การพัฒนาผลิตภัณฑ์ในกลุ่มอาบน้ำและสระผมโดยการเพิ่มสารสกัดจากรำข้าวหอม และการสื่อสารการตลาด เพื่อเพิ่มมูลค่าผลิตภัณฑ์ของกลุ่มวิสาหกิจชุมชน เกษตรข้าวแปลงใหญ่หนองอ้ายแท่น จังหวัดสงขลา
คำสำคัญ:
การเพิ่มมูลค่าผลิตภัณฑ์, สารสกัดจากรำข้าวหอม, การสื่อสารการตลาดบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบันและปัญหาของกลุ่มวิสาหกิจชุมชน 2) ศึกษาพฤติกรรม ส่วนประสมการตลาดในมุมมองผู้บริโภค ความตั้งใจซื้อของผู้บริโภค 3) ออกแบบและพัฒนาต้นแบบผลิตภัณฑ์ในกลุ่มอาบน้ำและสระผม 4) สื่อสารการตลาดสำหรับผลิตภัณฑ์ ใช้วิธีการวิจัยและพัฒนา โดยผู้ให้ข้อมูลการวิจัยเชิงคุณภาพคือ กลุ่มวิสาหกิจชุมชนจำนวน 16 คน เก็บข้อมูลโดยการสนทนากลุ่มและวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา ในการวิจัยเชิงปริมาณ ได้เก็บข้อมูลผู้บริโภคในจังหวัดสงขลา จำนวน 400 คน ด้วยแบบสอบถาม อธิบายลักษณะของกลุ่มด้วยค่าร้อยละ และวิเคราะห์พฤติกรรม ส่วนประสมการตลาด ความตั้งใจซื้อด้วยค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน พบว่า กลุ่มมีรำข้าวเหลือจากการสีข้าว จึงนำมาเป็นส่วนผสมในเพิ่มมูลค่าให้กับผลิตภัณฑ์ ในด้านพฤติกรรมผู้ตอบแบบสอบถามมีความคิดเห็นด้านความสะดวกในการซื้อมากที่สุดและด้านการสื่อสาร ด้านความต้องการ ด้านต้นทุนของผู้บริโภคตามลำดับ ส่วนความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์อยู่ในระดับมาก ผลการออกแบบและพัฒนาได้ผลิตภัณฑ์สบู่เหลว แชมพูและครีมนวดผม โดยมีเครื่องมือการสื่อสารการตลาดเชิงบูรณาการทั้งรูปแบบออนไลน์และออฟไลน์
เอกสารอ้างอิง
กมลชนก แก้วจินดา มัญชรี รอดโพธิ์ทอง วัฒนชัย ใจหมั่น สุกัลญา ถมพูล สัญจิตา พรมโชติ และปณิศา มีจินดา. (2564). กลยุทธ์การตลาดที่มีผลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์ปลาร้าผง. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 13(2), 196-216.
กัลยา วาณิชย์บัญชา. (2554). การวิเคราะห์สถิติ: สถิติ สำหรับการบริหารและวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 13. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ดวงฤดี อุทัยหอม นพดล ชูเศษ กุลธิรา แซ่โซว กรกมล ซุ้นสุวรรณ ปวิรศา ประดิษฐศร พัฒนพงศ์ ศรีน้อย และเอกชัย แซ่พุ่น. (2563). การสื่อสารการตลาดเชิงบูรณาการสำหรับผลิตภัณฑ์ผ้าทอกระแสสินธุ์ อำเภอกระแสสินธุ์ จังหวัดสงขลา. ใน ทัศนีย์ ประธาน (บ.ก.), การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติครั้งที่11 (น. 769-781). มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
เดชกุล มัทวานุกูล. (2562). ปิดกล่องชอล์ก : รวมผลงานบทความวิชาการและงานวิจัย (2555-2562). สุรินทร์:ห้างหุ้นส่วนจำกัด โรงพิมพ์ ส.พันธุ์เพ็ญ.
จิตพนธ์ ชุมเกตุ. (2560). การพัฒนาผลิตภัณฑ์จากภูมิปัญญาท้องถิ่นเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพทางการจัดการชุมชนอย่างยั่งยืนของชุมชนไทยมุสลิม อำเภอชะอำ จังหวัดเพชรบุรี. คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ณฐมน กัสปะ และ ฐิตารีย์ ศิริมงคล. (2563). ส่วนประสมทางการตลาด 4C’s ที่ส่งผลต่อการ ตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านสื่อสังคมออนไลน์ (เฟสบุ๊ค) ของผู้บริโภคในจังหวัด ขอนแก่น. วารสารวิชาการและวิจัยมหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 11(1), 100-114.
ธเนศวร นวลใย. (2559). การพัฒนาเจลอาบน้ำสูตรผสมสมุนไพรสู่มาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชน. วารสารวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่, 8(1), 42-61.
นฤดม ต่อเทียนชัย. (2564). กลยุทธ์การสื่อสารทางการตลาดแบบบูรณาการ และความเชื่อมั่นที่ส่งผลต่อความตั้งใจเข้าร่วมงานอีเว้นท์ออนไลน์ของผู้เข้าร่วมในเขตกรุงเทพมหานคร [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย]. UTCC Scholar. https://scholar.utcc.ac.th/handle/6626976254/4315
นธกฤต วันต๊ะเมล์. (2555). การสื่อสารการตลาด. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
นภวรรณ คณานุรักษ์. (2555). การจัดการผลิตภัณฑ์และราคา. กรุงเทพฯ: คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
นันทิยา หุตานุวัตร และ ณรงค์ หุตานุวัตร. (2551). คิดกลยุทธ์ด้วย SWOT.พิมพ์ครั้งที่ 7.อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
ปภาวดี คล่องพิทยาพงษ์ และ จันทรรัตน์ จาริกสกุลชัย. (2564). การพัฒนาเภสัชภัณฑ์จากน้ำมันรำข้าวเพื่อสุขภาพ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 13(2), 1-16.
ไพศาล กะกุลพิมพ์ และ สุภาภรณ์ พวงชมภู. (2561). การเพิ่มขีดความสามารถการแข่งขันเชิงกลยุทธ์ระดับกลุ่มผู้ผลิตวิสาหกิจชุมชนกล้วยหอมทองวังหลวง อำเภอเฝ้าไร่จังหวัดหนองคาย. วารสารการจัดการสมัยใหม่, 16(2), 17-28.
สิน พันธุ์พินิจ. (2554). เทคนิคการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: วิทยพัฒน์.
สุดาพร กุณฑลบุตร. (2557). หลักการตลาดสมัยใหม่. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวิมล ติรกานันท์. (2543). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์ : แนวทางสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิริชัย กาญนวาสี. (2555). การเลือกใช้สถิติที่เหมาะสมสำหรับการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อดุลย์ จาตุรงคกุล และดลยา จาตุรงคกุล. (2546). พฤติกรรมผู้บริโภค (ฉบับมาตรฐาน). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
อริย์ธัช อักษรทับ อิสรี แพทย์เจริญ ชาญวิทย์ จาตุประยูร และ วุฒิพงษ์ ฉั่วตระกูล. (2564). การถอดบทเรียนเพื่อพัฒนากลยุทธ์การบริหารจัดการวิสาหกิจชุมชนแปรรูปลำไยเนื้อสีทอง ตำบลบ้านธิ อำเภอบ้านธิ จังหวัดลำพูน. วารสารสุทธิปริทัศน์, 35(3), 44-61.
อัจจิมา เศรษฐบุตร และ สายสวรรค์ วัฒนพานิช. (2547). การบริหารการตลาด (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Borden H. (1964). The concept of marketing mix. Journal of Advertising Research, 4(2), 7-12.
Goodnough, K. (2016). Professional learning of K-6 teachers in science through collaborative action research: an activity theory analysis. Journal of Science Teacher Education, 27, 747-767.
MBA Skool Team. (2021, August 09). Purchase Intention Meaning, Importance, Factors & Example. mbaskool. https://www.mbaskool.com/business-concepts/marketing-and-strategy-terms/10976-purchase-intention.html
Weihrich, H. (1982). The TOWS matrix: A tool for situational analysis. Long Range Planning, 15(2), 54-66.
Sekaran, U. (2003). Research Methods for Business: A Skill-Building Approach. 4thed. New York: John Wiley & Sons.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารบริหารธุรกิจและการจัดการปริทัศน์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์จะเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารธุรกิจปริทัศน์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
