การรับรู้ความสามารถของตนเองและทรัพยากรในงานที่ส่งผลต่อความผูกพันในงานของพนักงาน กรณีศึกษา: เจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์ในกลุ่มจังหวัดปทุมธานี

พัชรินทร์ เพลินอักษร; ภาวิณี   เพชรสว่าง

ผู้แต่ง

พัชรินทร์ เพลินอักษร คณะพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์
ภาวิณี เพชรสว่าง คณะพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์

คำสำคัญ:

การรับรู้ความสามารถของตนเอง, ทรัพยากรในงาน, ความผูกพันในงาน

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ของการวิจัย 1) ศึกษาระดับการรับรู้ความสามารถของตนเอง ทรัพยากรในงาน และ ความผูกพันในงาน 2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความสามารถของตนเองกับความผูกพันในงาน 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างทรัพยากรในงานกับความผูกพันในงาน และ 4) ศึกษาอิทธิพลของการรับรู้ความสามารถของตนเองและทรัพยากรในงานที่ส่งผลต่อความผูกพันในงาน กลุ่มตัวอย่างคือเจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์จำนวน 276 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบโควตาและการเลือกแบบบังเอิญ เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์สหสัมพันธ์ และ การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า เจ้าหน้าที่มีการรับรู้ความสามารถของตนเอง ทรัพยากรในงาน และความผูกพันในงานอยู่ในระดับสูง การรับรู้ความสามารถของตนเองและทรัพยากรในงานมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความผูกพันในงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.01 และการรับรู้ความสามารถของตนเอง อิสระในการทำงาน และการสอนงานจากหัวหน้า มีอิทธิพลทางบวกต่อความผูกพันในงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ ระดับ.05 และพยากรณ์ความผูกพันในงานได้ร้อยละ 34

References

กรมราชทัณฑ์. (2558). แผนปฏิบัติราชการ กรมราชทัณฑ์ พ.ศ. 2559-2562. สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2562 เว็บไซต์: http://www.oic.go.th/FILEWEB/CABINFOCENTER11/DRAWER052/GENERAL/DATA0000/00000124.PDF

สุทัตตา พานิชวัฒนะ. (2560). การรับรู้ความสามารถของตนเอง ทรัพยากรในงาน และความผูกพันในงานโดยมีความต้องการของงานที่ท้าทายเป็นตัวแปรกำกับ. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.สำนักงานจังหวัดปทุมธานี. (2562). แผนพัฒนาจังหวัดปทุมธานี พ.ศ.2561-2564. สืบค้นเมื่อ 19 สิงหาคม 2562, เว็บไซต์: http://www.aecthaibiz.com/wapppcoc/13/upload/File_IPD_FILE13429824_20180425_115121.pdf

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2562). อาชญากรรมและความผิดที่มีโทษทางอาญา. สืบค้นเมื่อ 19 สิงหาคม 2562, เว็บไซต์: http://statbbi.nso.go.th/staticreport/page/sector/th/09.aspx

Altunel, M. C., Kocak, O. E., & Cankir, B. (2015). The effect of job resources on work engagement: A study on academicians in Turkey. Educational Sciences: Theory and Practice, 15(2), 409-417.

Alzyoud, Adel A. Y., Othman, Siti Z. & Isa, Mohd F. Mohd. (2015). Examining the Role of Job Resources on Work Engagement in the Academic Setting. Asian Social Science, 11(3), 103-110.

Ariani, D. W. (2013). The Relationship between Employee Engagement, Organizational Citizenship Behavior, and Counterproductive Work Behavior. International Journal of Business Administration, 4(2), 46-56.

Bakker, A. B., and Bal, P. M. (2010). Weekly Work Engagement and Performance: A Study among Starting Teachers. Journal of Occupational and Organization Psychology, 83(1), 189-206.

Bakker, A. B., & Demerouti, E. (2007). The job demands-resources model: State of the art. Journal of Managerial Psychology, 22(3), 309-328.

Bakker, A. B., Demerouti, E., & Sanz-Vergel, A. I. (2014). Burnout and Work Engagement: The JD-R Approach. Annual Review of Organizational Psychology and Organizational Behavior, 1, 389-411.

Bakker, A. B., Hakanen, J. J., Demerouti, E., & Xanthopoulou, D. (2007). Job resources boost work engagement, particularly when demands are high. Journal of Educational Psychology, 99(2), 274-294.

Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory Englewood Cliffs. New Jersey: Prentice-Hall.

Bhatnagar, J. (2012). Management of innovation: role of psychological empowerment, work engagement and turnover intention in the Indian context. The international journal of human resource management, 23(5), 928-951.

Chaudhary, R., Rangnekar, S., & Barua, M. K. (2012). Relationships between occupational self-efficacy, human resource development climate, and work engagement. Team Performance Management: An International Journal, 18(7/8), 370-383.

Chen, G., Gully, S. M., & Eden, D. (2001). Validation of a new general self-efficacy scale. Organizational research methods, 4(1), 62-83.

Crawford, E. R., LePine, J. A., & Rich, B. L. (2010). Linking job demands and resources to employee engagement and burnout: a theoretical extension and meta-analytic test. Journal of Applied Psychology, 95(5), 834-848.

Federici, R. A., & Skaalvik, E. (2011). Principal self-efficacy and work engagement: Assessing a Norwegian principal self-efficacy scale. Social Psychology of Education, 14(4), 575-600.

Hackman, J. R., & Oldham, G. R. (1975). Development of the Job Diagnostic Survey. Journal of Applied Psychology, 60(2), 157-170.

Halbesleben, J. R. B. (2010). A meta-analysis of work engagement: Relationships with burnout, demands, resources, and consequences. In A. B. Bakker, & M. P. Leiter (Eds.), Work engagement: A handbook of essential theory and research (p.102-117). New York: Psychology Press.

Hakanen, J. J., Bakker, A. B., & Schaufeli, W. B. (2006). Burnout and work engagement among teachers. Journal of School Psychology, 43, 495-513.

Hobfoll, S. E. (2002). Social and Psychological Resources and Adaptation. Review of General Psychology, 6, 307–324.

Hu, Q., Schaufeli, W. B., & Taris, T. W. (2011). The Job Demands-Resources Model: An analysis of additive and joint effects of demands and resources. Journal of Vocational Behavior, 79(1), 181-190.

Kahn, W. A. (1990). Psychological conditions of personal engagement and disengagement at Work. Academy of management journal, 33(4), 692-724.

Kotze, M. (2018). How job resources and personal resources influence work engagement and burnout. African Journal of Economic and Management Studies, 9(2), 148-164.

Krejcie, R. V., & Morgan, E. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.

Luthans, F. (1989). Organization behavior. New York: McGraw-Hall.Nawrin, R. (2019). Determinants of work engagement and the mediating role of meaningful work in Bangladesh private bank. Dissertation for the degree of doctor of philosophy, National Institute of Development Administration.

Petchsawang, P., & McLean, G. N. (2017). Workplace spirituality, mindfulness meditation, andwork engagement. Journal of Management, Spirituality & Religion, 14(3), 216-244.

Saks, A. M. (2006). Antecedents and consequences of employee engagement. Journal of Management Psychology, 21(7), 600-619.

Schaufeli, W. B., & Bakker, A. B. (2004). Job demands, job resources, and their relationship with burnout and engagement: A multi-sample study. Journal of Organizational Behavior, 25, 293-315.

Schaufeli, W. B., Bakker, A. B., & Salanova, M. (2006). The measurement of work engagement with a short questionnaire: A cross-national study. Educational and psychological measurement, 66(4), 701-716.

Schaufeli, W. B., Salanova, M., Gomzalez- Roma, V., & Bakker, A. B. (2002). The measurement of engagement and burnout: A two sample confirmatory factor analytic approach. Journal of Happiness Studies, 3(1), 71-92.

Stajkovic, A. D., & Luthans, F. (1988). Self-efficacy and work-related performance: A meta-analysis. Psychological Bulletin, 124(2), 240-261.

Takawira, N., Coetzee, M., & Schreuder, D. (2014). Job embeddedness, work engagement and turnover intention of staff in a higher education institution: An exploratory study. SA Journal of Human Resource Management, 12(1), 1-10.

Xanthopoulou, D., Bakker, A.B., Demerouti, E. and Schaufeli, W.B. (2007). The role of personal resources in the job demands-resources model. International Journal of Stress Management, 14(2), 121-141.