ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้แบรนด์นายจ้างกับผลการปฏิบัติงานของพนักงาน  ผ่านตัวแปรสื่อความพึงพอใจในงาน : กรณีศึกษาองค์การรัฐวิสาหกิจ ด้านสาธารณูปโภคพื้นฐานแห่งหนึ่งในประเทศไทย

วธัญญู มารีย์สิริสกุล; กฤตกร  นวกิจไพฑูรย์

ผู้แต่ง

วธัญญู มารีย์สิริสกุล คณะพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์
กฤตกร นวกิจไพฑูรย์ คณะพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์

คำสำคัญ:

การรับรู้แบรนด์นายจ้าง , ความพึงพอใจในงาน, ผลการปฏิบัติงานของพนักงาน

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้แบรนด์นายจ้าง ความพึงพอใจในงานและผลการปฏิบัติงานของพนักงาน และ 2) ศึกษาการเป็นตัวแปรสื่อของความพึงพอใจในงาน ในความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้แบรนด์นายจ้างและผลการปฏิบัติงานของพนักงาน เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามจากพนักงานในองค์การรัฐวิสาหกิจด้านสาธารณูปโภคพื้นฐานแห่งหนึ่ง จำนวน 376 คน ด้วยวิธีการสุ่มแบบโควตา สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบช่วงชั้น ผลการศึกษาพบว่า 1) การรับรู้แบรนด์นายจ้างมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับผลการปฏิบัติงานของพนักงาน 2) การรับรู้แบรนด์นายจ้างมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับความพึงพอใจในงาน 3) ความพึงพอใจในงานมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับผลการปฏิบัติงานของพนักงาน และ 4) ความพึงพอใจในงานเป็นตัวแปรสื่อบางส่วน ในความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้แบรนด์นายจ้างและผลการปฏิบัติงานของพนักงาน ทั้งนี้ผลการศึกษาสามารถใช้เป็นแนวทางในการริเริ่มและพัฒนากลยุทธ์เรื่องแบรนด์นายจ้างขององค์การให้เป็นรูปธรรม ซึ่งจะก่อให้เกิดความพึงพอใจในงานและผลการปฏิบัติงานของพนักงานที่ดียิ่งขึ้น

เอกสารอ้างอิง

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2559). การวิเคราะห์สถิติ: สถิติสำหรับบริหารและวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 16. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เจษฎา นกน้อย. (2560). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธาดา ราชกิจ. (2562). การบริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์ (Human Resource Management: HRM) หัวใจสำคัญของการขับเคลื่อนองค์กรยุคปัจจุบัน. สืบค้นเมื่อ 11 มีนาคม 2563, จาก hrnote.asia เว็บไซต์: https://th.hrnote.asia/orgdevelopment/th-whatishrm-190117/

นฤมล เพ็ชรทิพย์. (2559). จิตวิทยากับการทำงาน. ในคณะกรรมการกลุ่มผลิตชุดวิชาจิตวิทยาเพื่อการดำรงชีวิต (บก.), จิตวิทยาเพื่อการดำรงชีวิต. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

บุญชัย วิรชัย และสมบูรณ์ สารพัด. (2562). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของความพึงพอใจในงานและความผูกพันต่อองค์การที่มีต่อผลการปฏิบัติงานของพนักงานรัฐวิสาหกิจไฟฟ้าลาว. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 12(1), 40-62.

ปิลันธนา แป้นปลื้ม และวิโรจน์ เจษฎาลักษณ์. (2560). อิทธิพลของความยุติธรรมในองค์การต่อผลการปฏิบัติงานตามบทบาทหน้าที่ผ่านการรับรู้การสนับสนุนจากองค์การ. วารสารอิเล็กทรอนิกส์การเรียนรู้ทางไกลเชิงนวัตกรรม, 7(1), 55-67.

รุ่งโรจน์ อรรถานิทธิ์. (2554). Employee Engagement การสร้างความผูกพันของพนักงานในองค์กร. กรุงเทพฯ: บริษัท เอช อาร์ เซ็นเตอร์ จำกัด.

วัชระ เลิศพงษ์วรพันธ์ และพวงเพชร์ วัชรอยู่. (2558). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อผลการปฏิบัติงานของพนักงานฝ่ายบริการบุคลากรของบริษัทสายการบินแห่งหนึ่ง. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 36(2), 74-86.

ศุภวัชร์ มาลานนท์. (2560). รัฐวิสาหกิจกับบรรษัทภิบาล (4) : บริษัทรัฐวิสาหกิจและการแข่งขันกับเอกชน. สืบค้นเมื่อ 23 มีนาคม 2563, จากข่าวหุ้นธุรกิจ เว็บไซต์: https://www.kaohoon.com/content/195478

สุวิมล ติรกานันท์. (2555). การวิเคราะห์ตัวแปรพหุในงานวิจัยทางสังคมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุวิมล ติรกานันท์. (2557). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์: แนวทางสู่การปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 12. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Ambler, T., & Barrow, S. (1996). The employer brand. Journal of brand management, 4(3), 185-206.

Babalola, S. S. (2016). The effect of leadership style, job satisfaction and employee-supervisor relationship on job performance and organizational commitment. Journal of Applied Business Research, 32(3), 935-946.

Backhaus, K., & Tikoo, S. (2004). Conceptualizing and researching employer branding. Career Development International, 9(5), 501-517.

Baron, R., & Kenny, D. (1986). The moderator-mediator variable distinction in social psychological research: Conceptual, strategic, and statistical considerations. Journal of Personality and Social Psychology, 51, 1173-1182.

Blau, P. M. (1986). Exchange and power in social life (2nd ed.). New York: Routledge.

Buyanjargal, B., & Sandagdorj, S. O. (2017). Employer Brand: The Relationship Among Perceived Employer Branding, Employee Performance and Retention in Mongolian Business Sector. International Journal of Management and Applied Science, 3(4), 30-36.

Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd ed.). New York: Lawrence Erlbaum Associates.

Dögl, C., & Holtbrügge, D. (2014). Corporate environmental responsibility, employer reputation and employee commitment: An empirical study in developed and emerging economies. The International Journal of Human Resource Management, 25(12), 1739-1762.

Hackman, J. R., & Oldham, G. R. (1974). The Job Diagnostic Survey: An instrument for the diagnosis of jobs and the evaluation of job redesign projects. New Haven, Conn: Yale University.

Kaiser, M., & Regjepaj, A. (2019). Impact of Employer Branding on Employee Commitment and Satisfaction. Moderated by Generation X and Y. Master's Thesis, Kristianstad University.

Kendra, C. (2020). The Incentive Theory of Motivation. Retrieved March 30, 2020, from Verywellmind Website: https://www.verywellmind.com/the-incentive-theory-of-motivation-2795382

Koopmans, L., Bernaards, C., Hildebrandt, V., & De Vet, H. (2014). Improving the Individual Work Performance Questionnaire using Rasch Analysis. Journal of applied measurement, 15(2), 123-148.

Luthans, F., Luthans, B. C., & Luthans, K. W. (2015). Organizational Behavior: An Evidence-based Approach (13th ed.). Arizona: Information Age Publishing.

Maslow, A. H. (1943). A theory of human motivation. Psychological review, 50(4), 370–396.

Mosley, R. (2009). Employer Brand: The performance driver no business can ignore. London: Shoulders of Giants.

Robbins, S. P., & Judge, T. A. (2019). Organizational Behavior (18th ed.). London: Pearson.

SHRM. (2008). Staffing Research. The Employer Brand: A Strategic Tool to Attract, Recruit and Retain Talent. Retrieved February 11, 2020, from Docplayer Website: https://doc player.net/13725254-Staffing-research-the-employer-brand-a-strategic-tool-to-attract-recruit-and-retain-talent-published-by-the-society-for-human-resource-management.html

Sobel, M. E. (1982). Asymptotic confidence intervals for indirect effects in structural equation models. Sociological methodology, 13, 290-312.

Spence, M. (1973). Job Market Signaling. Quarterly Journal of Economics, 87(3), 355-374.

Springer, G. J. (2011). A study of job motivation, satisfaction, and performance among bank employees. Journal of Global Business, 5(1), 29-42.

Taj, S. A. (2016). Application of signaling theory in management research: Addressing major gaps in theory. European Management Journal, 34(4), 338-348.

Tanwar, K., & Prasad, A. (2016). The effect of employer brand dimensions on job satisfaction: gender as a moderator. Management Decision, 54(4), 854-886.

Tanwar, K., & Prasad, A. (2017). Employer brand scale development and validation: a second-order factor approach. Personnel Review, 46(2), 389-409.

Wong, H. C. Y. (2014). The influence of employer branding on employee performance. Ph.D. Thesis, University of Manchester.

Xia, H., & Yang, L. (2010). The Employer Branding and Employee Performance. Proceedings, 3rd International conference on information management, innovation management and industrial engineering, November 26-28, 2010 at Kunming. California: IEEE Computer Society Press.

Yalım, F., & Mızrak, K. C. (2017). A field study on the relationship between employer brand and employee satisfaction. International Review of Management and Marketing, 7(2), 92-103.