องค์ประกอบการจัดการธุรกิจขนส่งมวลชนอัจฉริยะของภาคเอกชนในพื้นที่กรุงเทพมหานครและปริมณฑล: การศึกษาทฤษฎีฐานราก
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์ดังนี้คือ 1) เพื่อศึกษานิยาม ความหมาย และคุณลักษณะขององค์ประกอบของการจัดการธุรกิจขนส่งมวลชนอัจฉริยะของภาคเอกชนในพื้นที่กรุงเทพมหานครและปริมณฑล และ 2) เพื่อสร้างข้อสรุปเชิงทฤษฎีของการจัดการธุรกิจขนส่งมวลชนอัจฉริยะของภาคเอกชนในพื้นที่กรุงเทพมหานครและปริมณฑล กลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญคือ ตัวแทนองค์การขนส่งมวลชนกรุงเทพ นักวิชาการที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาการระบบขนส่งมวลชนอัจฉริยะในพื้นที่กรุงเทพมหานครและปริมณฑล และผู้ประกอบการธุรกิจขนส่งมวลชนมวลชนในเขตเมือง จำนวน 22 คน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึก ผลการศึกษา พบว่า 1) ผู้ให้ข้อมูลสำคัญให้นิยามการจัดการธุรกิจขนส่งมวลชนอัจฉริยะว่า หมายถึง “กระบวนการที่ผู้ประกอบการธุรกิจขนส่งมวลชนนำระบบเทคโนโลยีสารสนเทศมาประยุกต์ใช้อย่างเป็นระบบตั้งแต่ด้านโครงสร้างพื้นฐาน ด้านการพัฒนาคุณภาพการบริการเพื่อสร้างความน่าเชื่อถือ ความปลอดภัย ความสะดวก ตอบสนองการเพิ่มประสิทธิภาพให้กับผู้ประกอบการและผู้รับบริการ สิ่งแวดล้อม และการพัฒนาความเป็นเมืองอย่างยั่งยืนตามแผนยุทธศาสตร์ 20 ปี ของกระทรวงคมนาคม” และ 2) การจัดการธุรกิจมวลชนอัจฉริยะของผู้ประกอบการรถร่วมบริการ จำแนกตามทฤษฎีระบบได้ 3 ด้าน ประกอบด้วย 10 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) ด้านปัจจัยนำเข้า ประกอบด้วย ข้อกำหนด และแผนการดำเนินงาน 2) ด้านกระบวนการ ประกอบด้วย กระบวนการใช้เทคโนโลยีเพื่อสนับสนุนธุรกิจ กระบวนการสร้างความปลอดภัย กระบวนการสร้างความเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม และกระบวนการพัฒนาคุณภาพการให้บริการ และ 3) ด้านผลลัพธ์ ประกอบด้วย ความสะดวก ความเป็นเมือง ความยั่งยืน และข้อมูลขนาดใหญ่
Article Details
บทความที่นำมาสมัครลงตีพิมพ์ในวารสารต้องไม่เคยได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่มาก่อน และไม่ส่งต้นฉบับบทความซ้ำซ้อนกับวารสารอื่น รวมทั้งผู้เขียนบทความต้องไม่ละเมิดหรือคัดลอกผลงานของผู้อื่น
เอกสารอ้างอิง
Bartol, K. M., & Martin, D. C. (1998). Management (3rd ed.). New York: McGrew-Hill.
Benevolo, C., Dameri, R. P., & D'auria, B. (2016). Smart mobility in smart City. Action taxonomy, ICT intensity and public benefits. In T. Torre, A. Braccini, & R. Spinelli (Eds.), Empowering organizations: Enabling platforms and artefacts (pp. 13-28). Cham: Springer.
Bhundhoombhoad, P. (2015). Patčhai thī mī phon tō̜ kānlư̄ak phatthanā rabop theknōlōyī sārasonthēt phư̄a sanapsanun krabūankān ngān khonsong sinkhā læ kān banchī [Factors affecting information technology system selection for transportation and accounting operations] (Master dissertation, Chulalongkorn University).
Bossuyt, S. (2014). Smart cities projects in Spain: Comparative analysis between various cities (Master dissertation, Universidad Politécnica de Madrid).
Brčić, D., Slavulj, M., Šojat, D., & Jurak, J. (2018). The role of smart mobility in smart cities. In S. Lakušić (Ed.), 5th International conference on road and rail infrastructure-cetra 2018 (pp. 1601-1606). Zadar, Croatia: Department of Transportation, Faculty of Civil Engineering, University of Zagreb.
Chaikittiphorn, K., & Pavakanun, U. (2016). Kānphatthanā kānhai bō̜rikān rotdōisānpračhamthāng khō̜ng ʻongkān khonsong mūanchonkrungthēp (khō̜ sō̜ mō̜ kō̜) [Developing the bus service of Bangkok Mass Transit Authority (BMTA)]. Thai Journal of Public Administration, 14(1), 155-179.
Charmaz, K. (2006). Constructing grounded theory: A practical guide through qualitative analysis. London: Sage.
Cohen, B. (2014, November 20). The smartest cities in the world 2015: Methodology. Retrieved November 22, 2018, from https://www.fastcompany.com/3038818/the-smartestcities-in-the-world-2015-methodology
Easton, D. (1965). A systems analysis of political life. New York: John Wiley & Sons.
Fellesson, M., & Friman, M. (2012). Perceived satisfaction with public transport service in nine European cities. Journal of the Transportation Research Forum, 47(3), 93-103.
Jadesadalug, V., & Chuakun, P. (2018). Khunnaphāp kānhai bō̜rikān khō̜ng rot dōisān sāthārana samrap phūsūngʻāyu nai Krung Thēp Mahā Nakhō̜n [Quality of public bus service for the elderly in Bangkok]. Veridian E-Journal, 11(1), 3091-3104.
Kiranandana, S. (2011). Theknōlōyī sārasonthēt sathit: khō̜mūn nai rabop sārasonthēt [Statistical information technology: Data in information systems]. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Kraingoo, M. (2010). Khwāmphưngphō̜čhai khō̜ng phūdōisān tō̜ kānchai bō̜rikān rottū dōisān prap ʻākāt pračham sēnthāng Kō̜ranī sưksā: Sāi krung thēp phet burī (māilēk sēnthāng dœ̄nrot 73) [Passengers' satisfaction with the service of air-conditioner vans on the route: The Case study of: Bangkok - Phetchaburi Route (Route number 73)] (Master’s thesis, Bangkok University).
Lamsfus, C., Martín, D., Alzua-Sorzabal, A., & Torres-Manzanera, E. (2015). Smart tourism destinations: An extended conception of smart cities focusing on human mobility. In I. P. Tussyadiah, & A. Inversini (Eds.), Information and communication technologies in tourism 2015 (pp. 363–375). Heidelberg: Springer.
Lyons, G. (2018). Getting smart about urban mobility–aligning the paradigms of smart and sustainable. Transportation Research Part A: Policy and Practice, 115, 4-14.
Ministry of Transport. (2016, November 30). Phǣnngān nai phārakit lak khō̜ng krasūang khamanākhom phāitai ( rāng ) yutthasāt kānphatthanā rabop khamanākhom khonsong khō̜ng Thai raya yīsip pī ( Phō̜.Sō̜. 2560 -2579) [Work plan in the main mission of the Ministry of Transport under (draft) strategy for the development of Thailand's transportation system for 20 years 2017-2036]. Retrieved December 8, 2018, from http://www.otp.go.th/uploads/tiny_uploads/PolicyPlan/1-PolicyPlan/25600316-OpertionPlan/25600316-OpertionPlan3.pdf
Muangrat, R. (2018). Mư̄ang ʻatchariya: Kānphatthanā mư̄ang yuk 4.0 [Smart city: City development in the 4.0 era]. Retrieved January 3, 2019, from https://www.parliament.go.th/ewtadmin/ewt/parliament_parcy/download/article/article_20180523100916.pdf
Nowicka, K. (2014). Smart city logistics on cloud computing model. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 151, 266-281.
Office of the National Economic and Social Development Board Office of the Prime Minister. (2016). The Twelfth National Economic and Social Development Plan (2017-2021).
Retrieved December 10, 2018, from https://www.nesdc.go.th/nesdb_en/ewt_dl_link.php?nid=4345
Office of the Public Sector Development Commission. (2018). Sarup sāra samkhan nūaingān phāk rat singkhapō thī dai rap kān raprō̜ng čhāk OpenGov Recognition of Excellence pračham pī 2018 [Summary of government agencies in Singapore which has been certified by OpenGov Recognition of Excellence in 2018]. Bangkok: Author.
Papa, E., & Lauwers, D. (2015). Smart mobility: Opportunity or threat to innovate places and cities?. In M. Schrenk, V. V. Popovich, P. Zeile, P. Elisei, & C. Beyer (Eds.), 20th International conference on urban planning and regional development in the information society (REAL CORP 2015) (pp. 543-550). Ghent, Belgium: Department of Civil EngineeringCenter for Mobility and Spatial PlanningGhent University.
Prakāt rư̄ang yutthasāt chāt (Phō̜.Sō̜. sō̜ngphanhārō̜ihoksipʻet - sō̜ngphanhārō̜ipǣtsip) [National strategy announcement (2018-2037)]. (2018, October 13). Royal Thai Government Gazette, Vol. 135, Part 82, Page 29. Retrieved December 10, 2018, from http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2561/A/082/T_0001.PDF
Siengchin, S., Boonyasopon, T., Tongprasit, C., Boonyasopon, P., Piboon, K., Roopsing, T., & Wisuttipaet, S. (2017). Kānsưksā khwāmpenpaidai khō̜ng kānchai rotpračhamthāng faifā samrap khonsong mūanchon raya klai [Feasibility of electric bus implementation for long-distance public transportation]. The Journal of King Mongkut's University of Technology North Bangkok, 27(4), 855-870.
Staricco, L. (2013). Smart mobility opportunities and conditions. TeMA: Journal of Land Use, Mobility and Environment, 6(3), 342-354.
Sterzenbach, R. (1991). Bus traffic: A service theory. München: Huss-Verlag GmbH.
The Parliamentary Budget Office. (2019). Rāingān wichākān rư̄ang nǣothāng kānphatthanā rabop khamanākhom khonsong khō̜ng prathēt chabap thī pǣt / sō̜ngphanhārō̜ihoksip sō̜ng [Academic report on the guidelines for the development of national transportation systems, no. 8/2019]. Bangkok: The Secretariat of the House of Representatives.
Thipkraisorn, S. (2011). Prathēt Thai . . . rœ̄mton phatthanā rabop khonsong mūanchon yāngrai [How did Thailand develop the public transportation systems?]. Executive Journal, 31(4), 55-58.
Vuchic, V. R. (1981). Urban public transportation system and technology. Englewood Cliffs, NJ: PrenticeHall.
Wicharat, N. (2019). Kānsưksā khwāmsamphan khō̜ng lǣng khō̜mūn khanāt yai læ kānčhatkān khō̜mūn thī mī tō̜ khwāmsamret khō̜ng thurakit [A study of the relationship of big data and data management towards the business success]. Journal of Information Technology Management and Innovation, 6(2), 38-46.
Yeasmin, S., & Rahman, K. F. (2012). Triangulation research method as the tool of social science research. BUP journal, 1(1), 154-163.
