ทัศนคติต่อสินค้าเฮ้าส์แบรนด์และส่วนประสมการตลาดที่มีผลต่อความตั้งใจซื้อ สินค้าเฮ้าส์แบรนด์ของผู้บริโภคในจังหวัดนครราชสีมา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาทัศนคติต่อสินค้าเฮ้าส์แบรนด์และส่วนประสมการตลาดที่มีผลต่อความตั้งใจซื้อสินค้าเฮ้าส์แบรนด์ของผู้บริโภคในจังหวัดนครราชสีมา โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง ซึ่งเป็นผู้บริโภคที่มีประสบการณ์การใช้สินค้าเฮ้าส์แบรนด์ ในช่วงระยะเวลา 3 เดือนที่ผ่านมา จำนวนทั้งสิ้น 385 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้แบบจำลองสมการถดถอยเชิงพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า ทัศนคติต่อสินค้าเฮ้าส์แบรนด์ 3 ด้าน ซึ่งประกอบด้วย ความรู้และความเข้าใจ ความรู้สึก และพฤติกรรมการซื้อ มีผลต่อความตั้งใจซื้อสินค้าเฮ้าส์แบรนด์ นอกจากนี้ ส่วนประสมการตลาดทั้งด้านผลิตภัณฑ์ ด้านช่องทางการจัดจำหน่ายและด้านการส่งเสริมการตลาด ก็มีผลต่อความตั้งใจซื้อสินค้าเฮ้าส์แบรนด์ โดยการตระหนักด้านราคาไม่มีผลต่อความตั้งใจซื้อสินค้าเฮ้าส์แบรนด์ของผู้บริโภคในจังหวัดนครราชสีมา
Article Details
1. ทัศนะและข้อคิดเห็นใดๆ ในวารสารนวัตกรรมสังคมและการเรียนรู้ตลอดชีวิตเป็นทัศนะของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยกับทัศนะเหล่านั้นและไม่ถือว่าเป็นความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
2. ความรับผิดชอบด้านเนื้อหาและการตรวจร่างบทความแต่ละบทเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน กรณีมีการฟ้องร้องเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงฝ่ายเดียว
3. ลิขสิทธิ์บทความเป็นของผู้เขียนและมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์นได้รับการสงวนสิทธิ์ตามกฎหมาย การตีพิมพ์ซ้ำต้องได้รับอนุญาตโดยตรงจากผู้เขียนและมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์นเป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
เวิร์ลดพาแนล/
ชมภูนุช แตงอ่อน. (2560). ธุรกิจค้าปลีกสมัยใหม่ (Modern Trade). สืบค้นเมื่อ 12 มกราคม 2561, จาก https://www.gsb.or.th/getattachment/.../Report_ธุรกิจค้าปลีกสมัยใหม่-
(internet).aspx.
ชูชัย สมิทธิไกร. (2553). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.บริษัทธรรมสารจำกัด.
ธีรศักดิ์ จินดาบถ. (2555). พฤติกรรมผู้บริโภคและการรับรู้ภาพลักษณ์ของร้านค้าปลีกของผู้บริโภคแบ่งตามระดับของร้านค้าปลีก. วารสารวิทยาการจัดการ. 29(1), 17-29.
ปณิศา มีจินดาและศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2554). กลยุทธ์การตลาดและการวางแผน. กรุงเทพมหานคร :สำนักพิมพ์ธรรมสาร.
ประชาชาติธุรกิจออนไลน์. (2558). สินค้าเฮาส์แบรนด์ไทยเพิ่มดีกรีในตลาดค้าปลีก. สืบค้นเมื่อ 11 ตุลาคม 2560, จาก https://www.prachachat.net/ news_detail. php?
newsid=1435737623
ฝ่ายวิจัยเศรษฐกิจและอุตสาหกรรม ธนาคารเกียรตินาคิน จำกัด (มหาชน). (2559). เศรษฐกิจไทยในปี 2560.สืบค้นเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2560, จาก
https://www.kiatnakin.co.thknowledgedetail.php?id=114
สลิล ดาวันและศศนันท์ วิวัฒนชาต. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการซื้อสินค้าเฮาส์แบรนด์ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารบัณฑิตศึกษา : มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
8(1), 201-212.
Agarwal, V. & Ganesh, L. (2016). Effectiveness and Perception of 4P’s on Green Products in FMCG. International Journal of Multidisciplinary Research and Development
Online.3(4), 311-315.
Ali, M. A. ; Thumiki, V. R. R. & Khan, N. A. (2012). Factors influencing purchase of FMCG by rural consumers in South India: an empirical study. International Journal of
Business Research and Development. 1(1), 48-57.
Chien, S. ; Yu, C. ; Wang, Y. & Kuo, P. L. (2014). Improving the Perceived Quality of Private Brands Using Co-Branding: The Role of Brand Equity and Store Image.
International Journal of Management and Sustainability. 3(9), 1-12.
Engel, J. F. ; Blackwell, R. D. & Miniard, P. W. (1997). Consumer Behavior. New York: Dryden Press.
Gala, D. & Patil, R. D. (2013). Consumer attitude towards private labels in comparison to national brands. International Journal of Business and Management Invention.
2(5), 12-18.
Guterman, H. G. & Levy, S. (2013). Does consumers' personal involvement have an influence on store brand buying proneness?. Journal of Consumer Marketing.
30(7), 553-562.
Hair, J. F. ; Black, W. C. ; Babin, B. J. ; Anderson, R. E. & Tatham, R. L. (2010). Multivariate data analysis:(7th ed). New Jersey: Pearson Educational International.
Horvat, S. & Ozretić-Došen, Đ. (2015). Implementation of the Product Life Cycle Concept in Private Label Management: Focus on the Growth Stage. In Advances in
National Brand and Private Label Marketing. Springer, Cham.
Klein, A. & Schmitz, G. (2016). Main-format dominance in consumers’ FMCG cross-format shopping patterns. Journal of Retailing and Consumer Services. 30(1), 105-115.
Lamey, L. ; Deleersnyder, B. ; Steenkamp, J. B. E. & Dekimpe, M. G. (2012). The effect of business cycle fluctuations on private-label share: what has marketing conduct
got to do with it?. Journal of Marketing. 76(1), 1-19.
Lisa, M. (2013). Sales promotion in Asia: successful strategies for Singapore and Malaysia. Asia Pacific. Journal of Marketing and Logistics. 25(1), 48-69.
Marketeer. (2558). โอกาสทองของสินค้าเฮ้าส์แบรนด์. สืบค้นเมื่อ 11 ตุลาคม 2560, จาก https://marketeer.co.th/archives/44496
Sarkar, S. ; Sharma, D. & Kalro, A. D. (2016). Private label brands in an emerging economy: an exploratory study in India. International Journal of Retail & Distribution
Management. 44(2), 203-222.
Schiffman, L. G. & Kanuk, L. L. (2007). Purchasing behavior. Upper Saddle River, NJ: Pearson Prentice Hall.
Thakkar, B. A. & Panigrahi, A. (2016).Consumer attitude-New Trends and Direction in PLB with Comparison with National Brand. International Journal of Pure and Applied
Researches. 4(1), 25-34.
Walsh, G. ; Shiu, E. & Hassan, L. M. (2012). Investigating the drivers of consumer intention to buy manufacturer brands. Journal of Product & Brand Management.
21(5), 328-340.
