ตัวตนของนิสิตเวียดนามในมหาวิทยาลัยบูรพา: วิเคราะห์ผ่านทฤษฎีปฏิสัมพันธ์เชิงสัญลักษณ์

บทคัดย่อ

การศึกษาและทำความเข้าใจถึงตัวตน (self) และการปรับตัวของนิสิตนักศึกษาชาวต่างชาติในประเทศไทยถือเป็นสิ่งที่สำคัญยิ่งต่อการพัฒนาและการเปลี่ยนแปลงของสถาบันการศึกษาของไทยสำหรับการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงตัวตนของนิสิตเวียดนามในมหาวิทยาลัยบูรพา เพื่อแสดงให้เห็นถึงตัวตนและการปรับตัวของนิสิตเวียดนามที่เกิดขึ้น ภายหลังจากการก้าวเข้าสู่บริบทสภาพแวดล้อม (environment) ใหม่อย่างมหาวิทยาลัยบูรพา ผ่านการใช้กรอบวิเคราะห์ปฏิสัมพันธ์เชิงสัญลักษณ์ (symbolic interaction) มาช่วยในการอธิบายตัวตนของนิสิตเวียดนามในมหาวิทยาลัยบูรพาที่เกิดขึ้น การศึกษาถึงตัวตนของนิสิตเวียดนามในมหาวิทยาลัยบูรพา พบว่า นิสิตเวียดนามมักมีปฏิสัมพันธ์ภายในกลุ่มนิสิตเวียดนามด้วยกันเอง ทำให้ตัวตนที่แสดงออกมาเกิดขึ้นใน 2 ลักษณะ ได้แก่ การแสดงออกถึงตัวตนของนิสิตเวียดนามภายในกลุ่มของตนเอง ซึ่งมีความแตกต่างจากถิ่นที่มาและค่านิยมความเชื่อเดิมของแต่ละคน แต่ด้วยสภาพแวดล้อมใหม่ทำให้นิสิตเวียดนามมีการรวมกลุ่มกันเป็นหนึ่งเดียวโดยอาศัย “ความเป็นชาตินิยม” เพื่อสร้างความช่วยเหลือและพึ่งพาระหว่างกัน ส่วนลักษณะที่สอง เป็นการแสดงออกถึงตัวตนทางสังคม (social self) ที่เกิดจากปฏิสัมพันธ์ระหว่างนิสิตเวียดนามกับกลุ่มคนอื่น ๆ โดยตัวตนทางสังคมที่แสดงออกมาของนิสิตเวียดนามอยู่บนพื้นฐานของความเป็นชาตินิยมและความเป็นพวกพ้องของตน ผ่านระบบสัญลักษณ์ อย่างการแต่งกาย ภาษาและการรวมกลุ่ม การแสดงออกถึงตัวตนทางสังคม นิสิตเวียดนามปรับตัวตามบริบทสภาพแวดล้อมและปฏิสัมพันธ์ที่มีต่อผู้คนตามช่วงเวลาต่าง ๆ