Legal Measures for the Conservation of the Historic District: A Case Study of the Thap Thiang Historical District, Trang Province
Keywords:
Cultural Heritage, Historic District, Thap ThiangAbstract
The objective of this research was to study the legal measures related to the conservation of the historic district by studying the guidelines in the conservation of historic district from Japan’s legal measure. The point was to improve Thailand’s legal measures in an appropriate way to protect the historic district.
According to the study, Thailand’s current legal measures were emphasized in conservation only the archaeological sites and government buildings, the specific building that was not inhabited by humans. However, the historic district was different from a desolated archaeological site. The historic district was populated by human’s lifestyles and contained styles of architecture that changed from time to time, altogether with dynamic movement. Besides, almost all of the buildings in the historic district were private buildings.
Hence, to proceed conservation of the historic district efficiently, the buildings are ought to be separated into groups of buildings or a targeted district to put a limit on conservation. Additionally, rather than decreasing the compulsory measures, it was better to increase persuasive measures of the building's owners to cooperate in building's maintenance and conservation.
References
2. ปัทม์ วงศ์ประดิษฐ์, การศึกษาพัฒนาการรูปแบบของตึกแถวจังหวัดตรัง (ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, คณะ สถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2557).
3. ยศศักดิ์ โกไศยกานนท์, กฎหมายคุ้มครองมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม (กรุงเทพฯ: วิญญูชน, 2559).
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Huachiew Chalermprakiet Law Journal
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความหรือข้อความคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้เป็นวรรณกรรมของผู้เขียนโดยเฉพาะ คณะนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และกองบรรณาธิการไม่มีส่วนรับผิดชอบหรือไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับข้อคิดเห็นนั้น แต่ประการใด