การสำรวจการใช้แอปพลิเคชันของครูเปียโนในการเรียนการสอนทักษะทางดนตรีสำหรับผู้เรียนขั้นต้น

Authors

  • ธรณ์ธันย์ เกษมสถิตย์วงศ์

Keywords:

Application, Musical skill, Music learning

Abstract

The objectives of this research were to survey the use of mobile applications in music instruction and assess the attitude of piano instructors towards the use of mobile applications for teaching piano to primary students. The data is collected from piano instructors who use applications to teach musical skills to primary school learners. Besides, data was also collected from 62 piano instructors with at least 3 years experience, using a questionnaire as a research tool. The research found that piano instructors use the application to teach students the skills to play, listen, read, sing and to be creative. Piano instructors spend at least 10 minutes each time they use the applications in class. Using applications to teach students makes them become more enthusiastic and be able to improve their skills. Interestingly, students have a chance to exchange their opinions with instructors and they would become more knowledgeable. The piano instructors select applications based on benefits that students would get. Also, choose the easy-to-use application and the skills that learners need to get from the application instructions. There are 34 applications divided into 4 musical skills; 14 applications for playing, 3 applications for singing, 9 applications for listening and 8 applications for reading. The research also found that piano instructors have good attitude towards the use of applications for teaching.

Author Biography

ธรณ์ธันย์ เกษมสถิตย์วงศ์

นักศึกษาปริญญาโท วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล

References

กาญจนา เงารังษี, เพ็ญณี แนรอท, และ รสริน ว่องวิไลรัตน์. (2560). การเรียนรู้สู่ประเทศไทย 4.0. พิษณุโลก: ตระกูลไทย.
จุฑารัตน์ มณีวัลย์. (2551). การสอนโสตทักษะด้านทำนองในหลักสูตรเปียโน ระดับชั้นต้นของสำนักพิมพ์อัลเฟรด กรณีศึกษา โรงเรียนดนตรีปิ่นนคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นครปฐม:
มหาวิทยาลัยมหิดล.
ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2540). กิจกรรมดนตรีสำหรับครู (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัชชา พันธุ์เจริญ. (2555). ทฤษฎีดนตรี (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพฯ: เกศกะรัต.
น้อยทิพย์ เฉลิมแสนยากร. (2559). การศึกษาการสอนโสตทักษะด้านทำนองในชั้นเรียนเปียโนสำหรับผู้ใหญ่. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.
ประณต พลอาษา. (2545). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน วิชาทฤษฎีดนตรีสากล เรื่อง ตรัยแอด ในสถาบันราชภัฎอุบลราชธานี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). อุบลราชธานี: สถาบันราชภัฎอุบลราชธานี.
เปี่ยมศักดิ์ เมนะเศวต, สันทัด ศิริอนันต์ไพบูลย์, และ สมชัย บวรกิตติ. (2555). วิวัฒนาการโทรศัพท์ มือถือในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา. วารสารราชบัณฑิตยสถาน, 37(4). สืบค้น 23 มีนาคม 2561, จาก http://www.royin.go.th/royin2014/upload/246/FileUpload/2888_2762.pdf.
พัฏ โรจน์มหามงคล. (2558). เลี้ยงลูกด้วยแท็บเล็ต สมาร์ทโฟน ดีจริงหรือ. สืบค้น 22 กันยายน 2561, จาก http://www.si.mahidol.ac.th/sidoctor/e-pl/articledetail.asp?id=1188
พิริยาภรณ์ เลขธรากร. (2552). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการซ้อมเปียโนของนักเรียนชั้นต้น โรงเรียนสอนดนตรีเอื้อมอารีย์ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.
พีระ จิรโสภณ. ( 2539). หลักและทฤษฎีการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิรินยา ผ่องลุนหิต, และ อภิชาติเหล็กดี. (2560). แอพพลิเคชั่นเสริมทักษะเด็กปฐมวัยบนระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์. การประชุมวิชาการระดับชาติการจัดการเทคโนโลยีและนวัตกรรม ครั้งที่ 3. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2560). แนวโน้มคนไทยใช้สมาร์ทโฟนมากขึ้น. สืบค้น 23 มีนาคม 2561, จาก http://www.nso.go.th/sites/2014/Pages/ActivityNSO/A24-05-60.aspx
อัศน์อุไร เตชะสวัสดิ์. (2547). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: ซี. วี. แอล.
Becker, L. S. (1978). Discovering mass communication. IL: Scott Foresman and Glenwave.
Guo, H. (2015). Analysis and evaluating current mobile applications for learning English speaking (Master’s thesis). Birkbeck: University of London.
Keegan, D. (2002). The future of learning from eLearning to mLearning ZIFF papiere 119. Retrieved March 23, 2018, from http://www.fernuni-hagen.de/ZIFF
Khamrong, N. (2002). A study in how to teach sight-reading to the intermediate level piano students case study: piano teaching in Muang district Chiang Mai province (Master’s thesis). Nakhon Pathom: Mahidol University.
Kotler, P. (1994). Marketing Management (10th ed.). NJ: Prentice-Hall.
Roger, E. M. (1973). Community Strategy for Rapidly Planning. New York: Free Press.
Traxler, J. (2007). Defining, discussing, and evaluating mobile learning: the moving finger writes and having write. International Review of Research in Open and Distance Learning, 8(2), 1–12.

Downloads

Published

2018-12-28

How to Cite

เกษมสถิตย์วงศ์ ธ. (2018). การสำรวจการใช้แอปพลิเคชันของครูเปียโนในการเรียนการสอนทักษะทางดนตรีสำหรับผู้เรียนขั้นต้น. Fine Arts Journal: Srinakharinwirot University, 22(2), 40–49. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/jfofa/article/view/208909