วิจิตรศิลป์: กลยุทธ์ทางการตลาดใหม่ของร้านค้าปลีก
Keywords:
Store Atmosphere, Art, Aesthetics, Brand Value, บรรยากาศห้างร้าน, ศิลปะ, สุนทรียศาสตร์, ประโยชน์ของแบรนด์Abstract
บทคัดย่อ
การนำงานศิลปะเข้ามาช่วยในการออกแบบผลิตภัณฑ์และตกแต่งสถานที่ให้บริการ เป็นหนึ่งในกลยุทธ์สำคัญที่นักการตลาดใช้ และปัจจุบันร้านค้าปลีกหลายแห่งทั้งในและต่างประเทศได้นำผลงานศิลปะหลากหลายแขนงมาแสดงเพื่อใช้ดึงดูดลูกค้าและสร้างความแตกต่างจากคู่แข่งขัน อย่างไรก็ดี งานวิจัยเพื่อศึกษาประโยชน์ของการแสดงผลงานศิลปะในร้านค้าปลีกยังอยู่ในขั้นเริ่มต้น และยังไม่มีนิยามและองค์ประกอบของศิลปะที่ชัดเจน บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเสนอแนวทางการศึกษาประโยชน์ของผลงานศิลปะแบบวิจิตรศิลป์ในร้านค้าปลีก โดยคณะผู้วิจัยได้ทบทวนงานวิจัยในอดีตที่เกี่ยวข้องกับการสร้างบรรยากาศของร้านค้าปลีก อ้างอิงแนวคิดทางด้านศิลปะ และแนวคิดด้านประโยชน์ของแบรนด์ อันนำไปสู่การเสนอแบบจำลองอิทธิพลของงานวิจิตรศิลป์ภายในร้านค้าปลีกที่มีต่อการรับรู้ประโยชน์หรือคุณค่าของร้านค้า และการตอบสนองของลูกค้าที่มีต่อร้านค้า
คำสำคัญ: บรรยากาศห้างร้าน; ศิลปะ; สุนทรียศาสตร์; ประโยชน์ของแบรนด์
Abstract
The use of artworks in product design and store decoration has been an important strategy of marketers. Today, many stores and malls in Thailand and other countries have started to present artworks as part of the retail store atmosphere in order to attract customers and differentiate from competitors. However, research conducted to examine the effect of artworks is in its infancy stage, and the definition and elements of art is still not clear. This article aims to present the research direction in examining the benefits of presenting fine arts in the retail store. Drawing on previous research in the environmental psychology, art and aesthetics, and branding, the authors propose the conceptual framework that shows the potential effects of fine arts among other store atmospherics on perceived store values and shoppers’ responses.
Keywords: Store Atmosphere; Art; Aesthetics; Brand Value
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Opinions and discussions in papers published by the Creative Business and Sustainability Journal (CBSJ) are deemed as personal opinions and the responsibility of the writers. They are not the opinions or responsibility of the Chulalongkorn Business School of Chulalongkorn University.
Papers, content, information etc. appearing in the Journal are deemed to be the copyright property of the Chulalongkorn Business School of Chulalongkorn University. Anybody or any organization that wishes to publish any part of them or use them in any way must obtain written permission from the Chulalongkorn Business School, Chulalongkorn University.