แนวการวิเคราะห์ทางการเมืองเชิงสถาบันของเบเวอรี่ ครอเฟิร์ด: บทวิเคราะห์เชิงวิพากษ์
คำสำคัญ:
แนวการวิเคราะห์ทางการเมืองเชิงสถาบันแบบดั้งเดิม, แนวการวิเคราะห์ทางการเมืองเชิงสถาบันแบบใหม่, เบเวอรี่ ครอเฟิร์ด, ความขัดแย้งทางวัฒนธรรมบทคัดย่อ
แนวการวิเคราะห์ทางการเมืองเชิงสถาบันแบบดั้งเดิมที่ยึดติดกับตัวสถาบันที่เป็นทางการมากเกินไป ทำให้การวิเคราะห์ปรากฏการณ์ทางสังคมขาดความรอบด้านและไม่สมบูรณ์ การเกิดขึ้นของแนวการวิเคราะห์ทางการเมืองเชิงสถาบันแบบใหม่ได้เข้ามาลดข้อจำกัดดังกล่าวและสร้างความรอบด้านในการวิเคราะห์ให้มีความชัดเจนมากยิ่งขึ้น ระดับการวิเคราะห์ที่เคยผูกติดอยู่กับความเป็นองค์รวม (collectivism) ในแนวการวิเคราะห์ทางการเมืองเชิงสถาบันแบบดั้งเดิมได้ถูกผสมผสานด้วยระดับการวิเคราะห์แบบปัจเจกนิยม (individualism) ส่งผลให้แนวการวิเคราะห์ทางการเมืองเชิงสถาบันมีความสมบูรณ์ยิ่งขึ้น เพื่อสร้างความเป็นรูปธรรมในการอธิบาย บทความชิ้นนี้ได้นำทฤษฎีเชิงสถาบัน (Institutional Approach) ของเบเวอรี่ ครอเฟิร์ด (Beverly Crawford) ที่ได้รับอิทธิพลจากแนวการวิเคราะห์ทางการเมืองเชิงสถาบันแบบดั้งเดิมมาเป็นตัวแบบในการศึกษา เมื่อนำแนวการวิเคราะห์ทางการเมืองเชิงสถาบันแบบใหม่เข้ามาศึกษา การศึกษานี้สามารถสร้างกรอบการวิเคราะห์ที่ทำให้เห็นถึงต้นเหตุของความขัดแย้งทางวัฒนธรรมในแต่ละท้องที่ได้อย่างครอบคลุมมากขึ้น และสามารถนำไปสู่การหาทางออกของปัญหาได้อย่างตรงประเด็นมากยิ่งขึ้น
เอกสารอ้างอิง
Crawford, B. and Lipschutz, R. D. (Eds). (1998). The Myth of “Ethnic Conflict”: Politics, Economics, and “Cultural” Violence. California: University of California International and Area Studies Digital Collection.
Hay, C. (2002). Beyond Structure versus Agency, Context versus Conduct. In Political Analysis. New York: Palgrave Macmillan.
Horachaikul, S. (2003). The Far South of Thailand in the Era of the American Empire, 9/11 Version, and Thaksin’s “Cash and Gung-ho” Premiership. In Asian Review 2003. 16. pp.131-151.
Kontopoulos, K. (1993). Epistemic Strategies in Contempory Science. in The Logics of Social Structure. London: Cambridge University Press.
Lowndes, V. (2002). Institutionalism. in Marsh, D. and Stoker, G. (Eds). Theory and Methods in Political Science. Hound mills: Palgrave.
March, D. & Batters, E. and Savigny, H. (2004). Historical Institutionalism: Beyond Pierson and Skocpol. Technical Report Seminar, Political Science Program, Australian National University. May 12, 2004. Retrieved July 18, 2015, from https://digitalcollections.anu.edu.au/handle/1885/42126.
Phongpaichit, P. (2004). A country is a company, a PM is a CEO. in Seminar on Statesman or Manager? Image and Reality of Leadership in SEA. On April 2, 2004.
Phongpaichit, P. & Baker, C. (1995). Thailand: Economy and Politics. Kuala Lumper: Oxford University Press.
_______. (2004). Thaksin: The business of politics in Thailand. Chiang Mai: Silkworm.
Se-nium, T. (2004). Latest violence highlights tense relations between Bangkok, Muslim South. Quoted as a member of the opposition Democrat party. Retrieved Janualy 11, 2004, from http://sg.news.yahoo.com/040111/1/3h6iw.html.
Suthasasna, A. (2000). Muslim Minority in the Context of Thai Politics. In Journal of Social Science Chulalongkorn University, 31(1).
Uttrasin, A. (2002). The Local Administration of Special Area of the Five Provinces in the South of Thailand. Unpublished paper, The Partial Fulfillment Report for the High Certificate, King Prajadhipok’s Institute.
