Deng Xiaoping's Contributions Towards The Creation of Modern China
Keywords:
Deng Xiaoping, The Four Modernizations, Creation of Modern China, Economic Development, Neoliberalism, Economic liberalizationAbstract
This paper presents the development of China’s economic led by the second-generation leader, Deng Xiaoping under the policy making modern China before the end of 2000, known as the “Four Modernization”, including agriculture, industry, national defense, and science technology. In 1978, changes on centralized development led to more economic liberalization, under “neoliberalism”. The economic development in Deng’s era was inherited and practiced from the third-generation leader, “Jiang Zemin”, the fourth-generation leader, “Hu Jintao”, and the fifth-generation, “Xi Jinping”. This causes China as the first economic prosperity in Asia and the second challenger in the global economy.
References
เกรียงไกร พรพิพัฒน์กุล. (2559). ร่วมก้าวสู่ความฝันจีน ด้วย “นโยบายสี่ถ้วนทั่ว” ของประธานาธิบดีสี จิ้นผิง. วันที่ค้นข้อมูล 19 เมษายน 2559, เข้าถึงได้จากhttp://www.manager.co.th/China/ViewNews.aspx?NewsID=95800000 26994.
เกษียร เตชะพีระ. (2555). เศรษฐกิจโลกถดถอยครั้งใหญ่ : ความรุ่งเรืองและล่มจมของเสรีนิยมใหม่/โลกาภิวัตน์.กรุงเทพฯ: openbooks.
เขียน ธีระวิทย์. (2527). จีนผลัดแผ่นดิน. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
จุลชีพ ชินวรรโณ. (2555). ผลัดแผ่นดินมังกร: จีนภายใต้ผู้นำรุ่นที่ 5. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: openbooks.
เจียง เจ๋อหมิน. (2546). จีนก้าวสู่อนาคต : รายงานของ เจียงเจ๋อหมิน ในสมัชชาผู้แทนทั่วประเทศ ครั้งที่ 16 ของพรรคคอมมิวนิสต์จีน, บุญศักดิ์ แสงระวี, ผู้แปล. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
ธนาคารกรุงเทพ. (2559). ทิศทางเศรษฐกิจจีน ภายใต้แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13. วันที่ค้นข้อมูล 18 เมษายน 2559. เข้าถึงได้จาก http://www.bangkokbank.com/BangkokBankThai/InternationalNetwork/InternationalRelations/.
ประภัสสร์ เทพชาตรี. (2559). การผงาดขึ้นมาของจีน (ตอนที่ 1). วันที่ค้นข้อมูล 16 เมษายน 2559, เข้าถึงได้จาก http://thepchatree.blogspot.com/2011/07/1.html.
มิตเตอร์, รานา. (2554). จีนสมัยใหม่: ความรู้ฉบับพกพา, กิตติพงศ์ สนธิสัมพันธ์, ผู้แปล. กรุงเทพฯ: openworlds.
วรรณรัตน์ ท่าห้อง. (2559). นโยบายเศรษฐกิจยุคสีจิ้นผิงต่ออาเซียน : ความเชื่อมโยงเพื่อเสถียรภาพในการพัฒนา. วันที่ค้นข้อมูล 27 มิถุนายน 2559. เข้าถึงได้จาก http://www.ias.chula.ac.th/ias/th/Article-Detail.php?id=15.
วรศักดิ์ มหัทธโนบล. (2549). เศรษฐกิจการเมืองจีน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ศูนย์จีนศึกษา สถาบันเอเชียศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
_______. (2553ก). เงาะตะวันออก: กระแสการเมืองในการปกครองจีน (5). ใน มติชนสุดสัปดาห์, 30 (1558), หน้า 35.
_______. (2553ข). เงาะตะวันออก: กระแสการเมืองในการปกครองจีน (จบ). ใน มติชนสุดสัปดาห์, 30 (1560), หน้า 35.
_______. (2554). ครองแผ่นดินจีน: พรรค ผู้นำ อำนาจรัฐ. กรุงเทพฯ: มติชน.
สเตเกอร์, แมนแฟร็ด และรอย รวี. (2559). เสรีนิยมใหม่: ความรู้ฉบับพกพา. วรพจน์ วงศ์กิจรุ่งเรือง, ผู้แปล. กรุงเทพฯ: openworlds.
สวีฉงเวิน. (2543). ลักษณะเฉพาะแห่งยุคของทฤษฎี ว่าด้วยธาตุแท้แห่งสังคมนิยมของเติ้ง เสี่ยวผิง. กรุงเทพฯ: แสงดาว.
อักษรศรีพานิชสาส์น. (2557). เอกสารคำสอนวิชา ศ. 362 เศรษฐกิจประเทศในเอเชีย. กรุงเทพฯ: คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อาร์ม ตั้งนิรันดร. (2559). ระบบเศรษฐกิจของสี จิ้นผิง. วันที่ค้นข้อมูล 19 เมษายน 2559, เข้าถึงได้จาก http://www.naewna.com/politic/columnist/22043.
อุกฤษฏ์ ปัทมานันท์. (บรรณาธิการ). ฮ่องกง-จีน ในโลกที่กำลังเปลี่ยนแปลง. กรุงเทพฯ: สถาบันเอเชียศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ฮาร์วี, เดวิด. (2555). ประวัติศาสตร์ฉบับย่อของลัทธิเสรีนิยมใหม่. เก่งกิจ กิติเรียงลาภ และคณะ, ผู้แปล. กรุงเทพฯ: สวนเงินมีมา.
Zemin, J. (1997). Hold High the Great Banner of Deng Xiaoping Theory for an All-Round Advancement of the Cause of Building Socialism with Chinese Characteristics Into the 21st Century. In Selected Documents of the 15th CPC National Congress. pp. 10-14.
Ziyang, Z. (1989). Advance Along the Road of Socialism with Chinese Characteristics. In Major Documents of the People’s Republic of China (December 1978-November 1989). pp. 641-648.
