วิเคราะห์การบรรเลงซออู้ เพลงเชิดจีน ทางครูฉลวย จิยะจันทน์

บทคัดย่อ

             วิเคราะห์การบรรเลงซออู้เพลงเชิดจีน ทางครูฉลวย จิยะจันทน์ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อวิเคราะห์การดำเนินทำนองซออู้เพลงเชิดจีน ทางครูฉลวย จิยะจันทน์ และ 2) เพื่อวิเคราะห์สังคีตลักษณ์และกลวิธีพิเศษของซออู้เพลงเชิดจีน ทางครูฉลวย จิยะจันทน์ ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลจากการศึกษาเอกสาร งานวิจัย การสัมภาษณ์ และการวิเคราะห์สังคีตลักษณ์ จังหวะ บันไดเสียง การดำเนินทำนอง และกลวิธีพิเศษ กรณีศึกษาครูณัฏฐวิต จิยะจันทน์

              ผลการวิจัยพบว่า ครูฉลวย จิยะจันทน์ ได้รับการถ่ายทอดทางเพลงจากพระสรรเพลงสรวง (บัว กมลวาทิน) ต่อมาได้ถ่ายทอดให้หลานชายและลูกศิษย์ในสายของครู กลุ่มเสียงที่พบในทางซออู้ คือ ทางเพียงออบนและทางเพียงออล่าง มีลักษณะการดำเนินทำนองที่สอดคล้องกับทางฆ้อง พบการแทรกสำนวนกลอนที่มีการกระโดดของเสียง สำนวนการเรียงเสียงเรียงนิ้ว สำนวนการใช้ กลอนฝาก สำนวนลักษณะที่มีการยืนเสียง การซ้ำวรรค ซ้ำประโยค และสำนวนกลอนพิเศษ อันเป็นอัตลักษณ์ โดยมีกลวิธีพิเศษในการบรรเลง คือ การกดสายโดยใช้นวมนิ้วสลับกับการใช้ปลายนิ้ว การสะบัดนิ้ว การสะบัดคันชัก การพรมประ การพรมปิด การพรมเปิด การรูดสาย การคลึงนิ้ว การกล้ำเสียง การเอื้อนเสียง การขยี้ การสีควงและการลักคันชัก (คันชัก 2) ซึ่งลักษณะดังกล่าวทำให้ทางซออู้มีคุณภาพเสียงที่นุ่มนวล เสียงมีความต่อเนื่อง สำนวนกลอนสัมพันธ์กัน เอื้อต่อความคล่องตัวของผู้บรรเลง เกิดความโดดเด่นของการบรรเลงในอัตราจังหวะที่รุกเร้า ดุดัน และสนุกสนาน