นิเวศวิทยาการเมืองว่าด้วยความขัดแย้งและการต่อต้านการทำเหมืองแร่ ของขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคม

ผู้แต่ง

  • Variya Doungnoi นิสิตบัณฑิตศึกษาระดับปริญญาเอก หลักสูตรรัฐศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์การเมืองและการบริหารจัดการ คณะรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา

คำสำคัญ:

นิเวศวิทยาการเมือง, ความขัดแย้งและการต่อต้าน, ขบวนการเคลื่อนไหว, เหมืองแร่

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาขบวนการเคลื่อนไหวต่อต้านการทำเหมืองแร่ในด้านเป้าหมาย ยุทธศาสตร์ กลวิธี กระบวนการและปัญหาของการจัดระดมทรัพยากรของขบวนการเคลื่อนไหว ตลอดจนมุมมองของกลุ่มต่าง ๆ ต่อวิธีการหรือการหาทางออกของปัญหาที่เกิดขึ้น บนฐานคิดของเศรษฐศาสตร์การเมืองแนววิพากษ์ ผลการศึกษาพบว่า 1) เป้าหมาย ยุทธศาสตร์ กลวิธี ในการต่อสู้คัดค้านเป็นยุทธศาสตร์แบบค่อยเป็นค่อยไป หัวใจสำคัญคือ การสร้างภูมิคุ้มกันให้กับประชาชน โดยการให้ข้อมูลข่าวสารกับประชาชนในพื้นที่ กรอบการเคลื่อนไหวในการต่อสู้คัดค้านคือ “คนหนองไผ่ไม่เอาเหมืองแร่” และ “สำนึกรักบ้านเกิด” เพื่อปกป้องและป้องกันพื้นที่ของประชาชน 2) กระบวนการและปัญหาจัดระดมทรัพยากรเป็นการสร้างเครือข่ายโดยอาศัยความสัมพันธ์แบบเครือญาติ สมาชิกในชุมชนเป็นหลัก มีลักษณะไม่เป็นทางการ มีการสร้างกิจกรรมต่าง ๆ ในพื้นที่ (กลุ่มคนเพชรบูรณ์ไม่เอาเหมืองแร่) และมีการแลกเปลี่ยนข้อมูลโดยใช้สื่อโซเซียลมีเดีย โดยปัญหาของการจัดการทรัพยากรนั้นไม่ได้มีการระดมทรัพยากรอย่างเป็นทางการ ส่วนใหญ่เป็นการสร้างความรู้ให้แก่ประชาชน 3) มุมมองของกลุ่มที่มีต่อการหาทางออกของปัญหาที่เกิดขึ้นในพื้นที่รัฐต้องให้ความสำคัญกับการมีส่วนร่วมของประชาชนที่ได้รับผลกระทบทั้งเชิงบวกและเชิงลบจากโครงการของรัฐในการพัฒนาเศรษฐกิจที่เกิดจากการมีส่วนร่วมของประชาชนอย่างจริงจังในทุกกระบวนการ หากแต่ยังมีการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายในพื้นที่ของกลุ่มทุน การเคลื่อนไหวของก็จะดำเนินการเคลื่อนไหวจนกว่าบรรลุผล นั่นคือการไม่ให้เหมืองแร่เข้ามาดำเนินในทุกกิจกรรมและไม่ให้เกิดเหมืองแร่ขึ้นในพื้นที่อย่างแน่นอน ข้อค้นพบในการศึกษา การเคลื่อนไหวของกลุ่มเป็นการปกป้องต่อสู้จากคนข้างในพื้นที่ และการเมืองภาคประชาชนในลักษณะการกระจายกลยุทธ์จากกลุ่มการถ่ายทอดกลุ่มเพื่อเกิดการเคลื่อนไหวทางสังคม และการขุดเจาะทรัพยากรใต้ดินในพื้นที่ เป็นทุนนิยมแบบขุดเจาะ เพื่อให้ได้มาซึ่งทรัพยากรที่อยู่ใต้ดิน

เอกสารอ้างอิง

เอกสารภาษาไทย

กาญจนา แก้วเทพ และสมสุข หินวิมาน. (2553). สายธารนักคิดทฤษฎีเศรษฐศาสตร์การเมืองกับการสื่อสารศึกษา. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.

จักรพันธ์ สุทธิรัตน์. (2558). เหมืองสีเขียวเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน. ศูนย์เครือข่ายการจัดการสารและของเสียอันตราย. กรุงเทพฯ: เอสทีซี มีเดีย แอนด์ มาร์เก็ตติ้ง จำกัด.

ชัยยนต์ ประดิษฐศิสป์. (2555). วิธีวิทยาการวิจัยทางสังคม. จันทบุรี: โครงการผลิตตำราและเอกสาร ประกอบการสอน สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.

ไชยณรงค์ เศรษฐเชื้อ. (2543). นิเวศวิทยาการเมืองการสร้างเขื่อนขนาดใหญ่ในประเทศไทย: โครงการเขื่อนแก่งเสือเต้น. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการจัดการมนุษย์และสิ่งแวดล้อม, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ธเนศ มรรคาสกุล. (2557). ขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมรูปแบบใหม่ในประเทศไทย. การศึกษาค้นคว้าอิสระ หลักสูตรปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาสื่อศิลปะและการออกแบบ, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ประภาส ปิ่นตบแต่ง. (2552). กรอบการวิเคราะห์การเมืองแบบทฤษฎีขบวนการทางสังคม. เชียงใหม่: มูลนิธิไฮน์ริค เบิลล์ สำนักงานภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้.

ปรีชา เปี่ยมพงศ์สานต์. (2543). จาก “นิเวศเศรษฐศาสตร์” สู่ “นิเวศวิทยาการเมือง” (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: คณะเศรษฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

_______. (2557). เศรษฐศาสตร์การเมืองและทฤษฎีสังคมวิพากษ์. ตำราหลักสูตรปรัชญาบัณฑิต, สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ศิริวัฒนา กังวาลเลิศ. (2543). เงื่อนไขที่นำไปสู่การรวมกลุ่มในขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมทางสิ่งแวดล้อมในระดับรากหญ้า ศึกษากรณี การต่อต้านการประกาศเขตอุทยานแห่งชาติแจ้ซ้อน. บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

เอกสารภาษาอังกฤษ

Boetie. E. l. & Bonnefon, P. (2007). The Politics of Obedience and Étienne de La Boétie. Montreal: Black Rose Books.

Chong, D. & Druckman, J. N. (2007). “Framing Theory.” Annual Review of Political Science, 10: 103-126.

Coser, L. A. (1956). The Function of Social Conflict. New York: The Free Press.

Karl, M. (1967). Capital: A critique of political economy. New York: International Publishers.

Snow, A. D. & Rochford, E. B. & Worden, J. & Benford, D. R. (1988). “Frame alignment processes, Micro-Mobilization, and Movement Participation.” American Sociological Review, 51(4): 464-481.

Snow, D. A. (2004). “Social Movement as Challenges to Authority: Resistances to an Emerging Conceptual hegemony.” In Myers, D. & Cress, D. (Eds.). Authority in Contention (Research in Social Movements, Conflicts and Change, Vol. 25) (pp. 3-25). Bingley: Emerald Group Publishing Limited.

Snow, D. A., & Benford, R. D. (2000). “Framing Processes and Social Movements: An Overview and Assessment.” Annual Review of Sociology, 26: 611-639.

Tilly, C. (2004). Social Movements 1768-2004. Boulder, CO: Paradigm Publishers.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-01-31

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย