การวิเคราะห์ศักยภาพและพัฒนากลยุทธ์การตลาดสำหรับอุตสาหกรรมไมซ์ ในจังหวัดเชียงใหม่เพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน

Main Article Content

Kanokwan Uthongsap

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 2 ประการ 1) เพื่อวิเคราะห์ศักยภาพของจังหวัดเชียงใหม่ในการรองรับอุตสาหกรรมไมซ์ และ 2) เพื่อพัฒนากลยุทธ์ทางการตลาดสำหรับอุตสาหกรรมไมซ์ ในจังหวัดเชียงใหม่ให้เหมาะสมกับยุคการตลาดดิจิทัลเพื่อรองรับกับการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน โดยใช้การวิจัยแบบผสมคือเชิงปริมาณ และคุณภาพ การวิจัยเชิงปริมาณใช้แบบสอบถามจำนวน 409 ราย โดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและไคสแควร์ในการวิเคราะห์ กำหนดนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้ประกอบการด้านท่องเที่ยวจำนวน 18 ราย ผลการศึกษาพบว่าจังหวัดเชียงใหม่มีศักยภาพสูงมากในการรองรับอุตสาหกรรมไมซ์ โดยมีจุดแข็ง 1) มีแหล่งท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงจำนวนมาก 2) มีวัฒนธรรมที่โดดเด่น จุดอ่อน 1) ขาดระบบขนส่งสาธารณะที่มีประสิทธิภาพ 2) การขาดแคธุลนบุคลากรที่เกี่ยวข้องกับรกิจไมซ์ โอกาส 1) นโยบายของรัฐส่งเสริมให้เชียงใหม่เป็นเมืองไมซ์ 2) กระแสความนิยมของชาวไทยและชาวต่างชาติในจังหวัดเชียงใหม่ อุปสรรค 1) ผลกระทบจากวิกฤตการณ์ทางเศรษฐกิจโลก 2) ปัญหาความไม่มีเสถียรภาพทางการเมืองของประเทศไทย นอกจากนี้ได้ใช้การวิเคราะห์แบบแมททริกซ์ อุปสรรค-โอกาส-จุดแข็ง-จุดอ่อน พบว่า จังหวัดเชียงใหม่ควรเพิ่มศักยภาพการท่องเที่ยวของจังหวัดเชียงใหม่โดยเฉพาะในการจัดประชุมองค์กรและการท่องเที่ยวเพื่อเป็นรางวัล สำหรับการพัฒนากลยุทธ์ทางการตลาดพบว่าจังหวัดเชียงใหม่ควรใช้กลยุทธ์ในการสร้างความแตกต่างโดยเน้นการส่งเสริมอัตลักษณ์ล้านนาและใช้การสื่อสารการตลาดแบบครบวงจร
ผ่านการตลาดออนไลน์

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

เอกสารอาางอิง กระทรวงท อุงเทยอยวและกยฬา. (2558). สถิตนิักทเองเทยยอว. ส่บค้นเม่ออุ 27 กรกฎาคม2558, จัาก https://www.cmmots.com/new/view/1417592284.html. Ministry of Tourism and Sports. (2015). Tourism Statistics. Retrieved July 27 2015, from https://www.cmmots.com/new/view/1417592284.html. กระทรวงการท อุงเทยอยวและกยฬา. (2557). สรุปสถานการณ์นักทอเงเทยอยวธันวาคม 2557. ส่บคน้เม่ออุ 29 กรกฎาคม 2558, จัาก https://www.tourism.go.th/home/detail/11/222/24095. Ministry of Tourism and Sports. (2014). Conclusion Tourism Situation on December 2014. Retrieved July 29 2015, from https://www.tourism.go.th/home/detail/11/222/24095. จัริพร จันัลา. (2556). แนวทางการเพิอมศักยภาพข้องจัังหวดัข้อนแกนเในการทเองเทยยอวร่ปแบบ MICE. วิทยานิพนธ์ ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชีาการการจัดัการท อุงเทยอยวแบบบูรณาการ คณะการจััดการการท อุง เทยอยว สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. Jiraporn Janla. (2013). Guidelines to increase potential of Khon Kaen Province, Thailand for MICE Tourism. Master of Arts Program in Integrated Tourism and Hospitality Management, School of Tourism Management, Nida University. สำานกังานสถิติแห งชีาติ. (2555). ประเทศไทย Top of Mind ข้อง Mind ในเอเชียย. ส่บค้นเม่ออุ 26 กรกฎาคม 2558, จัาก https://www.nic.go.th/gsic/uploadfile/new-mice.pdf. National Statistical Office Thailand. (2012). Thailand: Top of Mind of Mice in Asia. Retrieved July 26 2015, from https://www.nic.go.th/gsic/uploadfile/new-mice.pdf. สุธิดา สุวรรณกันธา. (2554). ความทาาทายข้องจัังหวดัเชียยงใหมตเเอการเป็นนครศ่นย์กลางการประชีุมและแสดง สินคาานานาชีาติในกลุเมประเทศอนุภ่มภิาคลุเมแมเนำำาโข้งและเอเชียยใตา. วิทยานิพนธ์ปรญิญาศิลปศาสตร บัณฑิต สาขาเศรษฐศาสตร์การเม่อุง บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียยงใหม . Suthida Suwankanta. (2011). Challenges of Chiang Mai Province to be Hub of MICE City in Greater Mekong Sub-Region and BIMSTEC Countries. Masters of Arts Program in Political Economy, Graduate School, Chiang Mai University. TCEB Thailand Convention & Exhibition Bureau. (2014). Annual Report 2013. Retrieved July 22 2015, from https://www.businesseventthailand.com/.../annual_report /TCEB_Annual_report 2013.pdf. Michale E.Porter. (2015).GURU OF MANAGEMENT. Retrieved June 20 2015, from file.siam2web.com/cmmba/micheal_e.porter.pdf.