ประชาสังคมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้: มายาคติและข้อจำกัดในการสนับสนุนประชาธิปไตย
คำสำคัญ:
ประชาสังคม, ประชาธิปไตย, มายาคติบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อโต้แย้งแนวคิดกระแสหลักของประชาธิปไตยที่ว่า ‘ประชาสังคมที่เข้มแข็งจะส่งผลดีต่อประชาธิปไตย’ ผ่านกรณีศึกษาภาคประชาสังคมในประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อันได้แก่ มาเลเซีย กัมพูชาและไทย ข้อค้น-พบที่สำคัญ คือ บริบทของภาคประชาสังคมในประเทศที่เลือกศึกษาเป็นไปตามแนวคิดกระแสรองที่เสนอว่าภาคประชาสังคมที่เข้มแข็งอาจมิได้เป็นคุณต่อประชาธิปไตยเสมอไป ทั้งนี้เพราะ ภาคประชาสังคมในภูมิภาคนี้ไม่สามารถสร้างสถาบัน (Institutionalization) ของภาคประชาสังคมที่แท้จริงให้เกิดขึ้นได้ รวมทั้ง ภาคประชาสังคมยังมักถูกจำกัดบทบาทอันเป็นผลจากการถูกจำกัดและปิดกั้นพื้นที่ทางการเมืองโดยผู้มีอำนาจ ท้ายที่สุดประชาสังคมกับประชาธิปไตยในภูมิภาคนี้จึงมีฐานะเป็นแค่เพียงเครื่องมือที่ถูกนำมาใช้เพื่อกล่าวอ้างความชอบธรรมในการดำเนินการของกลุ่มคนหรือกลุ่มองค์กรใดองค์กรหนึ่งโดยมีเบื้องหลังเป็นเป้าหมายหรือผลประโยชน์ในสิ่งที่พวกเขาต้องการอย่างแท้จริงเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
เอกสารภาษาไทย
ศาสตรินทร์ ตันสุน. (ม.ป.ป.). “บทสำรวจการเคลื่อนไหวเพื่อทำความเข้าใจผู้ชุมนุมในนาม “กปปส.” ในฐานะภาคประชาสังคม.” วันที่ค้นข้อมูล 3 มกราคม 2560, เข้าถึงได้จาก http://www.annualconference.ku.ac.th/cd53/13_008_O74.pdf.
ประจักษ์ ก้องกีรติ และดาริน อินทร์เหมือน. (2558). “ประชาสังคม ความรุนแรง และการล่มสลายของประชาธิปไตย ความสำคัญของแนวคิดเรื่องความมีอารยะและการเมืองแบบอารยะของ เอ็ดเวิร์ด ชิลส์.” ใน ประชาธิปไตยในยุคเปลี่ยนผ่าน: รวมบทความว่าด้วยประชาธิปไตย ความรุนแรง และความยุติธรรม. นนทบุรี: ฟ้าเดียวกัน.
วีโอเอไทย. (2558, 24 กรกฎาคม). “รัฐบาลกัมพูชาซึ่งคุมเสียงข้างมากในรัฐสภาเร่งออกกฎหมายใหม่ๆ ออกมา ซึ่งนักวิจารณ์และฝ่ายค้านกล่าวหาว่าเพื่อรับประกันผลการเลือกตั้งคราวหน้า.” วันที่ค้นข้อมูล 15 ธันวาคม 2559, เข้าถึงได้จาก http://www.voathai.com/a/cambodia-politics-nm/2876617.html.
สำนักข่าวชายขอบ. (2559, 28 กรกฎาคม). “นักเคลื่อนไหวเขมรออกนอกประเทศ หลังเหตุฆาตกรรมนาย “เคม เลย”.” วันที่ค้นข้อมูล 15 ธันวาคม 2559, เข้าถึงได้จาก http://transbordernews.in.th/home/?p=13515.
เอกสารภาษาต่างประเทศ
Case, W. (2009). “Chapter 6 The Evolution of Democratic Politics in Beeson.” in Mark. (ed.). Contemporary Southeast Asia. Basingstoke: Palgrave Macmillan.
Diamond, L. (1994). “Rethinking Civil Society: Toward Democratic Consolidation.” Journal of Democracy, 5 (3): 4-17.
Fukuyama, F. (2015). “Why Is Democracy Performing So Poorly.” Journal of Democracy, 26 (1): 11-20.
Weiss, M. L. (2009). “INTELLECTUAL CONTAINMENT.” Critical Asian Studies, 41 (4): 499-522.
_______. (2015). “Civil Society and Democratization in Southeast Asia: What Is the Connection?.” In William Case. (ed.). Routledge Hand-book of Southeast Asian Democratization. New York: Routledge.
