ผลของการใช้น้ำมันกานพลูร่วมกับความหนาแน่นในการบรรจุและระยะเวลาการขนส่งต่ออัตราการรอดตายของลูกปลานิลแดง (Oreochromis spp.)
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้น้ำมันกานพลูร่วมกับความหนาแน่นในการบรรจุ และระยะเวลาการขนส่งต่ออัตราการรอดตายของลูกปลานิลแดง (Oreochromis spp.) ขนาดเฉลี่ย 30 กรัม โดยการทดลองแบ่งเป็น 2 ส่วน ได้แก่ (1) การทดลองเบื้องต้นเพื่อหาความเข้มข้นของน้ำมันกานพลูและความหนาแน่นในการบรรจุที่เหมาะสม โดยใช้ระดับความเข้มข้น 0, 15, 25 และ 35 มิลลิกรัมต่อลิตร ร่วมกับความหนาแน่น 3, 6 และ 9 ตัวต่อลิตร ที่ระยะเวลา 3, 6, 9 และ 12 ชั่วโมง และ (2) การทดลองขนส่งจริงในรถขนส่ง โดยใช้ความเข้มข้นน้ำมันกานพลูที่เหมาะสมและความหนาแน่นที่ได้จากการทดลองแรก นำไปประเมินผลในระยะเวลาการขนส่ง 3, 6, 9 และ 12 ชั่วโมง ผลการทดลองที่ 1 พบว่า ความเข้มข้นน้ำมันกานพลู 25 มิลลิกรัมต่อลิตร และความหนาแน่น 9 ตัวต่อลิตร เหมาะสมที่สุด เนื่องจากทำให้ปลามีอัตรารอดสูงโดยไม่มีผลกระทบด้านลบต่อสุขภาพ (p>0.05) ผลการทดลองที่ 2 พบว่า ภายใต้สภาวะการขนส่งจริง ลูกปลานิลแดงมีอัตราการรอดเฉลี่ย 98.47–99.62% ในทุกระยะเวลาการขนส่ง โดยไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p>0.05) ดังนั้น การใช้น้ำมันกานพลูที่ความเข้มข้น 25 มิลลิกรัมต่อลิตร ร่วมกับความหนาแน่น 9 ตัวต่อลิตร เหมาะสมต่อการขนส่งลูกปลานิลแดง ขนาด 30 กรัม ในระยะเวลา 3–12 ชั่วโมง สามารถนำไปประยุกต์ใช้เพื่อเพิ่ประสิทธิภาพ ลดความสูญเสีย และช่วยเป็นแนวทางเชิงปฏิบัติแก่เกษตรกรผู้เลี้ยงปลานิลแดงได้อย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธฺ์ของวารสารเกษตร มสธ.
ข้อความที่ปรากฎใน
เอกสารอ้างอิง
เกรียงศักดิ์ เม่งอำพัน. (2543). หลักการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
เจนนุช ว่องธวัชชัย, พรชัย โรจน์สิทธิศักดิ์, นุชนารถ ทิพย์มงคลศิลป์ และณัฐพล จงอรุณงามแสง. (2549). การพัฒนาสูตรตำรับสารละลายน้ำมันกานพลูเป็นยาสลบในสัตว์น้ำ (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชลอ ลิ้มสุวรรณ และพรเลิศ จันทร์รัชชกูล. (2547). อุตสาหกรรมการเพาะเลี้ยงกุ้งในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: บริษัทเมจิค พับบลิเคชั่น จำกัด. 206 น.
ดนัย สมใจ, อรอุมา พาลเสือ และสมหมาย เชี่ยววารีสัจจะ. (2551). ความเป็นพิษและประสิทธิภาพของน้ำมันกานพลูในการสลบปลากัดจีน. วารสารมหาวิทยาลัยทักษิณ, 11(2), 30-38.
นวลมณี พงศ์ธนา, นนท์ปวิธ ออกแดง,มัลลิกา ทองสง่า และประจักษ์ บัวเนียม. (2552). การคัดพันธุ์ปลานิลแดงให้ทนทานต่อความเค็ม). วารสารการประมง, 62(5), 412-420.
นวลมณี พงศ์ธนา. (2553). ปัจจัยการเพาะเลี้ยงปลานิลและปลานิลแดงให้ประสบผลสำเร็จ. ปทุมธานี: สถาบันวิจัยและพัฒนาพันธุกรรมสัตว์น้ำ กรมประมง.
นิคม ละอองศิริวงศ์, คมน์ ศิลปาจารณ์ และลักขณา ละอองศิริวงศ์. (2554). แอมโมเนียกับการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ. วารสารการประมง, 64(5), 441-445.
ภูริภัทร วงษ์แก้ว และทัศนีย์ นลวชัย. (2558). ระดับความเข้มข้นของน้ำมันกานพลูเพื่อใช้ในการสลบปลายี่สกเทศ (Labeo rohita). วารสารแก่นเกษตร, 43(1), 208-214.
มานพ ตั้งตรงไพโรจน์, สุภัทรา อุไรวรรณ์ และพรรณศรี จริโมภาส. (2530). ปลานิลสีแดง. กรุงเทพฯ: สถาบันประมงน้ำจืดแห่งชาติ กรมประมง.
ไมตรี ดวงสวัสดิ์ และจารุวรรณ สมศิริ. (2528). คุณสมบัติของน้ำและวิธีวิเคราะห์สำหรับการวิจัยทางการประมง. กรุงเทพฯ: สถาบันประมงน้ำจืดแห่งชาติ กรมประมง.
วัชริยา ภูรีวิโรจน์กุล. (2556). ปรสิตวิทยาของสัตว์น้ำ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
วิจิตรา ตุ้งซี่ และณัฐพล ราชูภิมนต์. (2561). ประสิทธิภาพของน้ำมันกานพลูในการสลบปลานิล (Oreocromis nilloticus). สงขลา: คณะเทคโนโลยีการเกษตร มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.
วิมล จันทรโรทัย. (2536). การวงแผนวิจัยด้านอาหารปลา. วารสารการประมง, 45(4), 323-328.
ส่งศรี มหาสวัสดิ์. (2532). การใช้เกลือแกงและยาสลบ MS-222 ในการขนส่งปลากัดขนาดวัยรุ่น. วารสารเกษตรศาสตร์ สาขาวิทยาศาสตร์, 23(4), 349-357.
อุทร เจริญเดช, นนทวิทย์ อารีย์ชน, ประพันธ์ศักดิ์ ศีรษะภูมิ และดวงดาว ฉันทศาสตร์. (2552). “ประสิทธิภาพของสารยูจีนอลสังเคราะห์ในการสลบลูกปลานิล (Oreochromis niloticus Linn.)” ใน เรื่องเต็มการประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 47 สาขาประมง. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพฯ.
Boyd, C.E. and C.S. Tucker. (1998). Pond Aquaculture Water Quality Management. Kluwer Academic Publishers, Massachusettes. 700 pp.
Hikasa, Y., K. Takase, T. Ogasawara and S. Ogasawara. (1986). Anesthesia and recovery with tricaine methanesulfonate, eugenol and thiopental sodium in the carp (Cyprinus carpio). Jpn.J.Vet.Sci, 48(2), 341-351.
Lawson, T. B. (1995). Fundamentals of aquaculture engineering. Chapman & Hall, New York. 355 pp.
Wildgoose, W.H. (2001). BSAVA Manual of Ornamental fish 2nd ed British Small Animal Veterinary Association. Hampshire: England.
