การได้มาซึ่งสมาชิกวุฒิสภาตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560
คำสำคัญ:
การได้มา, สมาชิกวุฒิสภา, รัฐธรรมนูญบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอ การได้มาซึ่งสมาชิกวุฒิสภาตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 โดยใช้กรอบการศึกษาตามแนวคิดการเลือกตั้งในระบอบการปกครองแบบประชาธิปไตยประกอบกับการศึกษา การได้มาซึ่งสมาชิกวุฒิสภาตามรัฐธรรมนูญ พบว่า สมาชิกวุฒิสภาตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 กำหนดให้วุฒิสภาแบ่งเป็น 2 ช่วงเวลา โดยในช่วงเวลาแรกจะเป็นไปตามบทเฉพาะกาลได้กำหนดให้สมาชิกวุฒิสภาประกอบด้วย จำนวน 250 คน ที่มาจากการสรรหา และช่วงที่ 2 ให้วุฒิสภาที่ประกอบไปด้วยสมาชิก จำนวน 200 คน ที่มาจากการเลือกตั้ง ซึ่งบุคคลเหล่านี้จำเป็นต้องมีความรู้ ความเชี่ยวชาญ ประสบการณ์ในลักษณะของสาขาอาชีพ และลักษณะที่หวังผลประโยชน์ หรือทำงานด้านต่าง ๆ ร่วมกันที่มีความหลากหลายในสังคม โดยสมาชิกวุฒิสภาจะมีหน้าที่และอำนาจในการกลั่นกรองกฎหมาย ตรวจสอบรัฐบาลในฐานะรัฐสภา โดยวุฒิสภาจะมีอำนาจในการให้ความเห็นชอบบุคคลซึ่งสมควรได้รับแต่งตั้งเป็นนายกรัฐมนตรี ซึ่งวุฒิสภาดังกล่าวไม่ได้มาจากการเลือกตั้งของประชาชนแต่กลับมีอำนาจเทียบเท่ากับสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่มาจากประชาชน
References
กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2560). รายงานผลการออกเสียงประชามติ
เมื่อวันที่ 7 สิงหาคม 2559. ค้นเมื่อ 5 กรกฎาคม 2567 จาก
https://www.msociety.go.th/ewtadmin/ewt/mso_web/article_attach/17586/19908.pdf
บรรเจิด สิงคะเนติ. (2543). หลักพื้นฐานของสิทธิ เสรีภาพ และศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ตามรัฐธรรมนูญใหม่. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพวิญูชน.
ภูมิ มูลศิลป์. (2564). บทบาทอํานาจหน้าที่ของวุฒิสภาในระบบสภาคู่กับประสิทธิผลในการเสริมสร้างเสถียรภาพทางการเมืองและการพัฒนาประชาธิปไตยไทย. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์. 10(3), 306-318.
วรเจตน์ ภาคีรัตน์. (2542). การเลือกตั้งในรัฐเสรีประชาธิปไตย. วารสารศาลรัฐธรรมนูญ, 1(3), 95-96.
แดนชัย ไชวิเศษ. (2560). สมาชิกวุฒิสภา 250 คน มาอย่างไรและทำอะไร. สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. (2556). พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: ราชบัณฑิตยสถาน.
พระมหาเรวัฒ อคฺคาทโร. (2563). ปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน ในอำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี. สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์, บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พัฒนรัตน์ พุทธิพรกิตติคุณ. (2560). พัฒนาการรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค. 3(1), 208-213.
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. (6 เมษายน 2560). ราชกิจจานุเบกษา.
เล่ม 134 ตอนที่ 40 ก.
วิษณุ เครืองาม. (2556). การตัดสินใจในรูปคณะกรรมการภารรัฐ. วารสารราชบัณฑิตยสถาน. 38(2)
หน้า 105.
สมคิด เลิศไพฑูรย์ (2548). กฎหมายรัฐธรรมนูญ: หลักการใหม่ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อานันท์ เกียรติสารพิภพ. (2561). หลักการแบ่งแยกอำนาจ. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการ
สภาผู้แทนราษฎร.
อรุณ ขยันหา. (2559). จากการปรับทัศนคติสู่วิกฤตการณ์การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน. วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 วารสารเอเชียตะวันออกและอาเซียนศึกษา
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ตีพิมพ์ได้ผ่านการพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิ ทัศนะและข้อคิดเห็นจาก บทความในวารสารเป็นของผู้เขียน ไม่ถือเป็นความรับผิดชอบของคณะผู้จัดทำและศูนย์การเมือง สังคม และอาณาบริเวณศึกษา การนำบทความในวารสารไปตีพิมพ์ซ้ำต้องได้รับอนุญาตจาก กองบรรณาธิการ