การพัฒนาแผนการจัดการเรียนรู้เสริมทักษะการอ่านโน้ตฉับพลัน ตามแนวทางการสอนแบบย้อนกลับ สำหรับนักเรียนแซกโซโฟน วิทยาลัยนาฏศิลป
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาแผนการจัดการเรียนรู้เสริมทักษะการอ่านโน้ตฉับพลันตามแนวทางการสอนแบบย้อนกลับ 2) เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์ของทักษะการอ่านโน้ตฉับพลันของผู้เรียนหลังจากผ่านการเรียนรู้ด้วยแผนการจัดการเรียนรู้เสริมทักษะการอ่านโน้ตฉับพลัน ตามแนวทางการสอนแบบย้อนกลับ 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อแผนการจัดการเรียนรู้เสริมทักษะการอ่านโน้ตฉับพลัน ตามแนวทางการสอนแบบหลังจากผ่านการจัดการเรียนรู้ไปแล้ว กลุ่มตัวอย่างที่ใช้เป็นนักเรียนที่เรียนในวิทยาลัยนาฏศิลป ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2567 เครื่องมือเอกแซกโซโฟน จำนวน 15 คน ที่เรียนมาแล้วไม่เกิน 3 ปี ซึ่งเครื่องมือที่ใช้ ในการวิจัยคือ 1) แผนการจัดการเรียนรู้เสริมทักษะการอ่านโน้ตฉับพลัน 2) สื่อการสอนเสริมทักษะการอ่านโน้ตฉับพลัน 3) เกณฑ์ประเมินทักษะการอ่านโน้ตฉับพลัน 4) แบบสอบถามความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้เสริมทักษะการอ่านโน้ตฉับพลัน สถิติที่ใช้ คือ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า 1) ได้แผนการจัดการเรียนรู้เสริมทักษะการอ่านโน้ตฉับพลันตามแนวทางการสอนแบบย้อนกลับ จำนวน 3 แผนการจัดการเรียนรู้ ใช้เวลา 16 ชั่วโมง 2) ผลสัมฤทธิ์ของทักษะการอ่านโน้ตแบบฉับพลันของผู้เรียนนั้นมีความแตกต่างกันทางนัยยะสำคัญทางสถิติระดับ .05 โดยมีค่าเฉลี่ยหลังเรียน (M = 17.40, SD = 1.12) สูงกว่าก่อนเรียน (M = 11.30, SD = 1.29) 3) ความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อแผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ทักษะการอ่านโน้ตฉับพลันนั้นมีความพึงพอใจโดยรวมอยู่ในระดับดี (M = 4.39, SD = 0.63)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กัลญารัตน์ เทพบุตร, สิริยุพิน ศุภ์ธนัชภัคชนา และปริญญา ทองสอน. (2562). การจัดการเรียนรู้ด้วยการ
สอนแบบย้อนกลับร่วมกับเทคนิคการใช้คำถามเพื่อพัฒนาการคิดวิเคราะห์ ในรายวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 13(1), 1-15.
ณัฐ เชียงทอง. (2555). แบบฝึกเสริมทักษะการอ่านโน้ตแบบแรกเห็นแบบมีดนตรีประกอบสำหรับกีต้าร์คลาสสิคในระดับชั้นต้น. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาดนตรีศึกษา วิทยาลัย ดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล).
เดชกุล มัทวานุกูล.(2559). การออกแบบหน่วยการเรียนรู้แบบย้อนกลับ (Backward Design).
สืบค้นเมื่อ 18 ตุลาคม 2564, จาก https://piladda.wordpress.com/wp-content/uploads/2012/06/backward-design.pdf
บุญกนก ปิยะนิตย์, มานพ แจ่มกระจ่าง, และสิริยุพิน ศุภ์ธนัชภัคชนา. (2563). การพัฒนาชุดการเรียนการ
สอนด้วยกระบวนการจัดการเรียนการสอนแบบย้อนกลับ เรื่อง การใช้โปรแกรม Microsoft PowerPoint สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารการศึกษาและการพัฒนาสังคม, 15(2), 1–15.
ภานุมาส ถิรธรรมานุกูล. (2560). ชุดการสอนทักษะการอ่านโน้ตแรกเห็นเบื้องต้นสำหรับกีต้าร์ไฟฟ้า. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาดนตรีศึกษา วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล).
วิทยาลัยนาฏศิลป. (2562). หลักสูตรนาฏดุริยางคศิลป์ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น (ปรับปรุง 2562).
กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ กระทรวงวัฒนธรรม.
วิทยาลัยนาฏศิลป. (2562). หลักสูตรนาฏดุริยางคศิลป์ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ 2562 ประเภทวิชา ศิลปกรรม. กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ กระทรวงวัฒนธรรม.
Angela Beth Space. (2003). A Review Of Sight-Reading Research And Methodologies
With Implications For Saxophone Pedagogy. (Doctor Of Musical Arts, University Of Miami, U.S.A)
Jessica Paige Warner. (2010). The Construction of an Elementary Music Curriculum Utilizing Backward Design and Bloom’s Taxonomy. (Honors Program of Liberty University).
Music Education, 106(3), 54-59. DOI: 10.1177/0027432119893735 http://journals.sagepub.com/home/mej
Kuh, G. D., Cruce, T. M., Shoup, R., Kinzie, J., & Gonyea, R. M. (2008). Unmasking the
effects of student engagement on first-year college grades and persistence. The Journal of Higher Education, 79(5), 540–563. https://doi.org/10.1353/jhe.0.0019
