การใช้ดุลพินิจของผู้บังคับบัญชาที่ควรจะเป็น

Authors

  • วุฒิพงค์ พัวพัน คณะนิติศาสตร์

Keywords:

การใช้ดุลพินิจ

Abstract

การใช้ดุลพินิจวินิจฉัยข้อเท็จจริงเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของกฎหมายระเบียบ ข้อบังคับต่างๆ
ที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์และเป็นไปตามวัตถุประสงค์ของผู้ใช้ดุลพินิจอันจะส่งผลให้ผู้รับการใช้ดุลพินิจพึงพอใจและไม่เสียประโยชน์กว่าที่ควรจะเป็น เมื่อเทียบกับประโยชน์ของส่วนรวมที่จะได้รับหรือต้องเสียไปเนื่องจากการใช้ดุลนิจนั้นๆ แม้ในทางปกครองนั้น จะต้องคำนึงถึงประโยชน์ส่วนรวมก่อนก็ตาม แต่ผลที่ผู้รับการใช้ดุลพินิจก็ไม่ควรถูกลดหรือกระทบมากกว่าสิทธิใดๆ ที่ผู้รับการใช้ดุลพินิจในขณะที่มีดุลพินิจนั้นจึงไม่ควรถูกบั่นทอนมากจนเกินไปเมื่อเปรียบเทียบกับประโยชน์ที่องค์กรได้รับ และสิ่งสำคัญคือดุลพินิจนั้นจะต้องชอบด้วยกฎหมาย

References

วรพจน์ วิศรุตพิชญ์ “หลักการว่าด้วยการกระทำทางปกครองต้องชอบด้วยกฎหมาย” คู่มือศึกษาวิชากฎหมายปกครอง (สำนักอบรมศึกษากฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา 2554). หน้า 45.
วรเจตน์ ภาคีรัตน์, กฎหมายปกครองภาคทั่วไป (กรุงเทพ; นิติราษฎร์, 2554). หน้า 78
สำนักงานราชบัณฑิตยสภา พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554
ประมวลกฎหมายอาญา
ศาลปกครองสูงสุด ระบบสืบค้นคำพิพากษาศาลปกครองสูงสุด (25 Nov 2020) http://admincourt.go.th/admincourt/site/?page=05searchcategorydetail&id=1-1-1482

Downloads

Published

2021-04-28

How to Cite

พัวพัน ว. (2021). การใช้ดุลพินิจของผู้บังคับบัญชาที่ควรจะเป็น. Huachiew Chalermprakiet Law Journal, 11(2), 1–8. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/lawhcu/article/view/244858

Issue

Section

Academic Articles