The management of the Local Wisdom Repository System at the Uttaradit Provincial Office for Learning Encouragement

Main Article Content

Sasiz Nuchbang
Vajee Panyasai
Supparaporn Thongsukkaew

Abstract

The purpose of this research was to study the following: (1) the problems/issues in utilizing local wisdom; (2) the Creation of a local wisdom repository system; and (3) the evaluation of the appropriateness of the local wisdom repository system at the Uttaradit Provincial Office for Learning Encouragement. The study population included teachers of the Sub-district Education Department, totaling 67 individuals from 67 sub-districts across all 9 districts of Uttaradit Province. The research utilized surveys and suitability assessments as tools, and the data were analyzed using percentage, mean, and standard deviation. The results revealed that the primary issue with using local wisdom at the Uttaradit Provincial Office for Learning Encouragement at the highest level (μ=4.10) was related to performance knowledge, followed (μ=4.08) by utilization, and with the least (μ=3.92) difficulty in storage/resource management. In terms of creating a local wisdom storage system, it was found that there were 67 local wisdom repository data, categorized into 8 areas as follows: 5 in medicine and public health, 2 in agriculture, 1 in social development, 1 in politics and administration, 7 in art, culture and tradition, 4 in commerce and services, 39 in industry and handicrafts, and 1 in language and literature. Overall, the appropriateness of the local wisdom repository system was considered highly appropriate.

Article Details

Section
Research Articles

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2555). ภูมิปัญญาไทยในการจัดการศึกษา. https://www.moe.go.th/ภูมิปัญญาไทยในการจัดการศึกษา

กศน.อำเภอเชียงคาน. (2564). แหล่งเรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่น. https://anyflip.com/ptua/ibze/

กษมาพร ทองเอื้อ. (2563). การบริหารจัดการแหล่งเรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร].

จุฑามาศ ถึงนาค, นพดล เอกผาชัยสวัสดิ์, สุนิศา รอดจินดา และ ดารารัตน์ จุฬาพันธุ์. (2561). การพัฒนาและ การจัดการคลังปัญญาดิจิทัล มหาวิทยาลัยศิลปากร (รายงานการวิจัย). มหาวิทยาลัยศิลปากร.

จุฑามาศ ถึงนาค, นพดล เอกผาชัยสวัสดิ์, สุนิศา รอดจินดา และ ดารารัตน์ จุฬาพันธุ์. (2562). การพัฒนาและการจัดการคลังปัญญาดิจิทัล. วารสารมนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 12(1), 603 - 619. https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/article/view/147919

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2566). คลังปัญญาจุฬาฯ. https://www.chula.ac.th/research-and-innovation/cuir/

ชลพงษ์ ทองอุดม. (2564). แนวทางการบริหารงานงบประมาณของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพระนครศรีอยุธยา [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา].

ฐิติยา เนตรวงษ์. (2563). แหล่งเรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นกับการจัดการความรู้ด้วยไอซีที : จากห้องเรียนสู่ชุมชน. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรม พระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 11(2), 221 - 229. http://journal.fte.kmutnb.ac.th/download/v11n2/journalFTE-Fulltext-2020-11-2-22.pdf

ดาวรถา วีระพันธ์, ศศมล ผาสุข, ปัณณ์รภัส ถกลภักดี, และ ธิดารัตน์ กุลณัฐวงศ์. (2564). ศึกษาสภาพปัญหาและแนวทางส่งเสริมการถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นในเชิงวิทยาศาสตร์ ของผลิตภัณฑ์อาหารชุมชนในเขตภาคกลางตอนบน. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 13(1), 156 -168. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/irdssru/article/view/250276

นรรชนภ ทาสุวรรณ และ อติเทพ แจ้ดนาลาว. (2565). การออกแบบเนื้อหาสำหรับสื่อปฏิสัมพันธ์เพื่อถ่ายทอดคลังปัญญาผู้สูงอายุ. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 7(3), 121 – 142. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/download/257598/174715/997086

บัลลังก์ โรหิตเสถียร. (2566). ราชกิจจานุเบกษา เผยแพร่ พ.ร.บ.ส่งเสริมการเรียนรู้ พ.ศ. 2566 ยกระดับ กศน.เป็นกรมส่งเสริมการเรียนรู้. https://moe360.blog/2023/03/19/department-of-learning-promotion/

รสนันท์ มานะสุข และ เพ็ญพิศุทธิ์ ใจสนิท. (2564). รูปแบบการถ่ายทอดคลังปัญญาผู้สูงอายุในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในจังหวัดเชียงราย. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 16(1), 83 – 93. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/RDIBRU/article/view/250479

รังสรรค์ นัยพรม และ สาคร ฉลวยศรี. (2566). การพัฒนาภูมิปัญญาผ้าทอพื้นบ้านสู่นวัตกรรมชุมชนในชุมชนชายแดนจังหวัดอุบลราชธานี. วารสารนานาชาติ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 13(2), 108 – 133. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/KKUIJ/article/download/261363/180755/1053126

รัชพล เที่ยงดี. (2563). การศึกษาการบริหารระบบดูแลช่วยเหลือ นักเรียนของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 18 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี].

วันทนีย์ ใจเฉพาะ. (2562). การบริหารจัดการศึกษาแหล่งเรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นของตำบลวัดเกต อำเภอ เมืองจังหวัดเชียงใหม่ เพื่อพัฒนาเด็กปฐมวัยในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กเทศบาลนครเชียงใหม่ [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่].

ศิริพิมพ์ เอกพันธ์ชัยเดช. (2563). การศึกษาภูมิปัญญาท้องถิ่นสู่การสร้างสรรค์ประสบการณ์เพื่อส่งเสริมการสร้างคุณค่าทางวัฒนธรรม กรณีศึกษา: คลองบางประทุน [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร].

สำนักงาน กศน. (2565). นโยบายและจุดเน้นการดําเนินงาน สํานักงาน กศน. ประจําปีงบประมาณ พ.ศ. 2565. https://www.moe.go.th/360policy-and-operational-focus-nfe/

สุภรัชต์ อินทรเทพ, สุวารีย์ ศรีปูณะ, และ ผมหอม เชิดโกทา. (2560). สภาพปัญหาและแนวทางพัฒนาการถ่ายทอดภูมิปัญญาการใช้สมุนไพรพื้นบ้านในการดำรงชีวิตที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมในชุมชน จังหวัด สระแก้ว. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมป์, 12(2), 275 - 285. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/vrurdihsjournal/article/view/97835

Bertalanffy L. Von. (1968). General System Theory: Foundations, development, applications. New York: George Braziller. https://monoskop.org/File:Von_Bertalanffy_Ludwig_General_System_Theory_1968.pdf