ความเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคม ในพื้นที่ชายฝั่งทะเลตะวันออก

ผู้แต่ง

  • Chainarong Krueanuan อาจารย์ประจำภาควิชารัฐศาสตร์ คณะรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา
  • Suttatip Jupjaimoh นิสิตปริญญาเอก วิทยาลัยวิทยาการวิจัยและวิทยาการปัญญา มหาวิทยาลัยบูรพา
  • Sakda Silakorn นิสิตปริญญาโท สาขาเศรษฐศาสตร์การเมืองและการบริหารจัดการ คณะรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา

คำสำคัญ:

ความเปลี่ยนแปลง, เงื่อนไขเชิงโครงสร้าง, พื้นที่ชายฝั่งทะเลภาคตะวันออก

บทคัดย่อ

โครงสร้างเศรษฐกิจและสังคมในพื้นที่ชายฝั่งทะเลภาคตะวันออกมีการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง และเป็นไปอย่างมีพลวัตรจากวิถีการผลิตแบบยังชีพ สู่วิถีการผลิตแบบทวิลักษณ์ และเข้าสู่วิถีการผลิตแบบทุนนิยมที่มีภาคอุตสาหกรรมเป็นจักรกลในการขับเคลื่อน การเปลี่ยนผ่านจากวิถีการผลิตหนึ่งสู่วิถีการผลิตอีกแบบหนึ่ง ย่อมมีปัจจัยหรือเงื่อนไขเชิงโครงสร้างหลายรูปแบบเข้ามาเกี่ยวข้อง ขณะเดียวกันความเปลี่ยนแปลงย่อมก่อให้เกิดผลตามมาทั้งทางเศรษฐกิจ สังคม การเมือง วัฒนธรรม ทั้งในเชิงบวกและลบต่อผู้คนกลุ่มต่าง ๆ ในท้องถิ่น กระทั่งเกิดปฏิบัติการทางสังคมที่มีต่อการพัฒนาในหลายรูปแบบ

เอกสารอ้างอิง

เอกสารภาษาไทย

กฤช เพิ่มทันจิตต์ และสุธี ประศาสนเศรษฐ. (2560). พื้นที่สามจังหวัดชายฝั่งทะเลตะวันออกกับการพัฒนาที่ไม่เท่าเทียมกันระหว่างภูมิภาคและการพัฒนาแบบพึ่งพาของระบบเศรษฐกิจไทย. กรุงเทพฯ: วิจัยสถาบันวิจัยสังคม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชัยณรงค์ เครือนวน และพิมพ์ ประไพ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา. (2561). “ข้อเสนอการพัฒนาอุตสาหกรรมพื้นที่ชายฝั่งทะเลตะวันออกในมุมมองของภาคประชาชนบทสังเคราะห์เพื่อการเปลี่ยนผ่านสู่การพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออกให้เกิดความยุติธรรมทางสังคม,” วารสารเศรษฐศาสตร์การเมืองบูรพา, 6 (1): 40-62.

ชัยณรงค์ เครือนวน. (2550). เศรษฐศาสตร์การเมืองของการพัฒนาอุตสาหกรรมในจังหวัดระยอง. วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญารัฐศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์การเมืองและการบริหารจัดการ, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยบูรพา.

_______. (2559). “วาทกรรมและปฏิบัติการทางวาทกรรมเพื่อขับเคลื่อนการพัฒนาอุตสาหกรรมของชนชั้นนำไทยและพันธมิตร: ศึกษาการพัฒนาอุตสาหกรรมภายใต้ตัวแบบมาบตาพุด,” วารสารเศรษฐศาสตร์การเมืองบูรพา, 4 (2): 129-152.

_______. (2560). การทบทวนและปรับยุทธศาสตร์การพัฒนาของโครงการพัฒนาพื้นที่ชายฝั่งทะเลตะวันออกสู่การเป็นประเทศอาเซียนในจังหวัดระยอง: กรณีการปรับยุทธศาสตร์การพัฒนาอุตสาหกรรมในเขตมาบตาพุด. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.

ชัยยนต์ ประดิษฐศิลป์ และชัยณรงค์ เครือนวน. (2555). โครงการวิจัยปฏิบัติการเพื่อการขับเคลื่อนนโยบายสาธารณะเรื่อง ความไม่เป็นธรรมทางด้านสุขภาพกับการปฏิรูประบบทุนนิยม:กรณีศึกษาโครงการจัดตั้งนิคมอุตสาหกรรมเหล็ก จังหวัดจันทบุรี. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยสังคม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

_______. (2556). โครงสร้างอำนาจและการสะสมทุนในจังหวัดชลบุรี. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).

ธวัช ปุณโณทก. (2549). การพัฒนาภาคตะวันออกกับผลกระทบต่อประชาคมท้องถิ่น. ชลบุรี: ภาควิชารัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.

วอลเดน เบนโล. (2546). โศกนาฏกรรมสยาม: การพัฒนาและการแตกสลายของสังคมไทยสมัยใหม่. สุรนิช ธงศิลา (แปล). กรุงเทพฯ: มูลนิธิโกมลคีมทอง.

ศรัญญา คันธาชีพ. (2540). พัฒนาการเศรษฐกิจลุ่มแม่น้ำบางปะกง พ.ศ. 2419-2475. วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาประวัติศาสตร์เอเชียตะวันออกเฉียงใต้, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยศิลปกร.

สุมาลี พันธุ์ยุรา. (2543). พัฒนาการของอำนาจท้องถิ่นในบริเวณลุ่มแม่น้ำบางปะกงและชายฝั่งทะเลตะวันออก. วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาประวัติศาสตร์, บัณฑิตวิทยาลัย, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อำพิกา สวัสดิ์วงศ์. (2545). ถนนสุขุมวิทกับพัฒนาการทางเศรษฐกิจในภาคตะวันออกของประเทศไทย พ.ศ.2477-2536. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาประวัติศาสตร์, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2019-08-10

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ