BCG โมเดลกับการพัฒนาที่ยั่งยืนสำหรับวิสาหกิจชุมชน กรณีศึกษา วิสาหกิจชุมชนเกษตรกรแปรรูปข้าวปลอดภัยแบบยั่งยืน อำเภอแม่จัน จังหวัดเชียงราย

ผู้แต่ง

  • กษิดิศ ใจผาวัง คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

คำสำคัญ:

แนวทางการพัฒนาเศรษฐกิจสีเขียว, ความยั่งยืน, การปลูกข้าว, วิสาหกิจชุมชน, BCG โมเดล

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ เป็นผลการวิจัยเรื่อง โมเดลการพัฒนาที่ยั่งยืนสำหรับวิสาหกิจชุมชน กรณีศึกษา วิสาหกิจชุมชนเกษตรกรแปรรูปข้าวปลอดภัยแบบยั่งยืน อำเภอแม่จัน จังหวัดเชียงราย มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบริบทการดำเนินงานตลอดห่วงโซ่อุปทานตามแนวทางการพัฒนาเศรษฐกิจสีเขียวหรือ BCG โมเดล และความยั่งยืนที่เกิดขึ้นจากการดำเนินงานตามแนวทางดังกล่าว รวมถึงการศึกษาความสัมพันธ์ของการดำเนินงานตามแนวทางการพัฒนาเศรษฐกิจสีเขียวกับความยั่งยืนที่เกิดขึ้นของกลุ่มวิสาหกิจชุมชน โดยใช้สมาชิกทั้งหมดของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนเป็นกลุ่มตัวอย่างในการศึกษา รวม 32 คน โดยใช้แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งมีโครงสร้างและแบบสอบถามเป็นเครื่องในการวิจัย  ผลการศึกษาพบว่า

กลุ่มวิสาหกิจชุมชนเกษตรกรแปรรูปข้าวปลอดภัยแบบยั่งยืน อำเภอแม่จัน จังหวัดเชียงราย มีการดำเนินงานตามแนวทางการพัฒนาเศรษฐกิจสีเขียว (BCG) ในการปลูกข้าวในภาพรวมอยู่ในระดับมาก กิจกรรมที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ได้แก่ กิจกรรมด้านเศรษฐกิจสีเขียว รองลงมา ได้แก่ กิจกรรมด้านเศรษฐกิจหมุนเวียน และกิจกรรมด้านเศรษฐกิจชีวิภาพ ซึ่งส่งผลทำให้เกิดความยั่งยืนแก่กลุ่มวิสาหกิจชุมชนในภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยความยั่งยืนทางด้านเศรษฐกิจ มีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมา ได้แก่ ความยั่งยืนทางด้านสิ่งแวดล้อม และความยั่งยืนทางด้านสังคม  ตามลำดับและการดำเนินงานตามแนวทางการพัฒนาเศรษฐกิจสีเขียว (BCG) มีความสัมพันธ์กับความยั่งยืนที่เกิดขึ้นของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนเกษตรกรแปรรูปข้าวปลอดภัยแบบยั่งยืน อำเภอแม่จัน จังหวัดเชียงราย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ 0.01 โดยมีค่าความสัมพันธ์ 0.590

เอกสารอ้างอิง

กรณัฐ ปิ่นฉ่ำ, มนฤตย์พล อุรบุญนวลชาติ และ สุพัตรา จุณณะปิยะ. (2558). การพัฒนาตลาดเกษตรแบบยั่งยืน: ศึกษาการมีส่วนร่วมของเกษตรกรผู้ผลิตผักปลอดภัยจากสารพิษ โครงการอาหารปลอดภัยวารสารสหวิทยาการวิจัย: ฉบับบัณฑิตศึกษา, 4(2), 122-132.

กรุงเทพธุรกิจ. (2563). ทำความรู้จัก ‘BCG Economy’ โมเดลใหม่ เศรษฐกิจไทย.https://www.bangkokbiznews.com/news/detail/859943.

กัณญภัค ตันติพิพัฒน์พงศ์. (2560). แนวทางการส่งเสริมการแปรรูปสินค้าเกษตรเพื่อการส่งออก – กรณีศึกษาพืชสับปะรด. รายงานในรายวิชาการเศรษฐกิจ หลักสูตรการป้องกันราชอาณาจักรรุ่นที่ 60 วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร.

ง่ายงาม ประจวบวัน. (2560). การพัฒนาระบบเกษตรกรรมยั่งยืนชุมชนบ้านหลักเมตร ตำบลทุ่งขวางอำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม. วารสารวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่, 7(4), 90-123.

ชล บุนนาค และ ภูษณิศา กมลนรเทพ. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง(Sufficiency Economy Philosophy: SEP) และเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (Sustainable Development Goals: SDGs). https://www.sdgmove.com/2019/09/27/sep-and-sdgs/.

ชำนาญ ทรงสิทธิกุล. (2564). การจัดการสภาวะความยากจนของเกษตรกรชาวนา อำเภอเมือง จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(7). 418-431.

ทวนทัศน์ นิลดำ รังสฤษดิ์ กาวีต๊ะ และนุชนาถ มั่งคั่ง. (2561). ความยั่งยืนของอาชีพเกษตรกร ในพื้นที่อำเภอกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทรสาคร. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 12(3), 517–531.

พิทวัส เอื้อสังคมเศรษฐ์. (2562). โครงการความยั่งยืนและความได้เปรียบทางการแข่งขันในอุตสาหกรรม อาหารเกษตร: กรณีศึกษาข้าวหอมมะลิอินทรีย์. รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์. สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.

วริพัสย์ เจียมปัญญารัช. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความยั่งยืนของเกษตรกรอินทรีย์ของไทย:บทเรียนจากเกษตรกรรายย่อย. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 20, 199-215.

วิกมล ดำด้วงโรม นวัสนันท์ วงศ์ประสิทธิ์ และ จำเนียร จวงตระกูล. (2564). รูปแบบการจัดการเกษตรผสมผสานเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืนในลุ่มน้ำปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(7), 164-182.

วิสาหกิจชุมชนเกษตรกรแปรรูปข้าวปลอดภัยแบบยั่งยืน. (2563). รายงานทะเบียนสมาชิกวิสาหกิจชุมชนวิสาหกิจชุมชนเกษตรกรแปรรูปข้าวปลอดภัยแบบยั่งยืน อำเภอแม่จัน จังหวัดเชียงราย.

สมโภชน์ อเนกสุข. (2552). วิธีการทางสถิติสําหรับการวิจัย (3). ชลบุรี: ภาควิชาวิจัยและและวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา.

สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ. (2563). BCG Economy Model.https://www.bcg.in.th/bcg-economy-model/.

สำนักงานพัฒนาอุตสาหกรรมสนับสนุน กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม กระทรวงอุตสาหกรรม. (2546).

การจัดการโซ่อุปทาน. https://bsc.dip.go.th/th/category/2016-08-23-07-53-51/2016-08-24-04-11-23.

สุวิทย์ เมษินทรีย์. (2562, 30 ตุลาคม). อว.ดันวิจัยพัฒนา เพื่อสร้างเศรษฐกิจสีเขียว หรือ BCG ตอบโจทย์โลกมุ่งแก้ปัญหาขยะล้น. https://www.thaipost.net/main/detail/49197.

Christopher, M. (1998). Logistics and supply chain management : strategies for reducing cost and improving service. 2nd ed. London: Financial times.

Hinkle, D.E. (1998). Applied Statistics for the Behavioral Sciences. Boston: Houghton Mifflin.

MGR Online. (2563). นายกฯ หนุนใช้ BCG โมเดลขับเคลื่อนเศรษฐกิจ แนะทุกฝ่ายปรับตัวโลกยุคใหม่สอดคล้องแนวทางนิวนอร์มัล. https://mgronline.com/politics/detail/9630000072553.

World Conference on Environment and Development. (1987). Report of the world commission on environment and development: Our common future.http://www.un-documents.net/our-commonfuture.pdf.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-06-17

รูปแบบการอ้างอิง

ใจผาวัง ก. . (2024). BCG โมเดลกับการพัฒนาที่ยั่งยืนสำหรับวิสาหกิจชุมชน กรณีศึกษา วิสาหกิจชุมชนเกษตรกรแปรรูปข้าวปลอดภัยแบบยั่งยืน อำเภอแม่จัน จังหวัดเชียงราย. วารสารบริหารธุรกิจและการจัดการปริทัศน์, 16(1), 27–46. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/bahcuojs/article/view/256220

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย