ปัญหาการปลูกหอมหัวใหญ่ของเกษตรกรทั่วไปกับเกษตรกรดีที่เหมาะสม (GAP) ในเขตตำบลดอนเปาและตำบลบ้านกาด อำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาของเกษตรกรทั่วไปผู้ปลูกหอมหัวใหญ่กับเกษตรกรที่ได้รับ เป็นเกษตรกรดีที่เหมาะสม (GAP) ในเขตตำบลดอนเปาและตำบลบ้านกาด อำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่ และเพื่อเปรียบเทียบระดับปัญหาของเกษตรกรทั้งสองกลุ่ม ประชากรของงานวิจัยมีจำนวน 710 คน คิดเป็นกลุ่มตัวอย่าง 256 คน โดยสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ การเก็บข้อมูลใช้วิธีผสมผสานด้วยการใช้แบบสอบถามโดยการสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ได้แก่ เชิงพรรณนาและสถิติเชิงอนุมานแบบ independent t-test

ปัญหาจากการปลูกหอมหัวใหญ่ 5 อันดับแรก ได้แก่  (1) การนำเข้าหอมหัวใหญ่จากต่างประเทศ (2) ราคาของเมล็ดพันธุ์มีราคาสูง (3) ราคาน้ำมันเชื้อเพลิงสูง (4) ราคาวัสดุสิ้นเปลืองสูง (5) ปัญหาราคารับซื้อหอมหัวใหญ่ของพ่อค้าคนกลางที่ให้ราคาน้อย

ผลการเปรียบเทียบระดับของปัญหาของเกษตรกรทั้งสองกลุ่ม พบว่า ระดับปัญหาของเกษตรกรทั่วไปมีค่าเฉลี่ยสูงกว่าระดับปัญหาของเกษตรกร GAP ใน 6 ประเด็นคือ  การจ่ายคืนชำระเงินกู้ ปัญหาแรงงานการเก็บเกี่ยว ราคาปุ๋ยเคมี ราคาค่ายากำจัดแมลงศัตรูพืช ราคาวัสดุสิ้นเปลือง และการนำเข้าหอมหัวใหญ่จากต่างประเทศ แสดงให้เห็นว่า เกษตรกร GAP ซึ่งเป็นผู้ผ่านการรับรองการเป็นเกษตรกรดีที่เหมาะสม สามารถแก้ไขปัญหาดังกล่าวได้ดีกว่า ภาครัฐจึงควรส่งเสริมให้เกษตรกรทั่วไปปรับปรุงวิธีการผลิตตามแนวทางเกษตรกรดีที่เหมาะสมเพื่อสามารถาลดปัญหาดังกล่าวได้