (2019). Exploring experiential consumption dimensions in the theme park context. Current Issues in Tourism, 22(7), 853-876.
Tresidder, R., & Deakin, E. L. (2019). Historic buildings and the creation of experiencescapes: looking to the past for future success. Journal of tourism futures, 5(2), 193-201.
Verhoef, P. C., Lemon, K. N., Parasuraman, A., Roggeveen, A., Tsiros, M., & Schlesinger, L. A. (2009). Customer experience creation: Determinants, dynamics and management strategies. Journal of retailing, 85(1), 31-41.
Winsted, K. F. (1997). The service experience in two cultures: A behavioral perspective. Journal of retailing, 73(3), 337-360.
Wu, C. H. J., & Liang, R. D. (2009). Effect of experiential value on customer satisfaction with service encounters in luxury-hotel restaurants. International Journal of Hospitality Management, 28(4), 586-593.
Wu, S. H., & Gao, Y. (2019). Understanding emotional customer experience and co-creation behaviors in luxury hotels. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 31(11), 4247-4275.
Yin, R. K. (2014). Case study research: Design and methods (5th ed.). Thousand Oaks: Sage Publications.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Business Administration and Management Journal Review
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารธุรกิจปริทัศน์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
