ความเป็นพลเมืองของผู้นำองค์กรภาคประชาสังคม

ผู้แต่ง

  • Rungnapa Yanyongkasemsuk ผู้ช่วยศาสตราจารย์ประจำภาควิชารัฐศาสตร์ คณะรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา

คำสำคัญ:

ความเป็นพลเมือง, ผู้นำองค์กรภาคประชาสังคม, ประชาสังคม

บทคัดย่อ

เครือข่ายภาคประชาสังคมจังหวัด เป็นองค์กรภาคประชาสังคมที่จัดตั้งขึ้นโดยสภาพัฒนาการเมือง เป็นหน่วยที่มีความใกล้ชิด มีความเข้าใจในปัญหาและความต้องการของประชาชนในชุมชน และช่วยส่งเสริมวัฒนธรรมประชาธิปไตย คณะทำงานเครือข่ายฯ ของจังหวัดชลบุรี ประกอบไปด้วยตัวแทนจากหลากหลายภาคส่วน ได้เข้ามาร่วมกันทำงาน โดยการวิจัยพบว่า คณะทำงานทุกคนมีความเข้าใจและตระหนักถึงความสำคัญของสิทธิ เสรีภาพและความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตยเป็นอย่างดี ขณะเดียวกันก็เห็นความสำคัญขององค์กรภาคประชาสังคมในฐานะที่เป็นพื้นที่กลาง ที่เป็นเสมือนพื้นที่สาธารณะ ที่ทุกภาคส่วนจะได้เข้ามาพูดคุยกัน ได้มาแสดงออกซึ่งความเป็นพลเมืองกันได้อย่างเต็มที่ ซึ่งเป็นการส่งเสริมประชาธิปไตยแบบปรึกษาหารือ และถึงแม้ว่าเครือข่ายภาคประชาสังคมจังหวัดจะถูกยุบไปจากคำสั่งของคณะรักษาความสงบแห่งชาติ แต่คณะทำงานก็ยังคงติดต่อและขับเคลื่อนงานในรูปของสภาพลเมือง สิ่งนี้แสดงให้เห็นชัดเจนถึงความเป็นพลเมืองที่มีในคณะทำงาน

เอกสารอ้างอิง

เอกสารภาษาไทย

ชูชัย ศุภวงศ์ และยุวดี คาดการณ์ไกล. (บก.). (2540). ประชาสังคมในทรรศนะนักคิดในสังคมไทย. กรุงเทพฯ: มติชน.

ธีรยุทธ บุญมี. (2547). ประชาสังคม. กรุงเทพฯ: สายธาร.

รุ้งนภา ยรรยงเกษมสุข. (2558ก). “แนนซี่ เฟรเซอร์ กับพื้นที่สาธารณะ”. วารสารรัฐศาสตร์ปริทรรศน์, 2 (2): 5-8.

_______. (2558ข). เอกสารประกอบการสอน เรื่อง ประชาสังคม. ชลบุรี: คณะรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.

สภาพัฒนาการเมือง. (ม.ป.ป.). เครือข่ายภาคประชาสังคมจังหวัด (คปจ.). วันที่ค้นข้อมูล 14 มิถุนายน 2559, เข้าถึงได้จาก http://www.pdc.go.th/network/.

สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2556). พื้นฐานความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

สีดา สอนศรี. (2546). “ฟิลิปปินส์: จากประชาสังคมสู่พลังประชาชน”. รัฐศาสตร์สาร, 24 (ฉบับพิเศษ): 183-188.

เอนก เหล่าธรรมทัศน์. (2541). ส่วนรวมที่มิใช่รัฐ: ความหมายของประชาสังคม. นครปฐม: โครงการวิจัยและพัฒนาประชาสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.

โอฬาร ถิ่นบางเตียว. (2559). “จากความอยุติธรรมในการพัฒนาฯ ถึงการลุกขึ้นสู้ของคนภาคประชาชนในภาคตะวันออกกับยุทธศาสตร์ 3-4-5”. วารสารเศรษฐศาสตร์การเมืองบูรพา, 4 (1): 131-156.

Diamond, L. (2537). “การสัมมนาเรื่อง ประชาสังคมกับประชาธิปไตย (Civil Society and Democracy) นำสัมมนา โดย Dr. Larry Diamond”. วารสารสังคมศาสตร์, 29 (1): 2-15.

เอกสารภาษาต่างประเทศ

Diamond, L. (1992). “The Globalization of Democracy”, in Global Transformation and the Third World. Boulder, CO: Lynne Rienner.

Heywood, A. (1994). Political Ideas and Concepts: An Introduction. London: Macmillian.

_______. (2007). Politics. New York: Palgrave Macmillian

Marks, G. & Diamond, L. (1992). "Economic Development and Democracy Reconsidered". in Reexamining Democracy: Essays in Honor of Seymour Martin Lipset. London: Sage.

ข้อมูลจากการสัมภาษณ์

คุณดิน. (2560, 30 พฤษภาคม). สัมภาษณ์.

คุณแดน. (2560, 14 กรกฎาคม). สัมภาษณ์.

คุณปัน. (2560, 22 พฤษภาคม). สัมภาษณ์.

คุณปิน. (2560, 8 มิถุนายน). สัมภาษณ์.

คุณพร้อม. (2560, 16 มิถุนายน). สัมภาษณ์.

คุณพู่. (2560, 1 กรกฎาคม). สัมภาษณ์.

คุณฟาม. (2560, 28 พฤษภาคม). สัมภาษณ์.

คุณฟิน. (2560, 24 มิถุนายน). สัมภาษณ์.

คุณล้อม. (2560, 8 มิถุนายน). สัมภาษณ์.

คุณเลน. (2560, 16 มิถุนายน). สัมภาษณ์.

คุณวัน. (2560, 7 กรกฎาคม). สัมภาษณ์.

คุณหนึ่ง. (2560, 5 กรกฎาคม). สัมภาษณ์.

คุณหมอก. (2560, 5 มิถุนายน). สัมภาษณ์.

คุณหมาก. (2560, 12 กรกฎาคม). สัมภาษณ์.

คุณออม. (2560, 9 มิถุนายน). สัมภาษณ์.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2019-06-28

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ