ประชาธิปไตยแบบปรึกษาหารือในชุมชนท้องถิ่นไทย: ประสบการณ์จากภาคสนาม
คำสำคัญ:
ประชาธิปไตยแบบปรึกษาหารือ, สภากาแฟบทคัดย่อ
ประสบการณ์จากการทำงานภาคสนามชี้ให้เห็นว่าประชาธิปไตยแบบปรึกษาหารือในชุมชนท้องถิ่นที่เป็นกรณีศึกษา มีลักษณะที่แตกต่างไปจากความคิดประชาธิปไตยแบบปรึกษาหารือในบริบทของสังคมตะวันตก ที่เป็นเช่นนั้นเพราะปฏิบัติการด้านการสื่อสารบนพื้นที่สาธารณะผ่านการพูดคุยใน “สภากาแฟ” นั้นไม่ใช่การถกเถียงหรือโต้แย้งโดยใช้เหตุผลหักล้างเหตุผลเพื่อแสวงหาฉันทามติ ตรงกันข้ามกลับเป็นปฏิบัติการในลักษณะ “การปรับทุกข์ เล่าสุข และแสวงหาทางออกร่วมกัน” ของกลุ่มชนชั้นนำในชุมชนท้องถิ่น ขณะเดียวกันพื้นที่สาธารณะแห่งนี้ก็เป็นพื้นที่ ๆ ไม่เป็นทางการและไม่มีเจตจำนงในการช่วงชิงอำนาจทางการเมืองแต่ผลจากการพูดคุยกลับกลายเป็นข้อผูกมัดทางการเมืองที่เป็นทางการอันเป็นผลให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องจะต้องปฏิบัติตาม
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา แก้วเทพ และ สมสุข หินวิมาน. (2551). สายธารนักคิดทฤษฎีเศรษฐศาสตร์การเมืองกับสื่อสารศึกษา. กรุงเทพฯ : ภาพพิมพ์.
ชัยณรงค์ เครือนวน. (2556). การสร้างประชาธิปไตยชุมชนท้องถิ่นในจังหวัดสระแก้ว: ฐานการพัฒนาองค์กรปกครองท้องถิ่นจากภาคประชาชน. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย. กรุงเทพฯ: (สกว.).
ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม. (2552, 14 กันยายน). ผู้อำนวยการโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ. สัมภาษณ์.
_______. (2556, 11 กุมภาพันธ์). ผู้อำนวยการโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ. สัมภาษณ์.
_______. (2556, 29 กรกฎาคม). ผู้อำนวยการโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ. สัมภาษณ์.
_______. (2556, 5 สิงหาคม). ผู้อำนวยการโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ. สัมภาษณ์.
Habermas, J. (1996). Between Facts and Norms: Contributions to a Discourse Theory of Law and Democracy. Translated by William Rehg. Cambridge, Massachusetts: The MIT Press.