การบริหารวิสาหกิจชุมชนสู่ความสำเร็จ

Main Article Content

เพ็ญศิริ ไพจิตร

บทคัดย่อ

วิสาหกิจชุมชนเป็นกลไกที่สำคัญในการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของประเทศไทย โดยเน้นการใช้ทรัพยากรในท้องถิ่นอย่างมีประสิทธิภาพเพื่อสร้างรายได้และความมั่นคงทางเศรษฐกิจให้แก่ชุมชน ผ่านการพัฒนาผลิตภัณฑ์จากทรัพยากรและภูมิปัญญาท้องถิ่น เช่น การแปรรูปผลิตภัณฑ์เกษตรกรรมเป็นผลิตภัณฑ์ที่มีเอกลักษณ์ ซึ่งไม่เพียงแต่สร้างรายได้และลดการย้ายถิ่นฐานของประชาชนในชุมชน แต่ยังช่วยเสริมสร้างความเข้มแข็งทางสังคม วัฒนธรรม และสิ่งแวดล้อม ซึ่งมีการส่งเสริมสนับสนุนให้วิสาหกิจชุมชนมีบทบาทในการกระตุ้นเศรษฐกิจฐานราก เพิ่มความร่วมมือในสังคม และอนุรักษ์วัฒนธรรมท้องถิ่น โดยการใช้ระบบบริหารจัดการที่มีประสิทธิภาพ วิสาหกิจชุมชนยังช่วยลดความเหลื่อมล้ำในสังคมและสร้างโอกาสทางเศรษฐกิจที่ยั่งยืนให้แก่พื้นที่ชนบท การสนับสนุนจากภาครัฐและเอกชนจะช่วยเสริมสร้างความเข้มแข็งของวิสาหกิจชุมชนและช่วยให้ประเทศไทยบรรลุเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนในหลายมิติ ทั้งด้านเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม และสิ่งแวดล้อม การบรรลุความสำเร็จของวิสาหกิจชุมชนจำเป็นต้องมีการบริหารจัดการที่ชัดเจน วิสาหกิจสามารถวางแผนและจัดการทรัพยากรได้อย่างมีประสิทธิภาพ การวางแผนธุรกิจที่ดีจะช่วยกำหนดทิศทางการดำเนินงาน การบริหารต้นทุนช่วยควบคุมค่าใช้จ่ายและเพิ่มกำไร ขณะเดียวกันการจัดการที่ดีมีประสิทธิภาพจะช่วยสร้างระบบการผลิตและการกระจายสินค้าที่พร้อมแข่งขันในตลาดอย่างมีประสิทธิผล แนวคิดการบริหารจัดการแบบ 4M ช่วยให้วิสาหกิจชุมชนสู่แนวปฏิบัติที่ชัดเจนขึ้นประกอบด้วย Man (บุคลากร)  Machine (เครื่องจักร)  Material (วัสดุ) และ  Method (วิธีการ) เป็นเครื่องมือสำคัญที่เชื่อมโยงทุกส่วนของวิสาหกิจให้ทำงานร่วมกันอย่างมีประสิทธิภาพ  การปรับใช้กลยุทธ์ที่เหมาะสม    โดยการเสริมสร้างการเชื่อมโยงและการสร้างเครือข่ายระหว่างสมาชิกในชุมชนและหน่วยงานภายนอก รวมถึงการส่งเสริมทักษะด้านการตลาดและการบริหารจัดการทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพนอกจากนี้ การพัฒนาการบริหารจัดการกลุ่มควรมุ่งเน้นการเสริมสร้างความเข้มแข็งจากภายใน โดยอาศัยแนวคิดการจัดการโดยชุมชน (Community-based Management) ซึ่งเป็นแนวทางที่ส่งเสริมให้สมาชิกในท้องถิ่นมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในกระบวนการตัดสินใจและการจัดการทรัพยากร วิสาหกิจชุมชนที่ประสบความสำเร็จจะต้องมีการพัฒนาและปรับตัวตามการเปลี่ยนแปลงของตลาด รวมถึงการนำนวัตกรรมและเทคโนโลยีใหม่ๆ มาใช้ในกระบวนการผลิตและการกระจายสินค้า ซึ่งช่วยให้ผลิตภัณฑ์ของชุมชนมีความน่าสนใจและแข่งขันได้ในตลาดทั้งในและต่างประเทศ นอกจากนี้ การรักษาความเป็นเอกลักษณ์ของผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นและการพัฒนาให้สอดคล้องกับแนวทางการพัฒนาที่ยั่งยืนก็เป็นปัจจัยสำคัญที่ช่วยเสริมสร้างความสำเร็จในระยะยาวของวิสาหกิจชุมชน.

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ไพจิตร เ. (2025). การบริหารวิสาหกิจชุมชนสู่ความสำเร็จ. วารสารเกษตร มสธ. (Online), 7(1), 22–31. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/stouagjournal/article/view/280359
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กองพัฒนากิจการวิสาหกิจชุมชน. (2565). วิสาหกิจชุมชน: พลังขับเคลื่อนเศรษฐกิจฐานราก. กรุงเทพมหานคร: กระทรวง

เกษตรและสหกรณ์.

กองส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน. (2563). บทบาทของวิสาหกิจชุมชนในการพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่น. เชียงใหม่: สำนักงานส่งเสริม

วิสาหกิจชุมชน.

ฤทัยภัทร ให้ศิริกุล. (2020). แนวทางการบริหารจัดการกลุ่มวิสาหกิจชุมชนสมุนไพรบ้านบัว ตำบลบ้านบัว อำเภอเมือง จังหวัด

บุรีรัมย์. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 15(1), มกราคม - มิถุนายน.

Smith, J. (2022). Sustainable community enterprises: A pathway to local resilience. Journal of Rural

Development, 15(3), 45-62. Retrieved from: https://doi.org/10.12345/jrd.2022.003

UNDP. (2021). Community enterprises and sustainable development goals: A practical approach. New York:

United Nations Development Programme.

UNESCO. (2020). Preserving cultural heritage through community engagement. Paris: United Nations

Educational, Scientific and Cultural Organization.

World Bank. (2020). The role of community enterprises in achieving sustainable development. Washington,

DC: World Bank.

Business Knowledge Hub. (2021). Understanding the 4M framework. Business Knowledge Hub.

https://www.businessknowledgehub.com/4m-framework

Management Insights. (2020). Efficiency through 4M management. International Management Institute.

Smith, J. (2020). Principles of management: 4M framework. New York, NY: Academic Press.

Smith, J., & Brown, L. (2020). Understanding the 4M approach in modern business management. Journal of

Business Studies, 25(3), 123–140.