การศึกษาประเมินความต้องการผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่มีต่อการพัฒนาคุณภาพ หลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี

บทคัดย่อ

                 การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความต้องการของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่มีต่อการพัฒนาหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี กลุ่มเป้าหมายคือ  ผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย 4 กลุ่ม ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย จำนวน 85 คน อาจารย์ผู้สอนและอาจารย์ผู้รับผิดชอบหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี จำนวน 10 คน ศิษย์เก่า จำนวน 35 คน และผู้ใช้บัณฑิต จำนวน 29 คน เก็บข้อมูลในเชิงปริมาณผ่านแบบสอบถามในรูปแบบออนไลน์ โดยแบบสอบถามเป็นมาตราส่วน 5 ระดับ ของ Likert (Likert Five Rating Scales) ผลการวิจัยพบว่า นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายต้องการและสนใจศึกษาด้านทักษะการสื่อสารภาษาไทย และคาดหวังผลลัพธ์การมีความรู้ด้านการสื่อสารภาษาไทยในระดับที่สูงขึ้นและมีประสิทธิภาพมากขึ้น อาจารย์ผู้สอนและอาจารยผู้รับผิดชอบหลักสูตร ต้องการรายวิชาที่มุ่งเน้นการสร้างสมรรถนะผู้เรียนให้ตอบสนองความต้องการของตลาดแรงงานและความเปลี่ยนแปลงของบริบทสังคม บัณฑิตมีความมุ่งมั่น อดทน ตั้งใจในการศึกษา ศิษย์เก่าและผู้ใช้บัณฑิตต้องการให้บัณฑิตสามารถนำความรู้ด้านการสื่อสารภาษาไทย วรรณกรรมไทย คติชนไปประยุกต์ใช้ในการทำงานได้จริง