ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธิสตรีในอาเซียน: ศึกษากรณีของประเทศ ลาว เมียนมา ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ และ เวียดนาม

บทคัดย่อ

           งานวิจัยนี้มุ่งที่จะสะท้อนให้เห็นถึงพัฒนาการทางกฎหมายและอุปสรรคทางกฎหมายของกฎหมายสิทธิสตรีในประเทศลาว เมียนมาร์ ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ และเวียดนาม ในด้านหนึ่ง แม้จะมีความก้าวหน้าในเรื่องการคุ้มครองสิทธิสตรีและสิทธิเด็กในกฎหมายภายในหลายฉบับของประเทศสมาชิกอาเซียนที่ได้มีการปรับปรุงการคุ้มครองสิทธิให้ได้ดียิ่งขึ้นแล้วก็ตาม แต่ในอีกด้านหนึ่ง ก็ยังคงปรากฏว่ามีอุปสรรคทางกฎหมายเกิดขึ้นอย่างมากจากการบังคับใช้กฎหมาย และยิ่งไปกว่านั้น งานวิจัยนี้ยังพบว่ายังมีกฎหมายอีกหลายฉบับของรัฐสมาชิกอาเซียนที่ยังคงไม่สอดคล้องในหลายกรณีกับมาตรฐานทางกฎหมายของอนุสัญญา CEDAW ค.ศ.1977 และพิธีสารเลือกรับ ค.ศ. 1999 แห่งอนุสัญญานี้อยู่ ทั้งนี้ เนื่องจากมีข้อจำกัดทางด้านระบอบการเมือง ระบอบกฎหมาย และกฎเกณฑ์แบบแผนของสังคม ในแต่ละรัฐสมาชิกอาเซียนนั่นเอง

            โดยทั่วไป ปัญหาหลักของความสอดคล้องทางกฎหมายต่ออนุสัญญา CEDAW เกิดมาจากความอ่อนแอของการบังคับใช้กฎหมายเนื่องจากขาดเจตจำนงทางการเมืองของผู้นำประเทศสมาชิกอาเซียน อีกประการหนึ่งก็คือ ข้อจำกัดทางกฎหมายที่เกิดมาจากปัจจัยทางการเมือง ทางเศรษฐกิจ สังคมและวัฒนธรรมในแต่ละรัฐสมาชิกอาเซียนอันเป็นสาเหตุสำคัญของการคุ้มครองสิทธิสตรีและสิทธิเด็กที่ยังไม่เพียงพอในประเทศเหล่านี้

            หลักฐานต่างๆจากการละเมิดสิทธิมนุษยชนในแต่ละรัฐสมาชิกอาเซียนตามที่ได้วิเคราะห์มานี้ แสดงให้เห็นว่า กฎหมายภายในของประเทศเหล่านี้ยังคงมีช่องว่างทางกฎหมายอยู่หลายประการ อีกทั้ง การบังคับใช้กฎหมายในหลายกรณี ก็ยังคงไม่สอดคล้องกับมาตรฐานของอนุสัญญา CEDAW และอนุสัญญาสิทธิเด็กในอีกหลายแง่มุมเช่นกัน

            ดังนั้น วิธีการแก้ปัญหาที่ดีที่สุดก็คือ การยกระดับมาตรฐานการครองชีพ และยกระดับมาตรฐานสิทธิมนุษยชน สิทธิสตรี และสิทธิเด็กให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ในประเทศเหล่านี้ ที่เหลือก็ย่อมจะต้องขึ้นอยู่กับเจตจำนงทางการเมืองของผู้นำประเทศในอาเซียนทั้งหลาย รวมทั้งผู้มีส่วนได้เสียทั้งหมดว่าจะรับเอามาตรฐานระหว่างประเทศของสิทธิมนุษยชนมาใช้และดำเนินการใช้กฎหมายภายในให้สอดคล้องกับสนธิสัญญาหลักของสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศหรือไม่อย่างไร