Women and Peace: Peace Agenda of Women and Her Peace Movements in the Southernmost Provinces of Thailand

Authors

  • Bhasrah Boonyarithi A Master Student of Master of Arts Program in Politics and Governance, Faculty of Political Science, Chulalongkorn University
  • Chantana Banpasirichote Wungaeo An Associate Professor of Department of Government, Faculty of Political Science, Chu-lalongkorn University

Keywords:

Peace Agenda of Women, Peace Process, Deep South Thailand, Gender

Abstract

The unrests in the southernmost provinces of Thailand which have risen for 15 years since 2004 result in both direct and indirect losses to people in the whole country. Meanwhile, such unrests contribute to the Deep South women working in CSO in various social issues to realize the importance to get organized and drive social issues that affect their normal lives, especially the issue of peace. For this reason, "Peace Agenda of Women: PAOW" was formed in 2015 as a social women platform. PAOW comprises women from 23 organizations, aiming to advocate gender sensitive peace proposals. This article poses a question how does PAOW perform their peace movements? The purpose of this article is to understand and explain 1) PAOW’s peace activities 2) feedbacks on PAOW’s Peace movements by using gender lens. The study shows that working as network 1) help women expand their working area from soft issue as healing victims to hard issue as security 2) has its significance of creating women working sphere where they could perform and rise essential issues on peace process namely safe public space. Even PAOW’s peace proposals were acknowledged by the general public as well as the key actors in the unrest area, namely, the Thai state and the insurgents, but their requests of having women in the more visible role in the peace process are questioned in term of appropriateness and have not been effective.

References

เอกสารภาษาไทย

กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). สำนักงานประสานงานและบูรณาการการศึกษาจังหวัดชายแดนภาคใต้. วันที่ค้นข้อมูล 17 มีนาคม 2562, เข้าถึงได้จาก http://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=12677&Key=news14.

กองสันติภาพ ความมั่นคงและการลดอาวุธ กรมองค์การระหว่างประเทศ. (2561). การ-รักษาและเสริมสร้างสันติภาพในกรอบสหประชาชาติ. วันที่ค้นข้อมูล 30 มีนาคม 2562, เข้าถึงได้จาก http://www.mfa.go.th/thai_inter_org/contents/files/policy-20180622-160147-742100.pdf

กาญจนา แก้วเทพ. (2544). “ผู้หญิง/ ผู้ชาย: ที่บ้าน/ ที่สาธารณะ.” ใน สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมและประสานงานสตรีแห่งชาติ สำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี (บรรณาธิการ). สตรีศึกษา 2 ผู้หญิงกับประเด็นต่าง ๆ. (หน้า 59-130). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมและประสาน งานสตรีแห่งชาติ สำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี.

กุลธิดา สามะพุทธิ และคณะ. (บรรณาธิการ). (2552). ฝนกลางไฟ: พลัง ชีวิต พลังใจ ห้าสิบเสียงจากผู้หญิงชายแดนใต้. กรุงเทพฯ: คณะทำงานวาระทางสังคม,.สถาบันวิจัยสังคมจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

คณะทำงานยุทธศาสตร์สันวิธี (คยศ.). (2561). สันติสนทนา: เส้นทางเผชิญความรุนแรงชายแดนภาคใต้, 2534–2554. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.

คณะทำงานวาระผู้หญิงชายแดนใต้. (2561). คณะทำงานวาระผู้หญิงฯ (PAOW) ยื่นหนังสือให้คณะพูดคุยฯทั้งสองฝ่ายสร้างสภาวะแวดล้อมที่เอื้อต่อกระบวนการสันติภาพ. วันที่ค้นข้อมูล 30 มีนาคม 2562, เข้าถึงได้จาก https://deepsouthwatch.org/th/node/11709.

เครือข่ายผู้หญิงภาคประชาสังคม. (2555). เสียงของความหวัง: เรื่องเล่าผู้หญิงเพื่อกระบวนการสันติภาพชายแดนใต้. ปัตตานี: โครงการผู้หญิงภาคประชาสังคมภายใต้โครงการสร้างความมั่นคงด้านอาหารและอาชีพแก่ชายและหญิงที่เปราะบางในภาคใต้ของประเทศไทย.

ฐิตินบ โกมลนิมิ. (2560). หลังรอยยิ้ม: เรื่องเล่าเพื่อพลิกฟื้นตัวตนและชุมชนชายแดนใต้. ปัตตานี: เครือข่ายผู้หญิงภาคประชาสังคมเพื่อสันติภาพชายแดนใต้.

ดวงหทัย บูรณเจริญกิจ. (2561). ผู้หญิงกับกระบวนการสันติภาพชายแดนใต้. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.

ไทยพีบีเอส. (2559). มาราปาตานี-ไทย" ตกลงสร้างพื้นที่ปลอดภัยจังหวัดชายแดนใต้. วันที่ค้นข้อมูล 30 มีนาคม 2562, เข้าถึงได้จาก https://news.thaipbs.or.th/content/255435.

บุษบง ชัยเจริญวัฒนะ และเหมือนขวัญ เรณุมาศ. (2560). “สันติวิธี: การจัดการความขัดแย้งตามแนวทางสันติวิธี.” วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 5 (2): 1-16.

บูแลบีแต 43. (2552). เยาวชนใจอาสาเป็นใครกัน ??. วันที่ค้นข้อมูล 30 มีนาคม 2562, เข้าถึงได้จาก http://oknation.nationtv.tv/blog/volunteer/2009/07/22/entry-1.

พรพิไล ถมังรักษ์สัตว์. (2539). ปรัชญาผู้หญิง. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

รุ่งรวี เฉลิมศรีภิญโญรัช. (2559). การพูดคุยสันติภาพกำลังเผชิญทางตัน?. วันที่ค้นข้อมูล 30 มีนาคม 2562, เข้าถึงได้จาก https://deepsouthwatch.org/th/node/8637.

ศรีสมภพ จิตร์ภิรมย์ศรี. (2551). ขบวนการประชาสังคมจังหวัดชายแดนภาคใต้. วันที่ค้นข้อมูล 30 มีนาคม 2562, เข้าถึงได้จาก https://mgronline.com/specialscoop/detail/9510000038195.

ศูนย์ประสานงานวิชาการให้ความช่วยเหลือผู้ได้รับผลกระทบจากเหตุความไม่สงบจังหวัดชายแดนใต้ (ศวชต). (2559). มิตรภาพ สตรีจิตอาสา: เครือข่ายชีวิตเพื่อนคนพิการ. สงขลา: ลีโอ ดีไซด์ แอน พริ้น.

ศูนย์เฝ้าระวังสถานการณ์ภาคใต้. (2560). ผลการสำรวจความคิดเห็นประชาชนต่อกระบวนการสันติภาพในจังหวัดชายแดนภาคใต้ ครั้งที่ 3 [PEACE SURVEY 3]. วันที่ค้นข้อมูล 30 มีนาคม 2562, เข้าถึงได้จาก https://deepsouthwatch.org/th/node/11322

_________. (2562). รายงานสถานการณ์ ความขัดแย้งรุนแรงในชายแดนใต้/ปาตานี [ไตรมาส4/2561]. วันที่ค้นข้อมูล 30 มีนาคม 2562, เข้าถึงได้จาก https://deepsouthwatch.org/th/node/11901.

สำนักงานสภาความมั่นคงแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี. (2560). นโยบายการบริหารและการ พัฒนาจังหวัดชายแดนภาคใต้ พ.ศ. 2560-2562. วันที่ค้นข้อมูล 29 มีนาคม 2562, เข้าถึงได้จาก http://tiny.cc/eyj94y.

เสาวรส ปลื้มใจ และอุทิศ สังขรัตน์. (2558). “ผู้หญิงกับการสร้างสันติภาพชายแดนใต้.” วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 10 (1): 225-243.

อาทิตย์ ทองอินทร์. (2562). ภาคประชาสังคมปาตานี: มองผ่านกรอบคิดโครงสร้างโอกาสทางการเมือง (1). วันที่ค้นข้อมูล 30 มีนาคม 2562, เข้าถึงได้จาก http://media-selatan.com/article/view/79?fbclid=IwAR0fL2SbYJwt-EhKVQD4HosGyHQj3G4PfWbY0HYcdXShhdjAsOiNChJE8F4.

เอกสารภาษาต่างประเทศ

Abdulsomad, F. A. (2017). Women’s participation in the Patani Peace Process: A case study of the barriers to women’s participation in building peace in Patani. Retrieved January 6, 2019, from http://www.scriptiesonline.uba.uva.nl/document/652992.

United Nations. (2008). The Role of Men and Boys in Achieving Gender Equality. Retrieved February 1, 2019, from https://www.un.org/womenwatch/daw/public/w2000/W2000%20Men%20and%20Boys%20E%20web.pdf.

Wilmers, A. (2018). International Women’s Peace Movements. Retrieved May 4, 2019, from http://ehne.fr/en/node/1322.

ข้อมูลจากการสัมภาษณ์

ก๊ะญะ นามสมมติ. (2561, 27 ธันวาคม). สัมภาษณ์.

ก๊ะญ่า นามสมมติ. (2561, 3 ธันวาคม). สัมภาษณ์.

เจ้าหน้าที่ระดับสูงกองยุทธศาสตร์การพัฒนาจังหวัดชายแดนภาคใต้ ศอ.บต. (2561, 25 ธันวาคม). สัมภาษณ์.

ซารีน่า เจ๊ะเลาะ, (2561, 3 ธันวาคม). ชมรมผู้นำมุสลิมมะห์นราธิวาส. สัมภาษณ์.

ซีตีมาเรียม บินเย๊าะ. (2561, 26 พฤศจิกายน). ผู้แทนกลุ่มเซากูนา. สัมภาษณ์.

โซรยา จามจุรี. (2561, 27 ธันวาคม). ผู้แทนจากเครือข่ายผู้หญิงภาคประชาสังคมเพื่อสันติภาพชายแดนใต้. สัมภาษณ์.

นิเด๊าะ อิแตแล. (2561, 25 พฤศจิกายน). ผู้แทนจากสมาคมสวัสดิการมุสลีมะฮ์จังหวัดยะลา. สัมภาษณ์.

พี่ญอน นามสมมติ. (2561, 14 ธันวาคม). ผู้อำนวยการสำนักพิมพ์แห่งหนึ่งในจังหวัดชายแดนภาคใต้. สัมภาษณ์.

พี่ญ้าญ นามสมมติ. (2561, 1 ธันวาคม). สัมภาษณ์.

พี่ญิฎ นามสมมติ. (2516, 24 พฤศจิกายน). สัมภาษณ์.

พี่เญ็น นามสมมติ. (2516, 24 พฤศจิกายน). สัมภาษณ์.

รอบียะ เจ๊ะเล๊าะ. (25612, 3 พฤศจิกายน). สัมภาษณ์.

ลม้าย มานะการ. (2561, 26 พฤศจิกายน). ผู้แทนเครือข่ายชาวพุทธเพื่อสันติภาพ. สัมภาษณ์.

อาม้า นามสมมติ. (2561, 3 ธันวาคม). ผู้ประสานงานหลักศูนย์ประสานเครือข่ายองค์กรประชาสังคมนราธิวาส. สัมภาษณ์.

Downloads

Published

2019-08-10

Issue

Section

Original Article